Δεν θέλω να σπέρνω ζιζάνια στα κόμματα, αλλά τι να κάνω; Είναι η φύση μου –όπως μου είπε μια φορά πάνω στα νεύρα του ο «υπό τριπλήν ιδιότητα πλέον» (αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός Εξωτερικών και πρόεδρος του ΠαΣοΚ) πρόεδρος Βαγγέλης.

Υπό την έννοια αυτή, αναγγέλλω σήμερα ότι υπάρχει και άλλη «περίπτωση Βουδούρη» μεταξύ των υποψηφιοτήτων που ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για τις περιφέρειες. Και αν μέχρι σήμερα δεν έχει εγκατασταθεί στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό η περίπτωση, είναι γιατί όλα τα φώτα έχουν στραφεί στον Βουδούρη, αλλά κανένα –ακόμη –στον υποψήφιο για την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου Μπενέτο Σπύρου. Η υποψηφιότητα του εν λόγω έχει προκαλέσει ισχυρές αναταράξεις μεταξύ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ του βορείου συγκροτήματος των Δωδεκανήσων.

Οπως ενημερώθηκα εγκύρως, το Σάββατο που μας πέρασε, όταν εγώ τελούσα εν αδεία, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ εργάζονταν πυρετωδώς για να επιφέρουν την «ανατροπή», πραγματοποιήθηκε στην Κω έκτακτη συνέλευση των στελεχών του κόμματος στο βόρειο συγκρότημα των Δωδεκανήσων, την οποία τίμησαν διά της παρουσίας τους ένας κύριος Κώστας Μπούκας που είναι υπεύθυνος Οργανωτικού και ένας κύριος Παναγιώτης Σκούτας που είναι υπεύθυνος Αυτοδιοίκησης. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλαν οι δύο κύριοι «από τα κεντρικά» όπως τους σύστησαν, δεν κατάφεραν να πείσουν τα στελέχη περί της ανάγκης υποστήριξης του φίλου μου εκ Λειψών, Μπενέτου. Αντιθέτως, ακούστηκαν πολλά και διάφορα για «αντιδημοκρατική επιλογή», για «παράκαμψη των διαδικασιών». «Μας αγνοήσατε, αν μας είχατε ρωτήσει θα σας λέγαμε εμείς ποιος είναι ο Μπενέτος» είπαν.

–Ρωτήσαμε στη Ρόδο, απάντησαν οι κύριοι «από τα κεντρικά», με αποτέλεσμα να ξεσπάσει θύελλα από κάτω.

–Να ρωτήσετε τον Μπενέτο αν υπάρχει εις βάρος του καταλογισμός αχρεωστήτων δαπανών από το Ελεγκτικό Συνέδριο, είπε κάποιος.

–Να ρωτήσετε τον Μπενέτο ποιες είναι οι θέσεις του για τους μετανάστες, φώναξε κάποιος άλλος.

–Μας βάζετε να υποστηρίξουμε έναν υποψήφιο που έχει ανακοινώσει ότι θα τον υποστηρίξει ο Καμμένος, είπε κάποιος τρίτος.

Συμπέρασμα: δεν τους βρίσκεις πουθενά αυτούς τους συριζαίους. Ο,τι να ‘ναι θέλουν…

(Εννοείται ότι το θέμα θα έχει και συνέχεια…)

Τα κόμματα και τα… πουκάμισα

Μια και το έφερε η συζήτηση – διότι με ξέρετε, εγώ ποτέ δεν ανοίγω θέματα, και δη αυτού του χαρακτήρα –δεν μπορώ να μην επισημάνω τη χθεσινή ανακοίνωση νεολαίων του ΣΥΡΙΖΑ Πελοποννήσου που χαρακτηρίζει τον Οδυσσέα Βουδούρη «πολιτικό γυρολόγο» και ζητάει την άμεση απόσυρση της υποψηφιότητάς του. Διερωτώμαι τι περισσότερο έχω γράψει εγώ για τον Βουδούρη ώστε να μη μου μιλάει, όπως συνέβη προ ημερών στη Βουλή, οπότε πέρασε από μπροστά μου –ίδιος «στρατηγός άνεμος» κατά την υπέροχη φράση του ποιητή Πολύδωρα –χωρίς να στρέψει καν το βλέμμα προς εμένα. Τότε τον δικαιολόγησα. Ηταν ακριβώς την ημέρα που είχε επισημάνει το προφανές: ότι «αλλάζει τα κόμματα σαν τα πουκάμισα» –τέσσερα κόμματα μέσα σε τρία χρόνια. Αξεπέραστο ρεκόρ. Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον…

Το καφενείο και τα μοναστήρια

Αναφέρθηκα στη Βουλή και δεν μπορώ να μην καταδικάσω όλους εκείνους, και ειδικά αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ, συν τον πρόεδρο Αλέξη, οι οποίοι διαμαρτύρονται σε κάθε ευκαιρία ότι τάχα μου δεν παρίσταται στη Βουλή ο έτερος του ντουέτου «Αμποτ και Κοστέλο», πρόεδρος Αντώνης. Πρόκειται για πραγματικά ψεύδη. Ιδού, πήγε προχθές. Μπορεί να μη μετέβη ακριβώς στη αίθουσα της Ολομέλειας για να παρακολουθήσει (ή να μετάσχει σε) κάποια συζήτηση, αλλά πήγε στο καφενείο. Λίγο θα το πούμε αυτό; Ασε που η επίσκεψη στο καφενείο έβγαλε και είδηση: επιθυμεί, σου λέει, να μεταβεί στο Αγιον Ορος –μη χαίρεστε. Επ’ ολίγον. Θα επιστρέψει.

Ραντεβού στις 8 με τους 58

Πιθανόν να τον «έψησε» επ’ αυτού ο έτερος του διδύμου, ο «υπό τριπλήν ιδιότητα πλέον» πρόεδρος Βαγγέλης ο οποίος έχει έφεση στα της θρησκείας, και όπως έχω αποκαλύψει κατά το παρελθόν η ευρυμάθεια που τον διακρίνει περί αυτά τον έχει καταστήσει ικανό να γνωρίζει μέχρι τον καντηλανάφτη του Αγίου Παντελεήμονα –μεγάλη η χάρη Του (του Αγίου διευκρινίζω, όχι του καντηλανάφτη ούτε του προέδρου Βαγγέλη).

Ο ίδιος ο πρόεδρος Βαγγέλης απόψε έχει μια ενδιαφέρουσα συνάντηση: θα δεχθεί στις 8, στο υπουργείο των Εξωτερικών ευάριθμη κεντροαριστερή αντιπροσωπεία υπό τους μύστες του είδους Γ. Βούλγαρη και Ν. Μπίστη. Η συνάντηση ζητήθηκε από τους 58 προκειμένου να διευκρινίσουν τις προθέσεις του προέδρου Βαγγέλη όσον αφορά αυτά τα ωραία, βιρτουόζικα κόλπα με τη σταυροδοσία των υποψήφιων ευρωβουλευτών.

Αν είχα το δικαίωμα, πάντως, επειδή μίλησα με δυο – τρεις από αυτούς τους 58 (βαρέθηκα να μιλήσω με τους υπόλοιπους 55, είχα και άλλες δουλειές να κάνω), θα του έλεγα να προετοιμαστεί καταλλήλως, διότι η αντιπροσωπεία προσέρχεται στον διάλογο περίπου όπως οι δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις του συριακού εμφυλίου στις διαπραγματεύσεις της Γενεύης. Αλλά δεν είναι αυτός ο ρόλος μου, οπότε το αποφεύγω. Αλλωστε και πολλά είπα, ως μη ώφειλα.

Επίσης, αν μου έπεφτε λόγος, ανήκα ή όχι στους 58, θα υπέβαλλα ένα και μόνο ερώτημα: ποιος είναι αυτός ο οποίος θα καταρτίσει τον κατάλογο των 42 υποψήφιων ευρωβουλευτών που θα σταυροδοτήσουν οι πολίτες στις εκλογές για να αναδείξουν τους ευρωβουλευτές; Μέσα από ποια διαδικασία; Και με ποια κριτήρια; Για να ξέρουμε τι λέμε, δηλαδή…

Αθήνα, διαμαντόπετρα στης Γης το δαχτυλίδι

Ολοκληρώνοντας κατάκοπος αυτή τη στήλη (έτσι πάντα συμβαίνει όταν επιστρέφεις από άδεια) επιθυμώ να μου επιτραπεί να εκφράσω την ανείπωτη χαρά και αισιοδοξία μου θα έλεγα, που ένας καλός μου φίλος θα δοκιμάσει και αυτός να αναστρέψει τη μοίρα της «διαμαντόπετρας στης Γης το δαχτυλίδι» Αθήνας –τι λέω πάλι ο άνθρωπος.

Οχι δεν εννοώ τον Αρη. Ούτε τον Νικήτα. Δεν μιλώ καν για τον Βαλλιανάτο. Αναφέρομαι στον Βασίλη, τον δικό μου Βασίλη, Καπερνάρο με τον οποίο ύστερα από τόσα που μας συνδέουν (αγωγές, μηνύσεις, δηλώσεις και λοιπά) μπορώ να παραδεχτώ ότι χάρηκα ιδιαιτέρως που θα δώσει –και αυτός –τη «μάχη της Αθήνας» ως υποψήφιος του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες».

Καλή επιτυχία και καλή δύναμη, άνθρωπέ μου!