Μια ανάσα από τις ευρωεκλογές του 1204 μ.Χ. και λίγο πριν αποκτήσει η Αττάλεια το νέο της δημοτικό άρχοντα –έναν κάποιον νεοφασίστα ιταλό τυχοδιώκτη –ο πάπας Ινοκέντιος και οι καρδινάλιοι της Κουμουνδούρου αποφάσισαν να επιτεθούν, το πρώτον, στη Λευκή Νύχτα του εμπορικού κέντρου και συγκεκριμένα στη δαλματική πόλη ZARA (σημερινό Ζαντάρ της Κροατίας, λίγα χιλιόμετρα βορείως του Σπλιτ). Εκ παραλλήλου, εκπρόσωποι της Αγίας Εδρας εστάλησαν σε όλα τα κόμματα του τότε γνωστού κόσμου υποσχόμενοι άφεση αμαρτιών σε περίπτωση συμμετοχής στην απελευθέρωση των Αγίων Τόπων από τους γερμανοτσολιάδες και τους δωσίλογους. «Ωχ το μάτι μου» ανεφώνησε ο δόγης Ερρίκος Δάνδολος, όταν το τακούνι της Τζάκρη κουδούνισε στα μάρμαρα της Βενετίας, ενθυμούμενος ίσως πώς τον τυφλώσαν μπαμπέσικα κάποιοι βυζαντινοί νεοφιλελέ συμφοιτητές του, συγκεντρώνοντας τις ακτίνες του ήλιου με ένα κοίλο κάτοπτρο, τότε που σπούδαζε στο Blackrock Global Funds, JP Morgan Fund, Invesco Balanced Risk Allocation Fund της Βασιλεύουσας.

Τον καιρό εκείνο, το προέβλεπαν ακόμη και οι αυτοκρατορικές παντούφλες: η άλωση της Πόλης από τους γενναίους του Μπράνκαλεόνε ήταν υπόθεση χρόνου. Το περιστατικό της 4ης σταυροφορίας και το πλιάτσικο, έτσι όπως τα κατέγραψε ο ιστορικός Νικήτας Χωνιάτης, φυλάσσονται στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ). Μέχρι να αρχίσουν να τσινάνε τ’ άλογα στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, θα έχουν πρόσβαση εκεί μόνον οι καθεστωτικοί.

Τελευταία Νέα