Βγάζει το δημόσιο χρέος μιας χώρας κυβερνήσεις; Ετσι πιστεύουν στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ. Και ήδη μετατρέπουν σε μαρμαρένια αλώνια των επόμενων εκλογών το μεγαλύτερο εθνικό πρόβλημα. Διαμορφώνοντας ένα σκηνικό στο οποίο προβάλλουν ανύπαρκτες λύσεις.

Ο Σαμαράς, υιοθετώντας τη γραμμή Βενιζέλου, μίλησε δημοσίως για τη βιωσιμότητα του χρέους –επιδιώκοντας ακόμη χαμηλότερα επιτόκια και μεγαλύτερη περίοδο αποπληρωμής. Ο Τσίπρας ξεκίνησε από τη θεωρία ότι η Ελλάδα δεν θα αποπληρώσει ποτέ τόσο μεγάλο χρέος αν δεν της χαριστεί ένα τμήμα του, αλλά ουσιαστικά βλέπει και αυτός διαπραγμάτευση για διευθετήσεις χρόνου και επιτοκίων –και ας μην το διατυμπανίζει.

Ωστόσο και οι δύο θα βρίσκονται διαρκώς μπροστά σε ένα πρόβλημα που τους υπερβαίνει όσο δεν αποφασίζουν να καθήσουν στο τραπέζι για να βρουν κοινή γραμμή –και η πρωτοβουλία ανήκει στον Πρωθυπουργό. Κανείς δεν θα πάρει στα σοβαρά τη χώρα όσο αυτοί που κυβερνούν σήμερα και όσοι ενδέχεται να κυβερνήσουν αύριο υποστηρίζουν διαφορετικές απόψεις στο συγκεκριμένο θέμα.

Οσο ΝΔ – ΠΑΣΟΚ αλλά και ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να διαχειρισθούν την επικείμενη εκλογική τους σύγκρουση με φόντο το χρέος, αεροβατούν όταν υπόσχονται πράγματα που δεν μπορούν να επιβάλουν. Ούτε κούρεμα θα μπορούσε να υπάρξει ούτε διευθέτηση χωρίς ανάληψη υποχρεώσεων δίκην Μνημονίου.

Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το χρέος μας, τα 320 δισ. ευρώ που αντιστοιχούν στο 175% του ετήσιου πλούτου της χώρας δεν υπάρχει περίπτωση να αποπληρωθούν χωρίς σκληρή επιτήρηση της οικονομίας από τους δανειστές – εταίρους. Πόσω μάλλον με τσαμπουκάδες. Σε μια σχέση δανειστή και δανειζόμενου, τις αποφάσεις τις παίρνει ο πρώτος.

Ο μόνος δρόμος αποπληρωμής το χρέους είναι καταρχήν η ανακοπή της αύξησής του και ακολούθως η παραγωγή εθνικού πλούτου πάνω από τις συνολικές δημόσιες δαπάνες. Απαιτείται συνεπώς σχέδιο που θα φέρει ανάπτυξη με πραγματικές επενδύσεις. Αυτό υπερβαίνει τους εκλογικούς κύκλους και απαιτεί πολιτικές αποφάσεις συνολικής μεταρρύθμισης που δεν μπορεί να πάρει κανένα κόμμα μόνο του. Ο Σαμαράς και ο Τσίπρας κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους όσο δεν συνεργάζονται σε αυτό το πρόβλημα. Για το οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου –που κάτι ήξερε καλύτερα και από τους δύο –στο τέλος είπε: «Είτε η Ελλάδα θα αφανίσει το χρέος είτε το χρέος θα αφανίσει την Ελλάδα».