Πώς θα είναι η ζωή την επομένη της 20ής Σεπτεμβρίου; Για να αντιγράψουμε το ευφυές σποτάκι του ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, ο ήλιος θα ανατείλει στις 06.12, οι τράπεζες θα ανοίξουν μετά τις οκτώ –αλλά μη σπεύσετε για πάνω από 60 ευρώ –και οι γονείς θα ανησυχούν για τους βαθμούς των παιδιών τους. Ισως και για το αν θα έχουν δασκάλους –αλλά αυτό είναι μια λεπτομέρεια της Ιστορίας.

Μια συνηθισμένη μέρα: το εκλογικό σώμα θα έχει ψιλοξενυχτήσει για άλλη μία φορά αυτή τη χρονιά και οι υποψήφιοι θα ξημερωθούν για να μάθουν αν θα είναι εκείνοι που θα αναλάβουν να ψηφίσουν τη διάδοχο της Ζωής στην Προεδρία της Βουλής.

Και η Ελλάδα, κύριε; –που ρωτούσε το σποτάκι της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2012. Τι η Ελλάδα; Ως γνωστόν, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει –ό,τι και να γίνει στις εκλογές. Τα χρόνια της κρίσης μάθαμε ότι αυτό δεν ισχύει και για τους Ελληνες, αλλά κι αυτό είναι μια λεπτομέρεια της Ιστορίας.

Πώς θα είναι όμως η πολιτική ζωή την επομένη της 20ής Σεπτεμβρίου; Κατά τα φαινόμενα, αρκετά διαφορετική από τη σημερινή. Μέσα από τις συμπληγάδες του δημοψηφίσματος και της συμφωνίας που ακολούθησε, η χώρα πέτυχε κάτι σημαντικό που επισκιάστηκε από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ: για πρώτη φορά στα χρόνια της κρίσης, ένα Μνημόνιο ψηφίστηκε από όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου.

Αυτό που δεν πέτυχε ο Παπανδρέου εξαιτίας του Σαμαρά και ο Σαμαράς εξαιτίας του Τσίπρα, το πέτυχε ο Τσίπρας εξαιτίας του Λαφαζάνη. Η πρώτη μεγάλη συνεννόηση δεν μπορεί παρά να έχει και συνέχεια –κι ας ελπίσουμε να μην αποδειχθεί ακόμα και αυτό μια λεπτομέρεια της Ιστορίας…