Δίχως τις βαρυσήμαντες ανακοινώσεις της εποχής Λαφαζάνη, παρά κρατώντας χαμηλούς τόνους, το θέμα της ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας-Βενεζουέλας συντηρείται ζωντανό από τον διάδοχό του στο υπουργείο Πάνο Σκουρλέτη.

Και όταν λέμε συνεργασία με τη Βενεζουέλα προφανώς μιλάμε για πετρέλαια.

Δεύτερη λοιπόν συνάντηση με τον πρέσβη της μπολιβαριανής δημοκρατίας Φαρίντ Φερνάντεζ είχε χθες ο υπουργός Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτης, και το μενού είχε φυσικά και υδρογονάνθρακες.

Μόνο, που όπως λένε οι γνωρίζοντες, η Βενεζουέλα δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να αποτελέσει εναλλακτικό προμηθευτή πετρελαίου για την Ελλάδα.

Πρώτον, γιατί το κόστος μεταφοράς είναι πολύ υψηλό, και μπορεί να πέσει σε λογικά επίπεδα μόνο εφόσον η παραγγελία αφορά πολύ μεγάλη ποσότητα. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το δεύτερο πρόβλημα. Αυτή τη στιγμή, η παραγωγή της Βενεζουέλας είναι στη πλειονότητά της πουλημένη στη Κίνα και σε άλλες χώρες, από τις οποίες και προμηθεύεται φάρμακα, εργαλεία, τρόφιμα, κλπ. Υπάρχει και ένας τρίτος λόγος, που καθιστά ανεφάρμοστα τα περί αγοράς πετρελαίου από τη Βενεζουέλα : Δύο μόνο τύποι αργού της χώρας αξίζουν. Ολοι οι υπόλοιποι είναι ακατάλληλοι, και ασύμφοροι.

Ακόμη επομένως και αν η Ελλάδα έβρισκε κάποιες ελεύθερες ποσότητες για να φέρει, θα έπρεπε τα Ελληνικά Πετρέλαια να εξασφαλίσουν πολύ χαμηλή τιμή λόγω της απόστασης και των υψηλών μεταφορικών.

Παρ’ όλα αυτά η ελληνική πλευρά συνεχίζει να το ψάχνει, όπως φαίνεται και από τη δεύτερη συνάντηση Σκουρλέτη-Φερνάντεζ.

Για την ιστορία, θυμίζουμε πως η αναζήτηση πετρελαίων στη Βενεζουέλα ξεκίνησε επί Παναγιώτη Λαφαζανη, ενώ συνεχίστηκε με το ταξίδι του Γιώργου Τσίπρα με την ιδιότητά του ως γενικού γραμματέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του ΥΠΕΞ, τον Ιούλιο στο Καράκας, απ’ όπου και έφερε πίσω μνημόνιο συνεργασίας στα ενεργειακά.

Τον περασμένο Ιούνιο μάλιστα ο Λαφαζάνης είχε προαναγγείλει και συνεργασία της κρατικής εταιρείας της Βενεζουέλας PDVSA (Petroleos de Venezuela S.A) με τα Ελληνικά Πετρέλαια προκειμένου να κατέβουν από κοινού στις έρευνες υδρογονανθράκων, και σε πετρελαικά οικόπεδα στην Ελλάδα.

Επικοινωνιακά τεχνάσματα

Φυσικά τίποτα απ’ αυτά δεν συνέβη. Επρόκειτο περισσότερο για επικοινωνιακά τεχνάσματα του πρώην υπουργού παρά για πραγματικό ενδιαφέρον των λατινοαμερικάνων. Αλλά ακόμη και αν το ενδιαφέρον αυτό υπήρχε, μια συνεργασία ΕΛΠΕ-PDVSA θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη.

Αφενός γιατί η λατινοαμερικάνικη εταιρεία δεν έχει δραστηριότητα στη Μεσόγειο και στην Αδριατική, που σημαίνει ότι η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται εκτός του στρατηγικού της ενδιαφέροντος. Ακόμη και εάν ήθελε να την εντάξει, θα απαιτούσε πολύ χρόνο για τη διερεύνησή της αφού δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με τα γεωλογικά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής.

Επομέμως, δεν υπάρχει παγκοσμίως πετρελαϊκή εταιρεία, ακόμη και κρατική τύπου Βενεζουέλας, που να μπει σε μια περιοχή χωρίς αμιγώς επιχειρηματικά κριτήρια, δεδομένου ότι το κόστος του εγχειρήματος είναι υψηλό και το ρίσκο ακόμη μεγαλύτερο. Με λίγα λόγια καμία εταιρεία δεν μπορεί να πάει σε κάποια περιοχή εάν δεν την έχει μελετήσει γεωλογικά, διαδικασία που απαιτεί πολλούς μήνες και εξειδικευμένο προσωπικό.