Στον διεθνή ιστότοπο αγγελιών Craigslist δημοσιεύτηκε πριν από λίγους μήνες ένα πολύ συγκινητικό κείμενο. Το υπέγραφε ένας απόστρατος στρατιωτικός που τον Δεκέμβριο του 1972 έριξε με το Β-52 του 48 βόμβες στο Ανόι. Η χώρα του τον παρασημοφόρησε, αλλά εκείνος είχε αποφασίσει να αυτοκτονήσει. Ωσπου, παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1973, ενώ περπατούσε άσκοπα κάτω από τη βροχή, είδε ένα κορίτσι κάτω από ένα μπαλκόνι. Ηταν ό,τι πιο όμορφο είχε δει ποτέ. Ηπιαν καφέ, αντάλλαξαν ιστορίες, εκείνος πήγε στην τουαλέτα κι όταν γύρισε, εκείνη δεν ήταν πια εκεί. Δεν την ξαναείδε ποτέ. Αλλά του έσωσε τη ζωή. Σαράντα τόσα χρόνια μετά, έχοντας χάσει πρόσφατα γυναίκα και γιο, νιώθοντας μόνος συχνά, κλαίγοντας ακόμη πιο συχνά, μυρίζοντας ακόμη καμιά φορά τον καπνό πάνω από το Ανόι, ήθελε να την ευχαριστήσει. Και να τη διαβεβαιώσει πως όπου κι αν πήγε, όπου κι αν είναι, όπου κι αν θα πάει, είναι ακόμη μαζί του.

Να ‘ναι, ας πούμε, η αγάπη αριστερή; Και η προδοσία δεξιά; Να εξουδετερώνει η μία την άλλη; Ετσι συμβαίνει;

Στην καινούργια συνέχεια των πικάντικων αποκαλύψεών του ο Γιάνης Βαρουφάκης μάς βεβαιώνει ότι τη νύχτα του δημοψηφίσματος μίλησε με τον Τσίπρα σε ένα κλίμα «πολύ φιλικό, πολύ θλιβερό, με πολλή στοργή, ακόμη κι αγάπη». Η αγάπη οφειλόταν προφανώς στον ίδιο, έναν αγνό αριστερό, έναν αμετανόητο ιδεολόγο, και η θλίψη στον συνομιλητή του, που του είπε ότι «ήρθε η ώρα να παραδοθούμε», γιατί κατά βάθος είναι δειλός, είναι συμφεροντολόγος, είναι προδότης, είναι δεξιός.

Θέλοντας να αποδείξει ότι, εκτός από τη θεωρία των παιγνίων, είναι μετρ και στην ψυχανάλυση, ο πρώην υπουργός Οικονομικών αποκαλύπτει ακόμη ότι ο ελληνικός λαός προτιμά να εφαρμόζει το Μνημόνιο ένας βασανισμένος πρωθυπουργός που εξαναγκάστηκε να υποταχθεί, παρά ένας συντηρητικός ηγέτης που θα το έκανε με ενθουσιασμό. Ευτυχώς, όμως, υπάρχει πάντα εκείνος, ο ανυπότακτος που, αφού με το δικό του Β-52 κόντεψε να καταστρέψει τον τόπο του, αφού προδόθηκε από τον άνθρωπο που αγάπησε, αποφάσισε, όχι, όχι να αυτοκτονήσει, αλλά να σώσει αυτόν τον τόπο από τους κυβερνήτες του κι από τον ίδιο τον κακό του εαυτό. Και θα το κάνει με τους 1101 ή την 01/11, κανείς δεν ξέρει, μια ολόκληρη χώρα αγωνιά, μια ολόκληρη ήπειρος αγωνιά.

Περάσαμε δύσκολους μήνες. Με πολλή ψυχανάλυση και λίγη πολιτική. Με τον Βαρουφάκη να δίνει διαλέξεις στο εσωτερικό και κυρίως στο εξωτερικό, με τη Ζωή να βασανίζει και να απειλεί, με τον Λαφαζάνη να μηχανορραφεί και να βυσσοδομεί, με μια ολόκληρη κυβέρνηση να λέει το ένα και να κάνει το αντίθετο, να της λένε «όχι» και να ακούει «ναι», κουραστήκαμε, γκώσαμε, καιρός για λίγη ομαλότητα. Οι επίδοξοι σωτήρες ας κοιτάξουν να σώσουν πρώτα τον εαυτό τους, οι επίδοξοι επαναστάτες ας παίξουν με τα κουβαδάκια τους αλλού, οι εθνικιστές ας προσγειωθούν, όσοι θέλουν αγάπη και στοργή ας την αναζητήσουν στον ιδιωτικό τους χώρο. Η χώρα χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμιστές.

Τελευταία Νέα