Δύο σχεδόν χρόνια από τότε που προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για την παραχώρηση του πρώτου πακέτου ελληνικών μαρινών και ενώ αντιμετώπισε στην πορεία του πολλά εμπόδια, έφτασε τελικά η ώρα υποβολής των οικονομικών προσφορών.

Την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου εκπνέει (μετά από πολλές παρατάσεις) η ημερομηνία κατάθεσης δεσμευτικών προσφορών για την παραχώρηση της Μαρίνας Αλίμου από τις μεγαλύτερες της χώρας, μαζί με τα τουριστικά καταφύγια σκαφών Ύδρας, Νέας Επιδαύρου και Πόρου.

Η προσδοκία του ΤΑΙΠΕΔ είναι ότι προσφορές θα υποβάλλουν τουλάχιστον δύο-τρεις δυνατοί παίκτες από τους 11 συνολικά ενδιαφερόμενους που εδώ και καιρό έχουν περάσει στη β’ φάση του διαγωνισμού. Διαφορετικά, η διεκδίκηση των μαρινών θα καταλήξει και πάλι «παιχνίδι» για έναν, όπως έχει συμβεί μέχρι σήμερα με πλειάδα άλλων διαγωνισμών.

Η μαρίνα Αλίμου κατατάσσεται στα «φιλέτα» των τουριστικών λιμένων της Αττικής. Διαθέτει ένα πολύ μεγάλο δυναμικό ελλιμενισμού σκαφών (άνω των 1.000 θέσεων), το μεγαλύτερο μέρος των οποίων είναι επαγγελματικά σκάφη προς ενοικίαση, ενώ η πληρότητά της αγγίζει το 100%.

Προκειμένου να προσελκύσει ει δυνατόν όσο μεγαλύτερο επενδυτικό ενδιαφέρον, οι χρήσεις που προκρίνει για τη μαρίνα η στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων αφορούν ξενοδοχείο, εκθεσιακό- συνεδριακό κέντρο, εστιατόρια, αθλητικές εγκαταστάσεις, εμπορικά καταστήματα, γραφεία, και κτίρια διοίκησης, με συνολική δόμηση 18.500 τ.μ.

Ανάμεσα στους «11» που είχαν περάσει στη β’ φάση του διαγωνισμού, ήταν η τουρκική «Dogus Group» (από κοινού με τη Lamda Development), η γνωστή στην ναυπήγηση πολυτελών θαλαμηγών ιταλική «Azimut Benetti Group», η ολλανδικών πλέον συμφερόντων «Archirodon», μαζί με ελληνικές εταιρείες όπως η Ακτωρ, η Πόρτο Καρράς, η J&P- ΑΒΑΞ, κ.ά.

Το χάος με τη χερσαία ζώνη

Αν και φαινομενικά εύκολος όταν προκηρύχθηκε τον Απρίλιο του 2013, στην πράξη ο διαγωνισμός αποδείχθηκε γεμάτος αγκάθια. Επί πολλούς μήνες, ΤΑΙΠΕΔ και Δήμος Αλίμου δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν στα βασικά, με κύριο σημείο τριβής την παρουσία μέσα στον χερσαίο χώρο της μαρίνας του δημοτικού κολυμβητηρίου.

Η πρόταση του ΤΑΙΠΕΔ προς τον δήμο ήταν να μεταφερθεί το κολυμβητήριο σε άλλη θέση, αφού δεν συνάδει με τις χρήσεις μιας μαρίνας. Ο δήμος δεν το δεχόταν. Παράλληλα θεωρούσε ότι με τις επενδύσεις στα 210 στρέμματα του χερσαίου τμήματος της μαρίνας θα αλλάξει η εικόνα της περιοχής, και θα μαραζώσει η τοπική αγορά, αφού η οικονομική δραστηριότητα θα μεταφερθεί στη μαρίνα.

Ενα άλλο ζήτημα αφορούσε τις αυθαίρετες εγκαταστάσεις. Μέσα στη χερσαία ζώνη της μαρίνας έχουν εγκατασταθεί παράνομα διάφοροι χρήστες, κάποιοι έχουν σταματήσει να πληρώνουν μισθώματα στην ΕΤΑΔ (από την οποία και νοίκιασαν τον χώρο) ενώ υπάρχουν και χρήσεις εντελώς ασύμβατες με τη λειτουργία της μαρίνας.

Οπως άλλωστε αναφέρει και η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η χερσαία ζώνη είναι το πλέον προβληματικό τμήμα. Αδιαμόρφωτη ή εγκαταλελειμμένη, χαρακτηρίζεται από έλλειψη οργάνωσης, υποτυπώδεις εγκαταστάσεις και γενικότερα παντελή έλλειψη των αναγκαίων σε μια σύγχρονη μαρίνα εξυπηρετήσεων.

Από ημέρα σε ημέρα τα αεροδρόμια

Στο μεταξύ, «ανοίγουν» από ημέρα σε ημέρα οι οικονομικές προσφορές στο διαγωνισμό για την παραχώρηση της χρήσης, λειτουργίας, διαχείρισης και εκμετάλλευσης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, κάτι που θα γίνει αμέσως μόλις ολοκληρωθεί ο έλεγχος από τους τεχνικούς σύμβουλους.

Δεσμευτικές προσφορές κατέθεσαν στις 10 Οκτωβρίου τρία επενδυτικά σχήματα, οι κοινοπραξίες Casa (Corporation America S.A.) – MΕΤΚΑ, Fraport- Slentel, και Vinci Airports– Αktor Παραχωρήσεις.

Τα περιφερειακά αεροδρόμια χωρίζονται σε 2 ομάδες:

• Την Ομάδα Α που περιλαμβάνει τα αεροδρόμια Θεσσαλονίκης, Κέρκυρας, Χανίων, Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Ακτίου, Καβάλας και

• Την Ομάδα Β που περιλαμβάνει τα αεροδρόμια Ρόδου, Κω, Σάμου, Μυτιλήνης, Μυκόνου, Σαντορίνης και Σκιάθου.