Ο αειθαλής Μίκης Θεοδωράκης παραμένει ένας πολιτικός χείμαρρος. Στα 91 του χρόνια δεν μασάει τα λόγια του. Οπως συχνά αναρωτιέται εξάλλου «τι άλλο ή τι χειρότερο να πάθω;». Και χτες στο σπίτι του ενώπιον λίγων δημοσιογράφων, του Μίμη Ανδρουλάκη και του εκδότη του Ιανού Νίκου Καρατζά απασφάλισε για τα πολιτικά, όπως μου μετέφερε κατάσκοπός μου.

Ατάκα πρώτη: «Για να φτάσετε στο λυκαυγές θα πρέπει να περάσετε μια νύχτα», είπε παίζοντας και με τις λέξεις του νέου τόμου που συγκεντρώνει 90 συνεντεύξεις του με τίτλο «Διάλογοι στο Λυκόφως». Ατάκα δεύτερη: «Το Μνημόνιο είναι δίχτυ αράχνης, όποιος μπαίνει σε αυτό τρώγεται». Ατάκα τρίτη: «Επειδή κυβερνάει η Αριστερά, έβαλαν περισσότερα βάρη για την σιχαθεί ο λαός».

Ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης δεν θα άφηνε χωρίς σχολιασμό την πρόσφατη ψήφιση του νομοσχεδίου για Ασφαλιστικό και Φορολογικό: «Η ψήφιση είναι το ένα θέμα. Η εφαρμογή όμως είναι που πονάει». Κατά την προσφιλή του επίσης τακτική, τα «έσουρε» στους Γερμανούς Μέρκελ και Σόιμπλε και παρά το γεγονός ότι προσφάτως στην εκεί χώρα ιδρύθηκε Ακαδημία Μίκη Θεοδωράκη.

Δήλωσε ευρωπαϊστής από τους πρώτους, αν και με την παρατήρηση πως σήμερα η Ευρώπη είναι απλώς των τραπεζών. Και έριξε καρφιά για όλους αυτούς που μαζί ξεκίνησαν το εγχείρημα της αντιμνημονιακής κίνησης Σπίθα και τον άφησαν μόνον, ενώ, όπως τόνισε, σε αντιπερισπασμό συντόνισαν τους Αγανακτισμένους. «Το τρένο της Πολιτικής σήμερα, ό, τι χρώμα και να ‘χει, πάει από συγκεκριμένες ράγες προς την Πύλη του Βρανδεμβούργου», συνόψισε με νόημα ο επι-Μίκης όπως τον έλεγε ο Μποστ

n Στη σελίδα 33 του Νσυν, διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ του Δημήτρη Μανιάτη.