Αναζήτηση
Τον Δεκέμβριο του 2013, ύστερα από είκοσι μήνες αναμονή, ήρθε προς ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο για τον ΕΝΦΙΑ, με τον οποίο η κυβέρνηση προσδοκούσε έσοδα 2,7 δισ., τα οποία και εισέπραξε. Με παραδείγματα αποδεικνύαμε τότε ότι ο νέος φόρος είναι πρωτοφανής διότι φορολογεί ήδη φορολογημένη ύλη και ότι θα επιβάρυνε δυσανάλογα τη χαμηλή και μεσαία ιδιοκτησία. Ψηφίσαμε 152 βουλευτές αποδεχόμενοι καλόπιστα τις διαβεβαιώσεις ότι πρόκειται για ένα «δικαιότερο» σύστημα φορολόγησης, που δεν θα επέφερε καμία πρόσθετη επιβάρυνση και με την απειλή πτώσης της κυβέρνησης.
Τα όσα ακολούθησαν με τα κοινοποιηθέντα εκκαθαριστικά μέσα στο φετινό καλοκαίρι στα χέρια χιλιάδων φορολογουμένων είναι γνωστά. Η πλειονότητα υπέστη πρωτοφανές σοκ, τα ποσά που εκαλούντο να πληρώσουν ήταν εξωπραγματικά. Η φράση «δήμευση περιουσιών» κυριαρχούσε σε κάθε συζήτηση.
Οσο κι αν επιχειρήθηκε να αποδοθούν οι εξόφθαλμες αδικίες σε «λάθη του συστήματος» ή σε «αστοχίες» κάποιων συμβούλων, δεν καταλάγιασε η οργή, αφού εκ του αποτελέσματος απεδείχθη ότι είναι λάθος οι ίδιες οι βασικές αρχές του ΕΝΦΙΑ, διότι:
1 Υπολογίζεται επί πλασματικών αντικειμενικών αξιών ακινήτων που ουδεμία σχέση έχουν με τις πραγματικές αξίες, βαφτίζονται ξαφνικά ως μεγαλοϊδιοκτήτες όσοι έχουν ακίνητα με αξίες καταβαραθρωμένες, που αδυνατούν ακόμη και να ρευστοποιήσουν. Το ΥΠΟΙΚ έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα, δεν αναπροσαρμόζει τις αντικειμενικές τιμές και υπόσχεται να το πράξει το 2016. Δηλαδή η φορολογία της περιουσίας που επιβλήθηκε ως έκτακτη το 2011 άλλαξε ονομασία, αυστηροποιήθηκε και μονιμοποιείται.
2 Βασίζεται στο τι κατέχεις και όχι στο τι έσοδο έχεις. Στις ευνομούμενες πολιτείες δεν επιβάλλεται δυσβάστακτος φόρος σε ακίνητα που δεν αποφέρουν απολύτως κανένα έσοδο και υπολογίζεται η φοροδοτική ικανότητα του φορολογουμένου. Σε ξενοίκιαστο, μη ηλεκτροδοτούμενο ακίνητο, με μηδέν έσοδο δεν νοείται φόρος! Με την κατάργηση μάλιστα του αφορολόγητου της πρώτης ιδιόχρηστης κατοικίας και ένα σπίτι κληρονομιά των γονιών στο χωριό, η φορολόγηση είναι τιμωρία, όπως και στη μοναδική κατοικία, ακόμα και αν είναι προϊόν δανεισμού ή υποθηκευμένη. Αξίζει έπαινος στον εμπνευστή αυτής της σύλληψης, όπου το καλυβάκι και το χέρσο χωραφάκι αποτελούν πηγή εισπράξεων για την Ελλάδα του μέλλοντός μας.
3Δεν υπάρχει καμία μέριμνα να ελαφρυνθούν τουλάχιστον όσοι πολίτες αποδεδειγμένα βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία –επειδή ο μισθός τους έχει υποστεί τεράστια μείωση, είτε έχουν κόκκινα δάνεια. Επιβάλλοντας ένα πρόσθετο φορολογικό βάρος, σημαίνει ότι τους οδηγούμε σε απόγνωση – εξαθλίωση. Για όσους κληρονόμησαν ή απέκτησαν «παραδοσιακό» ακίνητο εντός κηρυγμένων οικισμών, που το κόστος συντήρησής του και μόνο είναι πολλαπλάσιο ενός νέου, αγνοήθηκαν αντί να δοθούν κίνητρα για διάσωση της ιστορίας, επανακατοίκηση των φθίνοντων οικισμών, αναθέρμανση της τοπικής οικονομίας.
4 Σε χώρες της Ευρώπης ισχύει ο φόρος περιουσίας –που δεν είναι φόρος κατοχής –ή αλλού ισχύει επί του εισοδήματος ο οποίος αποδίδεται στους ΟΤΑ.
Το ΥΠΟΙΚ με την προχθεσινή τροπολογία έδειξε ότι δεν έχει αντιληφθεί τι αναστάτωση έχει προκληθεί σε χιλιάδες ιδιοκτήτες. Οι υποτιθέμενες «βελτιώσεις» είναι όπως η ασπιρίνη σε έναν που έχει υποστεί εγκεφαλικό! Αναπροσαρμόστηκαν οι αξίες για τα εκτός αντικειμενικού συστήματος οικόπεδα, διατηρώντας το παράλογο καθεστώς των πλασματικών αντικειμενικών αξιών παντού, «εκπτώσεις υπό προϋποθέσεις» ακυρώνονται αφού συμπεριελήφθησαν, εκτός από τα εισοδηματικά, και τα τεκμήρια διαβίωσης. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση επιθυμεί να εισπράξει τουλάχιστον 3,5 δισ. και γνωρίζει ότι θα υπερκαλυφθεί ο ποσοτικός στόχος των 2,7 δισ. Με άλλα λόγια, επικράτησε η κοντόφθαλμη, εισπρακτική λογική, μη νοιαζόμενη αν έσοδα σημαντικά θα καταστούν ληξιπρόθεσμα.
Δυστυχώς για την κυβέρνηση, αυτό θα το διαπιστώσει σύντομα και θα οδηγηθεί σε αλλαγή νόμου που θα έχει προοπτική μόνο με αποκατάσταση των αδικιών, χρονοδιάγραμμα λήξης και η όποια απώλεια εσόδων να καλυφθεί είτε από το πολυδιαφημισμένο πρωτογενές πλεόνασμα των 3,2 δισ. το α’ επτάμηνο του 2014 είτε από άλλες πηγές, για τις οποίες δυστυχώς ακόμη το ΥΠΟΙΚ επιδεικνύει αδικαιολόγητη βραδύτητα, όπως το λαθρεμπόριο στα καύσιμα, η πάταξη του παρεμπορίου και της εισφοροδιαφυγής, οι φοροαπαλλαγές σε συγκεκριμένες κατηγορίες εχόντων κ.λπ.
Ο Νίκος Σηφουνάκης είναι βουλευτής ΠΑΣΟΚ Νομού Λέσβου
