Αναζήτηση
Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία. Βασική επιδίωξη του Πρωθυπουργού (όπως και των περισσοτέρων πρωθυπουργών…) είναι να παραμείνει Πρωθυπουργός.
Είναι βέβαιο λοιπόν ότι επιθυμεί να κλείσει την αξιολόγηση, αφού η αξιολόγηση αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να παραμείνει Πρωθυπουργός.
Κι είναι εξίσου βέβαιο ότι δεν θέλει εκλογές αφού ξέρει πως με τις εκλογές θα φύγει από Πρωθυπουργός.
Συνεπώς θα κάνει ό,τι μπορεί για να μείνει Πρωθυπουργός κι όσο κρατήσει.
Το ίδιο ισχύει και για τους βουλευτές του. Οσοι πολιτεύονταν με τη συνείδηση ή το φρόνημά τους έφυγαν το καλοκαίρι στη μεγάλη κωλοτούμπα.
Οσοι το έστριψαν κι έμειναν θα ψηφίσουν τα πάντα κι ακόμη περισσότερα. Η καρέκλα είναι γλυκιά. Η δημοσιότητα γοητευτική. Κανείς δεν είναι εθελοντής να επιστρέψει στην προηγούμενη ασημαντότητά του.
Το στοιχείο αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για να τους καταλάβουμε. Το πολιτικό προσωπικό που μας κυβερνάει σήμερα έζησε δεκαετίες στο περιθώριο της πολιτικής και της κοινωνίας.
Τύχη αγαθή κι ανέλπιστη έκανε τη Γεροβασίλη κυβερνητική εκπρόσωπο, τον Σκουρλέτη υπουργό και τον Φάμελλο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο.
Κανείς όμως δεν παίζει με την τύχη του. Θα μείνουν όσο αντέχουν και θα ψηφίζουν ό,τι τους βάλουν στο τραπέζι.
Το γνωρίζουν οι ίδιοι, το γνωρίζουν κι οι δανειστές. Το γνωρίζουν από πέρυσι. Γι’ αυτό δεν θα τους κάνουν καμία έκπτωση, καμία παραχώρηση, καμία ευκολία. Θα τους πάρουν και το πορτοφόλι.
Το δικό μας πορτοφόλι, για την ακρίβεια.
Σύμφωνα με έρευνα της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, το 55% του εισοδήματός μας θα πηγαίνει εφεξής σε φόρους και εισφορές. «Η διαπραγμάτευση πήγε καλά» είπε ο Κατρούγκαλος.
Προφανώς αυτό είναι το κοινωνικό μοντέλο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι μισοί θα δουλεύουν στο κράτος κι οι άλλοι μισοί θα δίνουν το μισό τους εισόδημα για να πληρώνουν εκείνους που δουλεύουν στο κράτος.
Αλλωστε, όπως έγραψε και η «Εποχή», «αυτό που προέχει είναι να βρούμε στη διαπραγμάτευση μια λύση που να μην υπονομεύει την ίδια τη δυνατότητα άσκησης οικονομικής πολιτικής με θετικό πρόσημο». Δηλαδή, το βόλεμα των δικών μας.
Κι αυτό επειδή (όπως θα έλεγε κι ο μουλάς Ομάρ…) «η Αριστερά θα υπάρχει και θα αναπτύσσεται, όσες αστοχίες κι αν σημειώσει η σημερινή κυβέρνηση». Θα υπάρχει δηλαδή ανεξαρτήτως του εαυτού της.
Το ντοβλέτι, λοιπόν, το ντοβλέτι!..
Και τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στον δρόμο.
Κάπως έτσι η Αριστερά καταλήγει τελικά ένα βόλεμα. Το οποίο, όπως έλεγε κι η Θάτσερ, έχει την κακή συνήθεια να τελειώνει τα λεφτά των άλλων.
Αλλά τι περιμένεις να σου πουν οι θατσερικοί;
