Η απόλυτη πολιτική καταιγίδα που τροφοδοτεί τον βίαιο εξτρεμισμό έχει κυριαρχήσει στην Ελλάδα. Συστατικά της: η εθνική ταπείνωση, η οικονομική καταστροφή, η υψηλή μετανάστευση, η πολιτική διαίρεση και η διεθνής κηδεμονία. Δεν χρειάζεται να απομακρυνθούμε πολύ από το παράδειγμα της Βαϊμάρης για να καταλάβουμε τα συστατικά της.

Μια αόριστη απειλή πλανιέται πάνω από τους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας. Η οικονομία «γυρίζει» αργά, ύστερα από δρακόντειες περικοπές και από δύο πακέτα διάσωσης ύψους 240 δισ. ευρώ, τα αποτελέσματα όμως δεν είναι αρκετά για να γίνουν αισθητά. Και όλα τα σκεπάζει η κραυγή της εξτρεμιστικής Ακροδεξιάς: «Εμείς, που γεννήσαμε τον πολιτισμό, έχουμε ξεπουληθεί στους διεθνείς τοκογλύφους»!

Γνωστή ρητορική. Που όλοι γνωρίζουμε πού μπορεί να οδηγήσει. Η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή αυξάνει τη δύναμή της. Από αμελητέα περιθωριακή ομάδα το 2009 είναι σχεδόν βέβαιο ότι σήμερα έχει φθάσει να είναι τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας, με ποσοστό περίπου 15%, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις. Αν η πιο οξεία φάση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα έχει περάσει, φαίνεται να έχει έρθει η ώρα της πολιτικής οξύτητας.

Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι αν η Ελλάδα δεν ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα είχε ήδη καταστραφεί, όπως καταστράφηκε και η ταπεινωμένη Γερμανία μετά το 1918. Η Ευρώπη προστάτευσε την Ελλάδα, ακόμη και αν θεωρήσει κανείς ότι το ενιαίο νόμισμα, το ευρώ, είναι η αιτία των βασάνων της.

Η Ελλάδα, με εκτιμώμενο έλλειμμα μόνο για το τρέχον έτος στα ταμεία της κοινωνικής ασφάλισης περί τα 3 δισ. ευρώ και με διαφαινόμενο το κενό χρηματοδότησης της οικονομίας της τα επόμενα δύο χρόνια, εξακολουθεί να χρειάζεται τα χρήματα, αν και λιγότερο από όσο πριν. Πιο πολύ, όμως, χρειάζεται τη διεθνή κατανόηση –και μάλιστα επειγόντως. Ο συνδυασμός των απαιτήσεων της τρόικας (οι Ελληνες τη θεωρούν, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, Δούρειο Ιππο της Γερμανίας) και της απογοήτευσης είναι εμφανής στις κινητοποιήσεις έξω από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Εχουν χαθεί σχεδόν 1,5 εκατ. θέσεις εργασίας ενώ η ανεργία ξεπέρασε το 28%.

Ο συντηρητικός Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έκανε μια παθιασμένη ομιλία αυτή την εβδομάδα. Προηγουμένως, η Χρυσή Αυγή συμμετείχε σε μια κτηνωδία. Η Αστυνομία δήλωσε ότι ένας από τους ακτιβιστές της ήταν υπεύθυνος για τη δολοφονία με μαχαίρι του Παύλου Φύσσα, ενός αριστερού τραγουδιστή του χιπ χοπ, ο οποίος είχε καταγγείλει το κόμμα. Την τελευταία εβδομάδα, μέλη της Χρυσής Αυγής κακοποίησαν έναν δήμαρχο που συμμετείχε σε μια τελετή μνήμης θυμάτων του εμφυλίου πολέμου και επιτέθηκαν σε οπαδούς του ΚΚΕ, στέλνοντας εννέα στο νοσοκομείο.

Ο Σαμαράς συμπιεσμένος από τη δημαγωγία της συγκεκριμένης εξτρεμιστικής Ακροδεξιάς και από τον λαϊκισμό του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ που πολιτεύεται με συνθήματα εναντίον της λιτότητας και υπόσχεται να επαναφέρει τα περισσότερα αν όχι όλα όσα έχουν χαθεί, έπεσε από τα σύννεφα.

Στο μεταξύ, οι αξιωματούχοι της τρόικας θα επισκεφθούν την επόμενη εβδομάδα την Αθήνα. Αν επέμεναν και σε νέες περικοπές μισθών και συντάξεων θα μπορούσαν να οδηγήσουν την Ελλάδα πέρα από τα άκρα. Η Γερμανία δεν έχει ακόμη μάθει να παίζει τον ρόλο της κατευναστικής υπερδύναμης. Είναι καιρός να το κάνει. Και μετά τις εκλογές της Κυριακής, χρειάζεται να γίνει περισσότερο ευκίνητη. Η σκληρή γραμμή απέναντι στην Ελλάδα έχει αποδώσει πολιτικά στη Γερμανία αλλά, όπως το έθεσε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης, «η χώρα έχει φθάσει στα όριά της –και αυτό πρέπει να είναι πολύ, πολύ σαφές».

Στην πραγματικότητα, βέβαια, η Γερμανία έχει σώσει την Ελλάδα από τη χρεοκοπία. Το έπραξε κυρίως για την Ευρωπαϊκή Ενωση, ανταποδίδοντας τη δική της σωτηρία την «ώρα μηδέν» του 1945. Η Γερμανία, τότε, «γύρισε πίσω» μέσα από την Ευρώπη. Και η Ελλάδα έχει σωθεί από τη μοίρα της Βαϊμάρης μέσα από την Ευρώπη.

Ο Ρότζερ Κοέν είναι πολιτικός αναλυτής των Tάιμς της Νέας Υόρκης. Αυτές τις ημέρες στέλνει ανταποκρίσεις από την Αθήνα.