Πριν από δύο χρόνια, ο νυν αναπληρωτής υπουργός Παιδείας Τάσος Κουράκης, τότε αρμόδιος τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ για την παιδεία, σχολίαζε τις επιλογές τού τότε υπουργού Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου για τους νέους περιφερειακούς διευθυντές εκπαίδευσης, επισημαίνοντας ότι «τα κριτήρια επιλογής οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο εκάστοτε περιφερειακός διευθυντής τοποθετείται για να εξυπηρετεί το κομματικό συμφέρον».

Σε αυτό το επίπεδο, έλεγε τότε ο Κουράκης, «η τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση κομπάζει ότι λειτουργεί μόνο με αξιοκρατία και αξιολογικά κριτήρια και στο όνομα αυτών προβαίνει σε ρουσφετολογικούς διορισμούς, πάντα με την ευλογία των νόμων που οι ίδιοι νομοθέτησαν».

Πριν από δύο μήνες, ο υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς, ερωτηθείς τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με την επιλογή των νέων περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης, ήταν απόλυτος: «Δεν υπάρχουν κομματικά κριτήρια σε τέτοιου τύπου διαδικασίες. Αυτό είναι θέση αρχής. Δεν υποχωρούμε. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να διορίσουμε ανθρώπους που είναι στον ΣΥΡΙΖΑ».

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Διότι τη Μεγάλη Πέμπτη διορίστηκαν τελικά 13 νέοι περιφερειακοί διευθυντές στην εκπαίδευση, με απόφαση Τάσου Κουράκη και χωρίς ανάμειξη Αριστείδη Μπαλτά –ο οποίος αποστασιοποιήθηκε κι άφησε τον αναπληρωτή του να πάρει το παιχνίδι στα χέρια του.

Και τι συνέβη; Οι περισσότεροι εκ των 13 νέων «στρατηγών» της εκπαίδευσης, διετέλεσαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ –και κάποιοι των ΑΝΕΛ –στις περιφέρειές τους, είτε ως συνδικαλιστές της εκπαίδευσης είτε ως υποψήφιοι για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Να σημειώσουμε ότι μετά τις δηλώσεις Μπαλτά για αξιοκρατία, κατατέθηκαν 452 αιτήσεις για τις θέσεις αυτές. Θα είχε ενδιαφέρον να δίνονταν στη δημοσιότητα τα βιογραφικά, ώστε να δει κανείς πώς επελέγησαν –αξιοκρατικά πάντα –οι συγκεκριμένοι.

Και μια λεπτομέρεια: οι προηγούμενοι, κατά Κουράκη «κομματικοί» περιφερειακοί διευθυντές που άλλαξαν με τους «ακομμάτιστους», αντί να γυρίσουν στα σχολεία, προβλέπεται να γίνουν σχολικοί σύμβουλοι.

Ομορφα!