Η φετινή Γιουροβίζιον τελικά κατάφερε να χάσει την ελαφρότητά της μετατρεπόμενη σε ιδιότυπη πολιτική διελκυνστίνδα ανάμεσα στη Ρωσία και (τελικά) την Ευρώπη.

Αιτία, το πολιτικό τραγούδι της Ουκρανίας «1944», μια καλλιτεχνική (ας πούμε) απάντηση στην προπέρσινη προσάρτηση από τη Ρωσία του Πούτιν της Χερσονήσου της Κριμαίας. Συγκρούστηκαν εθνικισμοί γύρω από την Κριμαία; Προφανώς –και κέρδισε ο ισχυρότερος.

Ωστόσο, το τραγούδι της Ουκρανίας (που επικράτησε εκείνου της Ρωσίας) επιχείρησε να δώσει ιστορική διάσταση στη σημερινή διαμάχη των δύο χωρών. Πήγε, λοιπόν, στο 1944, όταν στο πλαίσιο της Σοβιετικής Ενωσης, μέλος της οποίας ήταν και η Ουκρανία, ο Στάλιν εκτόπισε 240.000 Τατάρους της Κριμαίας στο μακρινό Ουζμπεκιστάν, αφού προηγουμένως τους κατηγόρησε ότι συνεργάστηκαν με τους Ναζί. Το επιχείρημα το άντλησε από 2.000 Τατάρους που όντως είχαν καταταγεί σε γερμανικές μονάδες. Ο Στάλιν χρησιμοποίησε μια περίπτωση για να εξοντώσει έναν ολόκληρο εθνικό πληθυσμό –τα ίδια έκανε και με άλλους πληθυσμούς της Κριμαίας, ανάμεσα στους οποίους και πολλοί Ελληνες. Η πρόθεση του Στάλιν να κάνει εθνοκάθαρση αναγνωρίστηκε από την ΕΣΣΔ μετά τον θάνατό του το 1956, όταν αποσύρθηκαν και οι κατηγορίες κατά των Τατάρων της Κριμαίας.

Ολα αυτά είναι γνωστά –εκτός από μεγάλη μερίδα διαμορφωτών της ελληνικής κοινής γνώμης που έσπευσαν, μετά το αποτέλεσμα της Γιουροβίζιον, να υπερασπιστούν τον Στάλιν υιοθετώντας την προπαγάνδα του! Κατά καιρούς οι ίδιοι έχουν υπερασπίσει τυφλά τα σταλινικά εγκλήματα, όπως π.χ. ότι οι μαζικές δολοφονίες των πολωνών αξιωματικών στο Κατίν έγιναν από Γερμανούς (ενώ, όπως αποδεικνύεται με έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα επί Γέλτσιν, την εντολή είχε δώσει ο ίδιος ο Στάλιν). Επίσης όμως έχουν υπερασπίσει και διάφορες άλλες τρέλες που στην Ελλάδα συχνά περνιούνται για ιστορική αλήθεια: έκαναν, π.χ., τα στραβά μάτια για τη γενοκτονία των Βόσνιων Μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα ή κραύγαζαν «καλά να πάθουν» για τα θύματα των Δίδυμων Πύργων.

Τελευταία Νέα