Τον Δεκέμβριο του 2012, μια μικρή ομάδα ελλήνων δημοσιογράφων επισκέφτηκε το Βερολίνο για συναντήσεις με γερμανούς αξιωματούχους. Μέσα στα γραφεία της καγκελαρίας, με φόντο το επιβλητικό κτίριο του Ράιχσταγκ, στενοί συνεργάτες της Μέρκελ εξηγούσαν το πώς διαβλέπουν την εφαρμογή του προγράμματος από την κυβέρνηση Σαμαρά, που μετρούσε έξι μήνες στην εξουσία. Οταν οι έλληνες προσκεκλημένοι παρατήρησαν ότι η αυστηρή λιτότητα και το σκληρό δεύτερο Μνημόνιο που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα μπορεί να οδηγήσει αργά ή γρήγορα στην εξουσία το ριζοσπαστικό και αντιμνημονιακό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο στενός συνεργάτης της Μέρκελ και εκπρόσωπός της Ζάιμπερτ απάντησε σκληρά και κοφτά: «Εάν και όταν φτάσει εκείνη η ώρα, θα το αντιμετωπίσουμε».

Η Ευρώπη και το γερμανικό της διευθυντήριο αντιμετώπισε τελικά επιτυχώς, με λίγη αγωνία είναι η αλήθεια, την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Απέκτησε μάλιστα κι ένα know-how για το πώς θα μπορούσε να διαχειριστεί πολιτικά στο μέλλον την άνοδο ενός ακόμη αντισυστημικού σχήματος στην εξουσία σε κάποια άλλη γωνιά της Ευρώπης. Και παρακολούθησε τη σταδιακή μετάλλαξη του βροντερότερου εκφραστή της αντι-λιτότητας σε έναν πρόθυμο διαχειριστή ενός ακόμη σκληρού προγράμματος προσαρμογής.

Η βίαιη ωρίμαση του ΣΥΡΙΖΑ όμως συνοδεύεται από ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ επικοινωνιακής κωλοτούμπας. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι οι πρώτοι κυβερνητικοί που υπερψήφισαν μειώσεις χωρίς απώλειες στη Βουλή. Την Κυριακή ετοιμάζονται να ψηφίσουν ακόμη ένα σκληρό πακέτο μέτρων έμμεσων φόρων, αλλά κανείς δεν αγωνιά για την τύχη του κυβερνητικού συνασπισμού. Μέσα στην εβδομάδα ο Πρωθυπουργός εγκαινίασε τον αγωγό ΤΑP, τον ίδιο ακριβώς που κατήγγειλε πριν από τέσσερα χρόνια. Στη Βουλή ψηφίζει την κατάργηση του ΕΚΑΣ, κάτι που θεωρούσε αδιανόητο λίγο καιρό πριν. Μεταβιβάζει όλες τις μεγάλες ΔΕΚΟ και το μεγαλύτερο τμήμα της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου στο νέο υπερταμείο, όταν ούρλιαζε πριν από δυο χρόνια για το ξεπούλημα των ασημικών τού κράτους που μεθόδευαν οι Σαμαροβενιζέλοι. Και φέρνει τσουχτερές επιβαρύνσεις στον ΕΝΦΙΑ, αυτόν που θα καταργούσε αμέσως μόλις αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της χώρας.

Η κυβέρνηση βέβαια βαφτίζει κοινωνική δικαιοσύνη την εκτόξευση του ΕΝΦΙΑ, έτσι κάπως τα περιέγραψε στη Βουλή ο Γιώργος Χουλιαράκης, αφού κατανέμει διαφορετικά τη δοσολογία του φόρου, με το βάρος να το φορτώνονται τελικά οι μεσαίες ιδιοκτησίες. Τα ίδια περίπου έλεγε και ο υπουργός Εργασίας αναφορικά με τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό. Με αποτέλεσμα το κόστος να το πληρώνουν δυσανάλογα τα μεσαία στρώματα. Και κάπως έτσι, από την ενοχικότητα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, που ψήφιζαν μέτρα με την κοινωνία στο πεζοδρόμιο, περάσαμε στη φάση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που πανηγυρίζουν για την κοινωνική δικαιοσύνη που απονέμουν. Κάποιοι κυβερνητικοί, περισσότερο αισιόδοξοι, ισχυρίζονται ότι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης βγάζει την Ελλάδα από τα Μνημόνια. Ο βασικός, βέβαια, λόγος που κάνει τους κυβερνητικούς χαρούμενους είναι ότι το διαφαινόμενο κλείσιμο της αξιολόγησης τούς δίνει έξτρα πολιτικό χρόνο. Το ερώτημα είναι για πόσο ακόμη καιρό θα τον δαπανήσουν σε αριστερές ιδεοληπτικές αυταπάτες.