Αναζήτηση
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ένα προσόν ως πολιτικός αρχηγός: στον δημόσιο χώρο είναι καλύτερος από τους βασικούς αντιπάλους του είτε ομιλεί στη Βουλή είτε σε συγκεντρώσεις. Αυτό το χάρισμα τον εκτόξευσε από εκείνες τις δημοτικές εκλογές που ο Αλέκος Αλαβάνος εμφάνισε έναν πιτσιρικά με μαλλί καρφάκι για υποψήφιο δήμαρχο στην Αθήνα.
Αλλά ο Αλέξης Τσίπρας έχει ένα μειονέκτημα ως πολιτικός αρχηγός: τον μικρομεγαλισμό. Η τελευταία φορά ήταν στην Ολλανδία όταν δήλωσε ότι «θα διαπραγματευθεί με τη Μέρκελ για όλη την Ευρώπη» –ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, εννοούσε.
Οσο νερό ρίχνει στον μύλο του ο Κεδίκογλου όταν πάει να τον βγάλει άθεο, τρομοκράτη και επικίνδυνο, τόσο ο ίδιος εκθέτει τον εαυτό του με δηλώσεις που δείχνουν έπαρση και άγνοια των κανόνων.
Για να διαπραγματευθεί, π.χ., κάποιος για λογαριασμό άλλων πρέπει πρώτα να του το έχουν αναθέσει. Ουδείς στην Ευρώπη δείχνει ότι περιμένει με αγωνία να καθήσει στο τραπέζι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ για να παζαρέψει για λογαριασμό του με τη Μέρκελ. Αλλωστε για να γίνει μια διαπραγμάτευση πρέπει να παρίσταται και η… άλλη πλευρά. Αντελήφθη κανείς ότι η κυρία ψάχνει τον Τσίπρα για τετ α τετ;
Επιπλέον πρέπει να υπάρχει πλαίσιο. Αλλά η κοινοτική Ευρώπη δεν λειτουργεί έτσι. Υπάρχουν όργανα, θεσμοί και Συνθήκες. Αυτά κινούν τα πράγματα, δεν υπάρχει περίπτωση να κριθούν σε μια ενδεχόμενη μονομαχία του Τσίπρα ή οποιουδήποτε άλλου με τη Μέρκελ στα μαρμαρένια αλώνια.
Ακόμη και αν υποτεθεί ότι οι λοιποί Ευρωπαίοι ή ορισμένοι θα χρειάζονταν κάποιον για να συνομιλεί στο παρασκήνιο με την καγκελάριο, προφανώς δεν θα ήταν ο επικεφαλής μιας χρεοκοπημένης χώρας, αλλά κάποιος με κύρος, κουλτούρα διεθνών σχέσεων και άνεση κυκλοφορίας στο ευρωπαϊκό τοπίο.
Ενας πιτσιρικάς ακούγοντας τον Αλέξη θα έλεγε: «Κόψε κάτι, ρε μεγάλε». Ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου διανοήθηκε να εμφανισθεί ως εκπρόσωπος άλλων στην Ευρώπη. Αλλωστε στον ευρωπαϊκό συσχετισμό δυνάμεων ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας έχει τα περιθώρια κινήσεων του Πρωθυπουργού της Ελλάδας. Οποιος και αν είναι, το βάρος του ισούται με το βάρος της χώρας του. Αν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν το αντιλαμβάνονται είναι διότι, όπως έγραψε κάποιος σε τοίχο της Αθήνας: «Το πρόβλημα με την άγνοια είναι ότι συσσωρεύει αυτοπεποίθηση καθώς προχωράει».
