Το ινδικό διαστημικό θαύμα

Οι εσωτερικές σκάλες του κτιρίου, που οδηγούν στο αρχηγείο του Ινδικού Οργανισμού Διαστημικών Ερευνών (ISRO), αναδίδουν τη διόλου ευχάριστη μυρωδιά ούρων. Παρ’ όλο που τίποτε δεν θυμίζει το απαστράπτον κτίριο της ΝASA στο Χιούστον, εκεί βρίσκεται το κέντρο ελέγχου ενός εγχειρήματος, το οποίο, αν έχει αίσιο τέλος, τον Σεπτέμβριο, περίπου σε 140 ημέρες, η Ινδία θα έχει καταφέρει να γίνει η πρώτη ασιατική χώρα που φτάνει στον Αρη. Σε αντίστοιχες προσπάθειες, η Κίνα, η Ιαπωνία και 21 ακόμη χώρες έχουν αποτύχει παταγωδώς.

Οπως εξηγεί η Ανού Ανάντ, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Γκάρντιαν», το «Μανγκάλιαν», το διαστημικό όχημα που εκτοξεύθηκε με επιτυχία τον περασμένο Νοέμβριο, αποτελεί ένα μικρό θαύμα των ινδών επιστημόνων, οι οποίοι είχαν στη διάθεσή τους πολύ λιγότερα χρήματα από ό,τι οι αμερικανοί ή οι ρώσοι συνάδελφοί τους.

Οικονομία και ταχύτητα. Το πρόγραμμα του «Μανγκάλιαν» θα κοστίσει συνολικά 54 εκατομμύρια ευρώ. Αντίστοιχα, το πρόγραμμα του «Μέιβεν», ενός οχήματος της NASA που ταξιδεύει επίσης προς τον Αρη εδώ και λίγους μήνες και θα φτάσει εκεί λίγες μέρες νωρίτερα, κόστισε 481 εκατομμύρια ευρώ.

Οι επιστήμονες κατασκεύασαν το «Μανγκάλιαν» στον χρόνο-ρεκόρ των 15 μηνών. Το «Μέιβεν» χρειάστηκε 10 χρόνια. Ο πρόεδρος της ινδικής διαστημικής υπηρεσίας εξηγεί ότι χρησιμοποίησαν ό,τι μέσο είχαν στη διάθεσή τους, μαζί με τη φαντασία τους, αλλά και το ταλέντο των ινδών επιστημόνων, οι οποίοι είναι παραδοσιακά από τους καλύτερους στον κόσμο στα μαθηματικά. «Χρησιμοποιήσαμε το όχημα εκτόξευσης που είχαμε στη διάθεσή μας όσο καλύτερα μπορούσαμε, προσαρμόζοντας τον χρόνο και τη γωνία εκτόξευσης για να πετύχουμε τη σωστή τροχιά», λέει ο Κοπιλίλ Ραντακρισνάν.

Λιγότερες δοκιμές. Οι Ινδοί γλίτωσαν χρήματα και από τις πολύ λιγότερες δοκιμές που έκαναν πριν από την εκτόξευση. «Ενώ το «Μανγκάλιαν» βρισκόταν ακόμη σε τροχιά γύρω από τη Γη, ελέγξαμε τη λειτουργία του και τα όργανά του, και αυτό ήταν σημαντικό πλεονέκτημα» λέει ο ίδιος.

Μια ακόμη διαφορά με τους Αμερικανούς είναι η απουσία των πολύ αυστηρών και τακτικών ελέγχων κατά το στάδιο σχεδιασμού της επιχείρησης, κάτι που μειώνει το κόστος και τον χρόνο που απαιτείται πριν από την εκτόξευση του οχήματος.

Ακόμη και ο επικεφαλής του προγράμματος Μέιβεν της ΝΑΣΑ δηλώνει ενθουσιασμένος με το εγχείρημα των ινδών επιστημόνων. «Είμαι πολύ εντυπωσιασμένος με την αποστολή της Ινδίας έως τώρα. Εστειλαν το όχημα σε τροχιά γύρω από τη Γη και χρησιμοποίησαν μια σειρά από αναφλέξεις μικρών πυραύλων για να ανέβει πιο ψηλά, αξιοποιώντας την τελευταία ανάφλεξη σαν σφεντόνα για να αποδράσει από το βαρυτικό πεδίο της Γης. Ηταν μια πολύ έξυπνη μέθοδος» εξηγεί ο Μπρους Τζακόσκι.