Θα ήταν ένα συγκλονιστικό ματς. Η αποθέωση της «διπλωματίας του ποδοσφαίρου». Ενα ματς πιο δυνατό και από εκείνο το διαθρησκευτικό που διοργανώθηκε πέρυσι τον Σεπτέμβριο στη Ρώμη, υπό την αιγίδα του Πάπα, με τη συμμετοχή μουσουλμάνων, χριστιανών, ινδουιστών και βουδιστών παικτών –και σταρ όπως ο Μαραντόνα και ο Ρομπέρτο Μπάτζιο. Θα γινόταν στη Ζυρίχη, στην Ελβετία, την πιο ουδέτερη γη στον κόσμο. Εντεκα παίκτες από τη μια, έντεκα παίκτες από την άλλη, όλοι ισότιμα παιδιά της στρογγυλής θεάς, και ας κέρδιζε η καλύτερη ομάδα. Το πιθανότερο δηλαδή είναι πως θα κέρδιζε η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου του Ισραήλ, που είναι μέλος της UEFA και έχει πολύ μεγαλύτερη εμπειρία. Αλλά, από την άλλη, μπάλα είναι αυτή, μπορεί να κέρδιζε και η Εθνική Παλαιστίνης. Φέτος δεν προκρίθηκε για πρώτη φορά στο Κύπελλο Ασίας; «Ο Δαβίδ νίκησε τον Γολιάθ» θα είχαν την επομένη τίτλο οι αθλητικές εφημερίδες. Παρότι το θέμα μάλλον θα το βάζαμε στα Διεθνή: «Ενα ματς για την ειρήνη». Ολοι νικητές. Επιτέλους, λίγος ούριος άνεμος στη Μέση Ανατολή. Λίγη αισιοδοξία.

Μόνο που δεν θα γίνει. Ωραία ήταν εκ πρώτης όψεως η ιδέα του προέδρου της FIFA, Ζεπ Μπλάτερ, αλλά ουτοπική. Και δεν ήταν ακριβώς ανιδιοτελής. Ο Μπλάτερ ταξίδεψε στη Μέση Ανατολή χθες και προχθές, συναντήθηκε με τον ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον πρόεδρο της ισραηλινής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου Οφερ Εϊνι προχθές, με τον παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούτ Αμπάς και τον πρόεδρο της παλαιστινιακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου Τζιμπρίλ Ρατζούμπ χθες. Αναζητεί διέξοδο ώστε να πάρουν πίσω οι Παλαιστίνιοι το αίτημά τους για αποκλεισμό του Ισραήλ από τη FIFA –γι’ αυτό πρότεινε το «ματς για την ειρήνη» ώστε να μην αναγκαστεί να προχωρήσει το Σώμα σε ψηφοφορία στις 29 Μαΐου. Οι Παλαιστίνιοι όμως επιμένουν ότι το Ισραήλ παραβιάζει το καταστατικό της FIFA, που απαγορεύει τις διακρίσεις κάθε είδους: εμποδίζει τις μετακινήσεις των παλαιστίνιων ποδοσφαιριστών και τεχνικών μεταξύ Γάζας και Δυτικής Οχθης, συχνά πυκνά απαγορεύει την άφιξη παικτών, προπονητών ή και αθλητικού εξοπλισμού από το εξωτερικό, ανέχεται ρατσιστικές ύβρεις οπαδών εις βάρος αράβων παικτών ισραηλινών ομάδων και, επιπλέον, έχει δεχθεί στην ομοσπονδία πέντε ομάδες από τους ισραηλινούς οικισμούς που θεωρούνται παράνομοι με βάση το διεθνές δίκαιο. Κρίμα που δεν ζει πια ο σπουδαίος Ρίσαρντ Καπισίνσκι. Θα είχε άπλετο υλικό για μια συνέχεια του βιβλίου «Ο πόλεμος του ποδοσφαίρου».

Τελευταία Νέα