Οπως αναμενόταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπήκε και αυτή στη λίστα των άλλων μεγάλων κεντρικών τραπεζών του πλανήτη που συμμετέχουν στο μεγαλύτερο πείραμα νομισματικής πολιτικής. Πρώτα οι κεντρικές τράπεζες μειώνουν τα επιτόκια δανεισμού κοντά στο μηδέν στο πλαίσιο της χάραξης συμβατικής νομισματικής πολιτικής. Επειτα προχωρούν στην υιοθέτηση αντισυμβατικών πολιτικών όπως είναι η ποσοτική χαλάρωση.

Θα μπορέσουν όμως να αντιμετωπίσουν οι κεντρικές τράπεζες τα οικονομικά προβλήματα με τα όπλα που έχουν; Στην Ευρώπη η νομισματική πολιτική φαίνεται πιθανότερο να μεταδοθεί μέσω των τραπεζών και της αγοράς συναλλάγματος καθώς ένα ασθενέστερο ευρώ –που έχει υποχωρήσει το τελευταίο έτος 15% έναντι του δολαρίου –αυξάνει τις εξαγωγές. Στην Ιαπωνία η Κεντρική Τράπεζα αφού έχει επεκτείνει τον ισολογισμό της στο 60% του ΑΕΠ –σε μέγεθος διπλάσιο από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) –αρχίζει να βλέπει ότι η μάχη που δίνει απέναντι στον αποπληθωρισμό δεν είναι τόσο αποτελεσματική.

Στην Ελβετία η αλλαγή πολιτικής από την Κεντρική Τράπεζα της χώρας, η οποία έχει ενεργητικό που φτάνει σχεδόν το 90% του εθνικού ΑΕΠ –δείχνει τα όρια που μπορεί να έχει η ποσοτική χαλάρωση.

Στην εποχή της ποσοτικής χαλάρωσης που ζούμε, η νομισματική πολιτική έχει χάσει την έννοια της πειθαρχίας και της συνοχής. Καθώς ο Μάριο Ντράγκι προσπαθεί να εκπληρώσει τη δέσμευση που ανέλαβε πριν από σχεδόν δυόμισι χρόνια, μπορεί να γίνουν ορατά τα όρια της υπόσχεσης αυτής. Το ίδιο μπορεί να γίνει και σε συγκρίσιμες διαβεβαιώσεις από τη Fed και την Τράπεζα της Ιαπωνίας. Οι κεντρικές τράπεζες φαίνεται ότι δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη πλήρως τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν.

Ο Στίβεν Ρόουτς είναι πρώην πρόεδρος της Morgan Stanley Asia και επικεφαλής οικονομολόγος της εταιρείας, υφηγητής στο Jackson Institute of Global Affairs του Πανεπιστημίου Γέιλ και λέκτορας στη Σχολή Μάνατζμεντ του Γέιλ. Εχει γράψει το βιβλίο «Unbalanced: The Codependency of America and China»