Η ιδέα καρφώθηκε στο κεφάλι του Βάλτερ Ούλμπριχτ λίγο μετά την ανέγερση του Τείχους, το 1961. Η πρωτεύουσα της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, σκέφτηκε ο γενικός γραμματέας του Κόμματος, δεν μπορεί να μην έχει ένα μνημείο που να δοξάζει τον Λένιν. Το άγαλμα των 18 μέτρων αποκαλύφθηκε στην Πλατεία Λένιν το 1970, στην 100ή επέτειο από τη γέννηση του κομμουνιστή ηγέτη, ενώπιον 200.000 ανθρώπων. Μετά την πτώση του Τείχους, όμως, το γιγάντιο μνημείο ενοχλεί. Το Βερολίνο δεν ξέρει τι να το κάνει. Το σενάριο της καταστροφής φαντάζει ακραίο. Ενας γερμανός καλλιτέχνης προτείνει να το καλύψουν με κισσό. Τελικά, αποφασίζεται να κοπεί σε 129 κομμάτια, να θαφτεί διακριτικά στο δάσος Κέπενικ, νοτιοδυτικά της πόλης, και να αφεθεί στη λήθη. Εμφανίστηκε βέβαια ως φάντασμα το 2003 στο «Good bye Lenin!». Σε μια διάσημη σκηνή, η πρωταγωνίστρια, που νομίζει πως ζει ακόμα στη ΛΔΓ, μένει άναυδη αντικρίζοντας ένα ελικόπτερο να μεταφέρει μέρος του αγάλματος του Λένιν. Εντεκα χρόνια αργότερα, πέρυσι το καλοκαίρι, το μουσείο του Φρουρίου του Σπαντάου ζήτησε από τη Γερουσία του Βερολίνου άδεια να ξεθάψει το κεφάλι του παλιού αγάλματος για μια έκθεση αφιερωμένη στα χαμένα βερολινέζικα μνημεία. Πρόβλημα, τού απάντησε η Γερουσία: δεν ξέρουμε πού ακριβώς είναι θαμμένο! Η κυβερνώσα συμμαχία SPD-CDU δεν έχει καμία όρεξη να σκαλίσει το παρελθόν. Η πρώτη απάντηση είναι «όχι». Κι ας μην έχει όντως εξαφανιστεί στα έγκατα της γης η κεφαλή του Λένιν. Ενας αμερικανός ντοκιμαντερίστας, ο Ρικ Μίνικ, την εντόπισε το 1994. Ρώτησε και βρήκε εύκολα τον ζητούμενο λοφίσκο στο Κέπενικ. Βάλθηκε να σκάβει, εξοπλισμένος με ένα φτυάρι και μερικούς φίλους. Δυο μέρες αργότερα βρήκαν το περιβόητο κεφάλι. Δεν το ξέθαψαν όμως ούτε έκλεισαν φεύγοντας την τρύπα, ήταν τεράστια και εκείνοι πολύ κουρασμένοι. Ο Μίνικ επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος πέρυσι. Η κεφαλή δεν φαινόταν πια, είχε φροντίσει γι’ αυτό η βλάστηση. Στο μεταξύ, με τα πολλά η Γερουσία έδωσε το ΟΚ για την ανασκαφή. Αλλά καθυστέρησε κι αυτή διότι ανακαλύφθηκε πως ξεχειμωνιάζει στο Κέπενικ ένα προστατευόμενο είδος σαύρας. Τα τελευταία νέα, όπως τα μετέφερε το «L’Obs», θέλουν τους εκσκαφείς να εφορμούν τον Αύγουστο. Και τα εγκαίνια της έκθεσης έως τον Δεκέμβριο. Ο δήμος δεν θα δώσει ούτε ευρώ, τα έξοδα θα καλυφθούν από ευρωπαϊκά κονδύλια. Η κεφαλή του Λένιν, 3,5 τόνοι γρανίτη, θα διασχίσει το Βερολίνο, για οικονομία, με φορτηγό. Η σκηνή του «Good Bye Lenin!» θα μείνει ανεπανάληπτη.