Αναζήτηση
Υπάρχει Κεντροαριστερά και εκτός της κίνησης των 58, που χθες το βράδυ έκανε μια εντυπωσιακή πρεμιέρα –σε θέατρο, φυσικά, το Ακροπόλ, αλλιώς τι πρεμιέρα θα ήταν;
Υπάρχει! Είναι η «Κεντροαριστερά» που συγκροτούν –ή και εκπροσωπούν –η ΔΗΜΑΡ και η ΣΥΝΕΛ ή, αλλιώς πώς, ο Φώτης Κουβέλης και ο Ανδρέας Λοβέρδος.
«Τα έχουμε βρει σε όλα», μου ανήγγειλε θριαμβευτικά χθες ο Ανδρέας «πιο γαύρος πεθαίνεις» Λοβέρδος, στο περιθώριο της παρουσίασης της ποιητικής συλλογής του Χρήστου Παναγιωτόπουλου στο Μουσείο Ακρόπολης.
–Και τότε γιατί δεν ανακοινώνετε τη συμφωνία; τον ρώτησα.
–Για λόγους τακτικής. Ο Φώτης έχει Συνέδριο αυτή την εβδομάδα, θα τελειώσει με το καλό και στη συνέχεια θα προχωρήσουμε…
–Εχετε καταλήξει σε όλα; ξαναρώτησα.
–Σε όλα! Και στο όνομα!
Εννοείται ότι δεν μου το είπε, πράγμα το οποίο θεωρώ λογικό. Εδώ κουμπάρος είσαι, και προτού το πεις στον παπά το όνομα του παιδιού για να το εκφωνήσει εκείνος δεν το λες πουθενά να μη διαρρεύσει και… πλακωθούν τα σόγια μεταξύ τους. Εν προκειμένω, δεν μπορώ να φανταστώ ποιος θα μπορούσε να πλακωθεί με ποιον για το όνομα του νέου πολιτικού σχηματισμού που ετοίμασαν από κοινού ο μπαρμπα-Φώτης με τον κυρ Ανδρέα, αλλά, μεταξύ μας, έτσι και το ονομάσουν κάτι σε… ΕΔΑ το κόμμα –Ενωτική Δημοκρατική Αριστερά, λέω εγώ –όλο και τίποτε κληρονόμοι της προδικτατορικής ΕΔΑ θα τους την πέσουν. Με τον Μίκη να σέρνει πρώτος τον χορό…
Σε κάθε περίπτωση, το ουσιαστικό είναι ότι το νέο κόμμα είναι πλέον προ των πυλών, και πιθανότατα θα κάνει την εμφάνισή του ίσως και πριν από το τέλος του χρόνου. Φυσικά, προϋπόθεση είναι να περάσει ο μπαρμπα-Φώτης αλώβητος από τις συμπληγάδες του Συνεδρίου, αν και, όπως μου είπε ένα από τα στελέχη του κόμματος που διαφωνούν με τις επιλογές του, «δεν θα προκληθεί στο Συνέδριο διάσπαση, η διάσπαση, αν γίνει, θα εξαρτηθεί από το τι θα κάνουν οι 58, από το πόσο γρήγορα θα προχωρήσουν».
Στο Συνέδριο, που ξεκινάει μεθαύριο Πέμπτη, θα ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ. Για παράδειγμα, δεν βλέπω να παραμένει με τίποτα στη θέση του γραμματέα ο σοβαρός Σπύρος Λυκούδης, ο οποίος ουσιαστικά ηγείται της ομάδας εκείνης η οποία διαφώνησε με την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση. Ποιον θα τοποθετήσει στη θέση του ο μπαρμπα-Φώτης; Ακουσα τον Θόδωρο Μαργαρίτη, αλλά όρκο δεν παίρνω.
Πάντως τον… Χάρη «διά τούτο λέγω» Καστανίδη όχι. Είναι, σου λέει, νωρίς για να αναλάβει πόστο. Κάτι τέτοιο θα γίνει, ενδεχομένως, στο νέο κόμμα. Οι συζητήσεις για τη συνεργασία μαζί του έχουν ολοκληρωθεί και με τους δύο συναρχηγούς, Φώτη και Ανδρέα. Ο Χάρης πείστηκε ότι το κόμμα Λούκα, Κοινωνική Συμμαχία, Συμφωνία ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων, δεν έχει την παραμικρή άλλη αποστολή από το πώς θα εντάξει την κυρία στον ΣΥΡΙΖΑ με δόξες και τιμές!
Μαζί με τον Χάρη, κάτι σαν δύο σε ένα, το νέο κόμμα των Φώτη-Ανδρέα, θα πάρει και τον Λάμπρο Μίχο –περί της περιπτώσεώς του σας είχα ενημερώσει εγκαίρως και εγκύρως. Ο Μίχος, ως γνωστόν, επίσης αποχώρησε από το κόμμα Λούκα, μη βρίσκοντας λόγο να συμμετέχει. Ο φίλος Πάνος Μπεγλίτης έχει ήδη πιάσει στασίδι εκεί και δεν λογίζεται –άρα τι έχουμε; Τη δημιουργία μιας μικρής φράξιας «παπανδρεϊκών» (του Γιώργου) στο υπό συγκρότηση μόρφωμα. Οχι που θα χάνονταν, όπως στοιχημάτιζαν μερικοί μερικοί, ονόματα αποφεύγω…
«Ράβε-ξήλωνε»
Στην εκδήλωση για το βιβλίο του Χρήστου Παναγιωτόπουλου («καλοτάξιδο», Χρήστο) αντάλλαξα δυο κουβέντες στα όρθια και με τον πρόεδρο Βαγγέλη, ο οποίος φαντάζομαι ότι ήταν από τις ελάχιστες φορές που βρισκόταν σε παρουσίαση βιβλίου όχι στο πάνελ αλλά μεταξύ των ακροατών…
Τον ρώτησα το κλασικό «τι γίνεται».
Μου απάντησε με το αγχωμένο, και μάλλον δυσοίωνο, ότι «κάθε μέρα όλα (τα) αλλάζουν, κι άντε πάλι από την αρχή. Ενας αγώνας γίνεται, αυτό γίνεται».
Αναφερόταν προφανώς σε αυτή τη σκληρή διελκυστίνδα με την τρόικα, η οποία φθάνει σήμερα στην Αθήνα, έπειτα από ένα ατελείωτο γαϊτανάκι διαβουλεύσεων με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο…
Τον καταλαβαίνω.
Σιωπή
Του Παναγιώτη Λαφαζάνη δεν του μίλησα στην εκδήλωση, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ήταν παρών. Υπήρχαν άλλοι που εκπροσωπούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ (άνευ σχολίων…), αλλά όχι ο Παναγιώτης. Τον κάλεσα στο τηλέφωνο να μιλήσουμε. Αρνήθηκε ευγενικά. «Δεν θέλω να δώσω συνέχεια αυτή την ώρα», μου είπε. Σεβάστηκα την επιθυμία του. Δεν είναι και εύκολη η θέση του, εδώ που τα λέμε. Ο ίδιος μόλις προχθές είχε δηλώσει στην Κεντρική Επιτροπή περίπου ότι «ορισμένοι εδώ μέσα, αν είχαν τη δυνατότητα, θα είχαν απαγορεύσει τη συζήτηση για το ευρώ».
Στη γωνία τον περιμένουν, δεν θέλει να τους κάνει τη χάρη να έχουν επιχειρήματα ότι εκθέτει τον ΣΥΡΙΖΑ…
Το μεγάλο μπέρδεμα
Στο μεταξύ, το συριζοsite left.gr δημοσίευσε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι μεταξύ των συνέδρων. Τη διάβασα την έρευνα. Εννοείται ότι δεν θα μείνω στα στοιχεία που αναδεικνύει το site και προκαλούν διθυραμβικά σχόλια του είδους «ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του λαού». Θα ασχοληθώ με κάποια άλλα ευρήματα που σκοπίμως υποβαθμίζονται, και τα οποία αποδεικνύουν ότι ακόμη και ο στενός πυρήνας των οπαδών του –άμα είσαι σύνεδρος είσαι στενός πυρήνας, όπως και να ‘χει –τα έχει χαμένα με τη γραμμή του κόμματος. Αναφέρω ενδεικτικά:
Ερωτώνται οι σύνεδροι για το πόσο ξεκάθαρες είναι οι θέσεις του κόμματος για την οικονομία και ειδικότερα για την έξοδο από την κρίση: 48% απαντάει ξεκάθαρες, 52% όχι. Χα!..
Ερωτώνται οι σύνεδροι για το πόσο ξεκάθαρες είναι οι θέσεις αναφορικά με την εξωτερική πολιτική: 41% απαντάει είναι ξεκάθαρες, 59% όχι! Ερωτώνται οι σύνεδροι για το πόσο ξεκάθαρες είναι οι θέσεις για την ευρωπαϊκή ενοποίηση (άλλο μαρτύριο): 47% απαντάει ξεκάθαρες, 53% όχι!
Με συγχωρείτε, αλλά αυτό δεν είναι «ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του λαού», είναι «ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του μπερδεμένου λαού»!
Το καλύτερο το άφησα, φυσικά, για το τέλος: Το κόμμα που υποτίθεται ότι κάνει άνοιγμα στην κοινωνία, που αγκαλιάζει αυτούς που έφυγαν από το ΠαΣοΚ και από αλλού, ξέρετε τι ποσοστό συνέδρων είχε από τα μέλη που γράφτηκαν μετά τις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012; Μόλις 20%!!! Που σημαίνει ότι το υπόλοιπο 80% των συνέδρων προερχόταν από τον κομματικό σωλήνα –τις γνωστές κομματικές ίντριγκες, τόσο οικείες για τον χώρο. Τέλεια…
