Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι γονείς στην Ινδία κανονίζουν τους γάμους των παιδιών τους. Ο πατέρας της Γκαρίμα Παντ –όπως και του 95% των παιδιών που βρίσκονται γύρω στα 20 –ήθελε να ακολουθήσει την παράδοση και να της βρει έναν μορφωμένο άνδρα από τη δική τους κάστα μέσω μιας ιστοσελίδας συνοικεσίων που φιλοξενεί προφίλ πιθανών συζύγων και να της ανακοινώσει την επιλογή του. Ομως η 26χρονη δασκάλα μπήκε μόνη της στην ιστοσελίδα, βρήκε κάποιον που της άρεσε και τον έδειξε στον πατέρα της, ο οποίος ακολούθησε τη συνήθη οδό. Αλλο ένα «ημι-συνοικέσιο» όπου η τεχνολογία και η παράδοση συνεργάζονται άψογα στην Ινδία.

Επρεπε να φθάσει ο 21ος αιώνας ώστε οι νέοι στην Ινδία να έχουν λόγο ή τουλάχιστον άποψη για το ποιον ή ποια θα παντρευτούν. Ο γάμος αποτελεί ακόμα για την ινδική κοινωνία εγγύηση για κοινωνικό κύρος και οικονομική ασφάλεια. Οι παραδοσιακές προξενήτρες που υπήρχαν στα χωριά αντικαθίστανται στις πόλεις από ιστοσελίδες συνοικεσίων που πλέον είναι περισσότερες από 1.500. Ετσι, η επιλογή είναι μεγαλύτερη –πάντα όμως περιορίζεται λόγω κάστας και θρησκείας.

Το ποσοστό των ημι-συνοικεσίων αντιπροσωπεύει αυτή τη στιγμή το 1/4 των γάμων που πραγματοποιούνται στην Ινδία, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, ενώ μόνο το 5% των γάμων γίνεται λόγω έρωτα και χωρίς τη συναίνεση των γονιών. Και πολλές οικογένειες, ιδιαίτερα οι πλούσιες, προσλαμβάνουν ντετέκτιβ για να εξασφαλίσουν ότι το νέο εξ αγχιστείας μέλος δεν έχει προθέσεις προικοθηρίας ή δεν έχει ήδη υπάρξει αρραβωνιασμένος στο παρελθόν. «Πριν από 15 χρόνια», λέει ένας ιδιωτικός ερευνητής, «μου ζητούσαν να μάθω το ιστορικό της οικογένειας των συμπεθέρων. Τώρα μου ζητούν να ερευνήσω την ζωή του γαμπρού ή της νύφης».

Ομως για τις φτωχές Ινδές από αγροτικές περιοχές ακόμη και η ιδέα των ημι-συνοικεσίων είναι μακρινή. Κάθε χρόνο, λένε οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, περίπου 8 εκατομμύρια έφηβες παντρεύονται τους άνδρες που έχουν επιλέξει οι γονείς τους –οι περισσότερες γνωρίζουν τον γαμπρό την ημέρα του γάμου. Η άρνηση τιμωρείται με βία και κάποιες φορές ακόμα και με θανάτωση. «Ο γάμος είναι αυτή τη στιγμή ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα κορίτσια της Ινδίας», λέει ο επικεφαλής της υπηρεσίας για τα παιδιά της UNICEF στη χώρα Γιόακιμ Τάις, που εξηγεί ότι η Ινδία έχει το 1/3 από τα παιδιά – νύφες όλου του κόσμου. «Τα βγάζουν από τα σχολεία, χάνουν την ελευθερία τους, βρίσκονται υπό τον έλεγχο των συζύγων και των πεθερών, δεν έχουν φίλους και έχουν 10 φορές περισσότερες πιθανότητες να πέσουν θύματα βίας ή να πεθάνουν σε σύγκριση με τα έφηβα κορίτσια που δεν είναι παντρεμένα».

Τελευταία Νέα