Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Εχει δύο επιλογές. Η πρώτη είναι η εσωστρέφεια και η συρρίκνωση. Να υποστεί τη διαδικασία της μοριοποίησης και της ανασύνθεσης του κεντροδεξιού χώρου ερήμην της και εις βάρος της. Η δεύτερη επιλογή είναι να αποκτήσει την πρωτοβουλία της ανασύνθεσης της Κεντροδεξιάς και να ξαναγίνει εκφραστής του πλειοψηφικού ρεύματος της κοινωνίας. Αυτή η δεύτερη επιλογή είναι μονόδρομος.

Η διαδικασία εκλογής αρχηγού θα συμβάλει σε αυτή την κατεύθυνση μόνο αν αποτελέσει εγγύηση τριών θεμελιωδών προϋποθέσεων.

Εγγύηση για την ενότητα της παράταξης. Ο πρόεδρος της ΝΔ πρέπει να μπορεί να συνθέσει στο πλαίσιο μιας ευρείας πολυσυλλεκτικής παράταξης. Οχι να συρρικνώσει στο όνομα μιας δήθεν ιδεολογικής καθαρότητας.

Εγγύηση για την επικαιροποίηση των ιδεολογικών της αρχών. Μέσα από ένα Συνέδριο αρχών και θέσεων. Συνέδριο που θα επικαιροποιήσει την ιδεολογική μας ταυτότητα του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Και θα αρθρώσει στρατηγικό σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της μεταμνημονιακής Ελλάδας. Αξιόπιστο προγραμματικό λόγο για τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας.

Εγγύηση για την οργανωτική ανασυγκρότηση και ανανέωση της παράταξης. Σήμερα, οι συνθήκες απαιτούν ένα κόμμα που θα αντλεί νομιμοποίηση από ορθολογικές δημοκρατικές δομές και όχι από το χάρισμα του εκάστοτε ηγέτη. Ενα κόμμα ανοιχτό, δημοκρατικό, συμμετοχικό. Που οι άξιοι θα εκλέγονται χωρίς λίστες και γραμμές, τα συλλογικά όργανα θα λειτουργούν και θα υπάρχει αξιολόγηση ανθρώπων και ιδεών. Η ανανέωση προϋποθέτει ανατροπές. Οχι σε ηλικία αλλά σε νοοτροπία. Η ΝΔ θα πρέπει να δημιουργήσει προϋποθέσεις συμμετοχής στην πολιτική διαδικασία ανθρώπων ικανών και καταξιωμένων. Η πολιτική παράδοση είτε εξ αίματος είτε εξ αγχιστείας δεν μπορεί φυσικά να αποτελέσει κριτήριο αποκλεισμού από τα κοινά. Αλλά δεν μπορεί να αποτελεί και το μοναδικό κριτήριο συμμετοχής. Πρέπει να συμπληρώνεται από το κριτήριο της αξιοσύνης. Και κάτι τελευταίο. Στις ηλικίες 18-24 η ΝΔ πήρε 17%. Αναντίστοιχο με τα ποσοστά της κραταιάς ΔΑΠ στα ΑΕΙ. Που είναι τελικά ποσοστά συγκυριακής συντεχνιακής ταύτισης και όχι στη βάση πολιτικής ιδεολογίας, λόγου και οράματος. Αποτέλεσμα της αποπολιτικοποίησης του φοιτητικού κινήματος. Που κατέληξε προγυμναστήριο του πελατειακού πολιτικού συστήματος. Καλή είναι η διοργάνωση εκδρομών, πάρτι και βοηθημάτων για να περνάς τα μαθήματα, αλλά δεν αποτελεί γύμνασμα ιδεολογικής τριβής και πολιτικής συμμετοχής.

Ο πρόεδρος της ΝΔ θα πρέπει να εγγυηθεί όλα αυτά μέσα από τη λειτουργία ενός σύγχρονου, ανοιχτού, ευρωπαϊκού κόμματος. Είναι η ευθύνη που του αναλογεί και μας αναλογεί για να βγει η χώρα μας από τη κρίση και το πολιτικό μας σύστημα από τη θεσμική υπανάπτυξη.

Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και πρώην υπουργός της ΝΔ