Α, όχι, δεν μ’ αρέσουν καθόλου τα συμπτώματα της φετινής γρίπης. Αλλες χρονιές την πέρναγα ελαφρύτερα. Ελειψα για λίγο, γυρνάω πίσω και τι να δω! Δύο κόμματα οι χρυσαυγίτες και η Κεντροαριστερά ούτε μισό. Αν δεν απεγκλωβιστώ από τον λοφίσκο με τα χαρτομάντιλα, αν δεν σκάσω μύτη εγκαίρως στα εγκόσμια μπορεί να χάσω όλες τις εξελίξεις που στο μεταξύ εξυφαίνονται, μέσα και η πολιορκία των Αθηνών από τον Nικήτα Κακλαμάνη. Τι έχουν τα Μακρά Τείχη και δεν σωριάζονται από μόνα τους; Σπρώχνουν οι Λακεδαιμόνιοι, σπρώχνει από την πλευρά του κι ο ΣΥΡΙΖΑ με έναν υποψήφιο του οποίου τα έργα και οι ημέρες αρχίζουν και τελειώνουν στην ημερομηνία γεννήσεώς του. Και είναι πολιτικό προσόν να έχει κανείς την ηλικία του Κασιδιάρη; Σ’ ευχαριστώ πολύ, μαμά, που με έφερες νωρίς στον κόσμο, τόσο ώστε να θυμάμαι τις κομβικές στιγμές στην πολυτάραχη πολιτική καριέρα του Οδυσσέα Βουδούρη. Κλητός του ΓΑΠ, κλητός του Φώτη Κουβέλη, κλητός τώρα και του Τσίπρα, είναι ο άνθρωπος ο οποίος εκτός από τη χρησιμότητα της πάρτης του κατάφερε να αναδείξει τη χρησιμότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη στην πολιτική ζωή του τόπου. Αν τα καταφέρει να αναδείξει και τη χρησιμότητα του Βύρωνα Πολύδωρα εγώ, να ξέρεις, δεσμεύομαι να τον ψηφίσω. Οχι για περιφερειάρχη αλλά για θρησκευτικό αρχηγό.