Στις 18 Οκτωβρίου του 2002, ο Εντουαρντ Μόντουρ σκότωσε με μια βαριά κουτάλα, μέσα στην κουζίνα των φυλακών Λάιμον του Κολοράντο, τον 23χρονο δεσμοφύλακα Ερικ Οτομπι. Ο Μόντουρ εξέτινε ήδη ποινή ισόβιας κάθειρξης για τη δολοφονία της μικρής του κόρης. Λιγότερο από έναν χρόνο μετά, δήλωσε ένοχος για ανθρωποκτονία πρώτου βαθμού και καταδικάστηκε από δικαστή σε θάνατο. Η ποινή αυτή όμως ακυρώθηκε το 2007 όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάνθηκε πως μόνο σώματα ενόρκων μπορούν να επιβάλουν θανατικές ποινές. Κατόπιν, πέρυσι, οι νέοι συνήγοροί του κατόρθωσαν να κηρυχθεί άκυρη και η αρχική ομολογία ενοχής του, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν νοητικά ικανός να εκπροσωπήσει τον εαυτό του και δεν είχε επαρκή συμβουλευτική στήριξη. Διατάχθηκε λοιπόν νέα δίκη. Ο εισαγγελέας του Κολοράντο Τζορτζ Μπράουτσλερ επιδιώκει και τώρα την καταδίκη του Μόντουρ σε θάνατο. Αυτή τη φορά, όμως, έχει απέναντί του… τους γονείς του θύματος.

Στην πρώτη δίκη, ο Μπομπ και η Λόλα Οτομπι είχαν ταχθεί υπέρ της θανατικής ποινής για τον δολοφόνο του γιου τους. Με τα χρόνια όμως άλλαξαν γνώμη. Το γιατί το εξήγησαν οι ίδιοι στα έγγραφα που κατατέθηκαν προ ημερών στο δικαστήριο. «Με τον καιρό, και έπειτα από πολλή σκέψη, οι Οτομπι συνειδητοποίησαν πως ο Ερικ δεν θα το ήθελε αυτό για τον εαυτό του ούτε για εκείνους∙ ο Ερικ δεν θα ήθελε να θανατωθεί κάποιος στο όνομά του, ούτε να ζει η οικογένειά του μέσα στο σκοτάδι του μίσους. Οι Οτομπι το ξέρουν αυτό διότι ξέρουν πώς έζησε ο Ερικ: αγαπώντας τη ζωή και δείχνοντας έλεος στους ανελέητους… Για την οικογένεια Οτομπι, μια καταδίκη σε θάνατο και τα επακόλουθα χρόνια δικαστικών αγώνων, όλα υποτίθεται στο όνομα του γιου τους, θα τους στερούσαν κάθε γαλήνη. Διότι, στα μάτια της κοινωνίας, το όνομα του γιου τους θα συνδεόταν εσαεί με την ωμότητα και τη βία, αντί για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και το έλεος που ενσάρκωσε εν ζωή».

Η δίκη συνεχίζεται. Ο εισαγγελέας προσπαθεί να ακουστεί το λιγότερο δυνατόν η φωνή του Μπομπ και της Λόλα Οτομπι. Αλλά κάτι τέτοιες μεγαλειώδεις φωνές κάνουν εκείνες τις άλλες, εκείνες που φωνάζουν για επαναφορά της θανατικής ποινής σε χώρες που έχουν ξεμπερδέψει με αυτά, ή εύχονται τουλάχιστον «να καλοπεράσει στη στενή» ο εγκληματίας, να ακούγονται πολύ «λίγες».