Το 2011 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Rouergue στη Γαλλία ένα παιδικό εικονογραφημένο βιβλίο με τίτλο «Ολοι τσίτσιδοι». Γνωρίζοντας την ασίγαστη περιέργεια των παιδιών, αλλά και τα συμπλέγματα που επιμένουν στις σύγχρονες κοινωνίες, οι δημιουργοί του, Κλερ Φρανέκ και Μαρκ Ντανιό, θέλησαν να προτείνουν μια διαφορετική, απενεχοποιημένη ματιά πάνω στη γύμνια. Να δείξουν ότι είναι κάτι πολύ φυσικό και, επιπλέον, ότι «είμαστε όλοι διαφορετικοί, ότι υπάρχουν ψηλοί και κοντοί, χοντροί και αδύνατοι, λευκοί και μαύροι…». Από τις 40 σελίδες του παρελαύνουν με χιούμορ δεκάδες «ήρωες» από την καθημερινότητα ή και τη φαντασία των παιδιών· τους βλέπουμε όλους να γδύνονται, χωρίς γκρο πλαν στα κορμιά· στο τέλος βρίσκονται όλοι μαζί στην παραλία και πάνε για μπάνιο μέσα στη χαρά.

Το βιβλίο τιμήθηκε το 2011 με το βραβείο Libbylit. Δύο χρόνια αργότερα, το 2013, οι εικόνες του επελέγησαν για μία έκθεση στο Ομπερβιλιέ. Στο ενδιάμεσο, ένας σύλλογος γονέων σε μία μικρή πόλη του Νότου το συμπεριέλαβε σε μία λίστα 100 προτεινόμενων παιδικών βιβλίων «για την προώθηση της ισότητας των φύλων». Το Περιφερειακό Κέντρο Παιδαγωγικής Τεκμηρίωσης της Ακαδημίας της Γκρενόμπλ έκανε στον ιστότοπό του μια αναφορά στη λίστα αυτή. Τόσα χρόνια κανένας δεν είχε θιγεί ή παραπονεθεί ή διαμαρτυρηθεί για το «Ολοι τσίτσιδοι». Εως ότου συμπεριλήφθηκε στα 500 βιβλία που προτείνονται στο σάιτ της Αλφαβήτας της Ισότητας –ενός εκπαιδευτικού προγράμματος που εφαρμόζεται πειραματικά σε κάποια γαλλικά δημοτικά σχολεία από τον Ιανουάριο.

Ο επικεφαλής του δεξιού UMP Ζαν-Φρανσουά Κοπέ έφτασε το απόγευμα της Κυριακής στο πλατό της εκπομπής Grand Jury σε έξαλλη κατάσταση. Κράδαινε το «Ολοι τσίτσιδοι». Οταν το πρωτοείδε, δήλωσε στην τηλεόραση, «μου πάγωσε το αίμα». «Γυρίζω τις σελίδες, τσίτσιδη η γιαγιά, τσίτσιδος ο σκύλος, τσίτσιδη η δασκάλα –ιδανικό για το κύρος των εκπαιδευτικών, ε; -, τσίτσιδη η τραγουδίστρια, τσίτσιδος ο γιατρός, τσίτσιδος ο πρόεδρος γενικός διευθυντής –ε, βέβαια». Αυτό το βιβλίο, διαβεβαίωσε, προτείνεται επισήμως από το υπουργείο Παιδείας ως διδακτέα ύλη στα δημοτικά σχολεία. Ο ρόλος των υπευθύνων του UMP, διακήρυξε, είναι να πουν «αρκετά». Απευθυνόταν, βεβαίως, σε όλους εκείνους τους πυροβολημένους (με ισχυρή ροπή προς την Ακροδεξιά) Γάλλους που καταγγέλλουν τελευταία την κυβέρνηση Ολάντ ότι έβαλε να γίνονται στα δημοτικά μαθήματα αυνανισμού και άλλα τέτοια. Στην παγκόσμια Ιστορία της πολιτικής γελοιότητας η σκηνή θα γραφεί με χρυσά γράμματα.

Τελευταία Νέα