Καταρχήν, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ευρωπαϊκή συναίνεση θα πρέπει η λειτουργία του αγωγού να είναι συμβατή με την κοινοτική νομοθεσία σε δύο κυρίως σημεία. Το ένα είναι ότι δεν πρέπει η εταιρεία που θα τον διαχειρίζεται να είναι ίδια με την εταιρεία που είναι και ο προμηθευτής του φυσικού αερίου, δηλαδή η Gazprom. Οι Ρώσοι πιστεύουν ότι, σε αντίθεση με τον South Stream, αυτή τη φορά θα ξεπεράσουν τις νομικές ενστάσεις της ΕΕ, μια και θα εξαντλήσουν τον επιχειρηματικό τους ρόλο στην κατασκευή του έργου και στη μεταφορά του προϊόντος μέχρι τα σύνορα της Ελλάδας – και άρα της ΕΕ. Από εκεί και πέρα θα αναλάβει, όπως είπε ο κ. Μίλερ, ένα κοινοπρακτικό σχήμα, αποτελούμενο από ευρωπαϊκές και ρωσικές εταιρείες, να κατασκευάσει και να εκμεταλλευθεί το έργο από την Ελλάδα, μέσω ΠΓΔΜ και Σερβίας, έως την Ουγγαρία.

Το άλλο σημείο όπου η λειτουργία του αγωγού θα πρέπει να συμβαδίζει με την κοινοτική νομοθεσία είναι ότι θα πρέπει να μπορεί να φιλοξενεί τη διέλευση αερίου περισσότερων προμηθευτών, όχι μόνο των Ρώσων. Να είναι δηλαδή ανοικτός στην πρόσβαση τρίτων. Με τον τρόπο αυτόν, ωστόσο, ακυρώνεται το ρωσικό σχέδιο που προσπαθεί μέσω μονοπωλιακών τακτικών να χειραγωγήσει τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης.

Τελευταία Νέα