Δύο χρόνια τώρα, από την ημέρα που η ΑΕΚ πάτησε το restart και ξεκίνησε την πορεία επιστροφής σε αυτό που κάποτε ήταν και με το πέρασμα των ετών ξέχασε να είναι, δύο ονόματα ποδοσφαιριστών που σχετίστηκαν μαζί της στο παρελθόν δεν σταμάτησαν να απασχολούν την καθημερινότητά της. Οι περισσότεροι εκ των οπαδών της ομάδας άρχισαν να πιστεύουν ότι πρόκειται για φαντασιοπληξίες (ή προσωπικά θέλω) δημοσιογράφων, ωστόσο όταν η επιστροφή του Ραφίκ Τζιμπούρ επετεύχθη, κατάλαβαν ότι η… βελόνα δεν έχει κολλήσει στο μυαλό κάποιων εκτός της ποδοσφαιρικής Ενωσης, αλλά των ανθρώπων που κατοικοεδρεύουν εντός των τειχών της. Και έτσι, η επόμενη επιθυμία, αυτή της απόκτησης και του Νάτσο Σκόκο, γιγαντώθηκε! Λες και χάθηκαν εκεί έξω οι ποδοσφαιριστές, λες και δεν υπάρχουν νεότεροι και περισσότερο φρέσκοι παίκτες. Η λογική των Κιτρινόμαυρων για την επιμονή που τους χαρακτηρίζει στη συγκεκριμένη ιστορία, αφορά την ελαχιστοποίηση του αγωνιστικού ρίσκου αλλά και το γκελ που κάνουν οι δύο προαναφερθέντες (και ειδικότερα ο δεύτερος) στις τάξεις των οπαδικών κύκλων. Εν ολίγοις, το πάντρεμα της σιγουριάς ότι θα αποδώσουν καλές υπηρεσίες με την πώληση περισσότερων εισιτηρίων διαρκείας (η κίνηση έως σήμερα είναι χλιαρή) οδηγεί τη διοίκηση της ΠΑΕ στις συγκεκριμένες επιλογές. Βέβαια, πιο ορθό θα ήταν να αναζητηθούν ο αντίστοιχος Σκόκο στα 23 του, ηλικία που η ΑΕΚ τον εντόπισε στο Μεξικό και δαπάνησε 2,4 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει το καλοκαίρι του 2008. Διάθεση για ξόδεμα όμως δεν προκύπτει.

Τελευταία Νέα