Δημήτρης Μάρδας: Ακορντεόν τριών σημείων

Τρίτη, 27 Ιανουαρίου. Το alter ego του Αλέξη Τσίπρα, Νίκος Παππάς, από τη Βουλή και με γαλάζιο φόντο ανακοινώνει τη σύνθεση της πρώτης αριστερής κυβέρνησης. «Υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης. Αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Νάντια Βαλαβάνη. Αναπληρωτής υπουργός, Κώστας Μάρδας».

Το γλωσσικό ολίσθημα δεν γίνεται καν αντιληπτό. Ο Παππάς έχει αποκαλέσει τον Δημήτρη Μάρδα, Κώστα. Αν πιστέψουμε τη φροϊδική προσέγγιση, το lapsus αποκαλύπτει ένα κρυμμένο μήνυμα από το ασυνείδητο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, από το συριζαϊκό ασυνείδητο. Ο συντάκτης του κειμένου που διάβαζε ο υπουργός Επικρατείας αλλά και ο ίδιος ο εκφωνητής του «παραδέχθηκαν» σε απευθείας σύνδεση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αγνοούσε τον νέο αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών.

Σήμερα αυτός είναι από τους πιο ομιλητικούς στα μίντια υπουργούς. Υπεράσπισε σθεναρά την ΠΝΠ για τη μεγαλύτερη πράξη εσωτερικού δανεισμού. Διαφωτίζει σχεδόν καθημερινά για την πορεία της διαπραγμάτευσης. Ανοιγοκλείνει τα δημοσιονομικά κενά σαν ακορντεόν. Μέχρι που έγινε ο ίδιος θέμα αυτή την εβδομάδα, όταν εμφανίστηκαν δημοσιεύματα που τον ήθελαν να έχει βγάλει 80.000 ευρώ στο Λουξεμβούργο τον Μάρτιο. Συγκεκριμένα, όταν η «Bild» έγραψε ότι εκείνον φωτογράφιζε η εφημερίδα «Θεσσαλονίκη».

Το Μαξίμου τον στήριξε μιλώντας για «προβοκάτσια κατά της κυβέρνησης». Η πρώτη αντίδραση του ίδιου ήταν «έστειλα πολύ λίγα χρήματα στο εξωτερικό γιατί ήταν να φύγει η κόρη μου» και «μετά τον Γενάρη δεν έγινε καμία κίνηση». Υποσημείωση: όπου «πολύ λίγα χρήματα» βλέπε 40.000 ευρώ. Στην αρχή βέβαια, την Τρίτη δηλαδή, τα είχε στείλει προς «Νοέμβρη – Δεκέμβρη». Την επομένη, «ήταν όσο ήμουν εκτός κυβέρνησης, μερικές μέρες πριν φύγει η κόρη μου στο εξωτερικό, κοντά στον Φλεβάρη».

Την Τετάρτη μάλιστα «αποκάλυψε» στο facebook τον ιθύνοντα νου της σκευωρίας εις βάρος του. Πόσταρε, ανάμεσα σε άλλα, ότι η «Θεσσαλονίκη» «βασίστηκε σε πληροφορίες που δόθηκαν τηλεφωνικά» και διερωτήθηκε με νόημα: «Οι προσωπικές βολές εναντίον μου, από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που πρωτοεκδηλώθηκαν στη Βουλή πρόσφατα και τα όσα διαδραματίστηκαν αυτή την εβδομάδα με τα ανύπαρκτα 80.000 ευρώ είναι άραγε ασύνδετα;». Κοινώς, τον έχει στοχοποιήσει η Χαριλάου Τρικούπη. Ισως γιατί Μάρδας και ΠΑΣΟΚ είχαν παρελθόν.

Ο καθηγητής Οικονομικών του Αριστοτελείου πριν διορισθεί (παρότι δεν είναι βουλευτής) αρμόδιος του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, είχε –σύμφωνα με την επί λέξει διατύπωση μιας πρόσφατης πασοκικής ανακοίνωσης –«προαχθεί μέχρι του επιπέδου του Γ.Γ. Εμπορίου επί υπουργίας Νίκου Χριστοδουλάκη και αξιοποιηθεί ως διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών επί Τσοχατζόπουλου στο υπουργείο Ανάπτυξης».

Ο ίδιος λέει ότι «ο Ελληνικός Οργανισμός Εξωτερικού Εμπορίου ΟΠΕ (αυτός είναι ο σωστός τίτλος του Οργανισμού και όχι αυτός που γράφει το ΠΑΣΟΚ!) ανήκε τότε στο ΥΠΟΙΚ και όχι στο Ανάπτυξης, άρα η σύνδεσή μου με τον Τσοχατζόπουλο είναι σκόπιμα και προβοκατόρικα λανθασμένη». ΠΑΣΟΚ και Μάρδας συμφωνούν πάντως ότι θήτευσε εκεί μεταξύ 2002 και 2004. Πλην των κυβερνητικών αξιωμάτων, το βιογραφικό του περιλαμβάνει και συνδικαλιστικές περγαμηνές. Από το 2004 μέχρι το 2008 υπήρξε εκλεγμένος εκπρόσωπος στη Γενική Συνέλευση Αντιπροσώπων του Οικονομικού Επιμελητηρίου με την ΠΑΣΚΟ-Σ, παράταξη προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ.

Εκτός από τη μεγάλη πράσινη περίοδο, έχει περάσει και μια –ομολογουμένως σύντομη –περίοδο στο Ποτάμι. Προτού καν προκηρυχθούν εκλογές είχε βουτήξει στην Επιτροπή Διαλόγου, το μη κομματικό όργανο της Σεβαστουπόλεως, που χρησίμευε ως μέσο διεύρυνσης του νεοπαγούς κόμματος. Στην επίσημη ιστοσελίδα του Ποταμιού υπάρχουν ακόμη τα πέντε κείμενα που υπέγραψε ως δυνάμει στέλεχος. Τι κι αν στις 30 Δεκεμβρίου έγραφε, υπό τον τίτλο «2015: μαρτυρικό έτος με κενό στρατηγικής», ότι «η αξιωματική αντιπολίτευση παρουσιάζει συχνά ένα διπλό πρόσωπο, προτείνοντας ακραίες λύσεις που τρομάζουν τους ψηφοφόρους, ενώ καταδεικνύουν από την άλλη ένα κενό στρατηγικής που τη διακρίνει όταν προτάσσει την κατά μέτωπο σύγκρουση με τους πιστωτές»; Πριν τελειώσει ο πρώτος μήνας του 2015 είχε αποδεχθεί μια θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο του Τσίπρα.

Οπως θυμάται άνθρωπος από το στενό επιτελείο του Θεοδωράκη, «είχε ζητήσει να κατέβει μαζί μας στις εκλογές, αλλά αρνηθήκαμε». Τον είχαν κατατάξει περίπου στην ίδια κατηγορία με την Ελενα Παναρίτη, η οποία επίσης είχε χτυπήσει, όπως λέει η ίδια πηγή, τη γυάλινη πόρτα της Σεβαστουπόλεως κατά την προεκλογική περίοδο προσφερόμενη να καλύψει μια θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του κόμματος.

Μέχρι να υπουργοποιηθεί, λοιπόν, ήταν γνωστός μόνο στον πασοκικό μικρόκοσμο. Από τότε όμως που του ανετέθη ο κρίσιμος τομέας των δημοσίων εσόδων έχει γίνει οικεία φιγούρα για τους πολλούς. Εύλογο, αφού είναι τακτικός θαμώνας των τηλεπαραθύρων. Από ένα από αυτά άλλωστε ενημέρωσε το Πανελλήνιο, προ δύο εβδομάδων, ότι «υπάρχει μία απόκλιση της τάξης των 350-400 εκατ. ευρώ» στα έσοδα. Και από ένα άλλο, δύο ώρες αργότερα την ίδια ημέρα, πληροφόρησε το φιλοθέαμον κοινό ότι τα βρήκε τα λεφτά. Γιατί έκανε «συσκέψεις όλη αυτή τη μιάμιση ώρα». Τόσο απλά. Οσο απλά διασχίζει κανείς την απόσταση που χωρίζει το σημιτικό ΠΑΣΟΚ από τη ριζοσπαστική Αριστερά.