Και την τρέχουσα εβδομάδα επιχειρηματίες και υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων πέρασαν την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου, όπου συζήτησαν με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό για επενδύσεις –κατά την επίσημη ενημέρωση.

Είναι ο τρόπος του Αντώνη Σαμαρά να βρει κεφαλαιούχους που θα βάλουν λεφτά για τη δημιουργία δραστηριοτήτων που θα φέρουν θέσεις εργασίας. Εκ παραλλήλου με ομιλίες σε ακροατήρια επιχειρηματιών και μάνατζερ, εντός και εκτός της χώρας.

Είναι ο λάθος τρόπος –ή τουλάχιστον ο τρόπος που δεν φέρνει αποτέλεσμα. Μέχρι στιγμής καμιά επένδυση δεν ξεκίνησε από το Μέγαρο Μαξίμου –ούτε από αλλού άλλωστε. Και ούτε θα μπορούσε.

Κανείς δεν πρόκειται να ρισκάρει ένα επιχειρηματικό σχέδιο, επειδή ήπιε καφέ με τον Πρωθυπουργό. Και κανείς δεν θα επενδύσει –αν μιλάμε για επενδυτές, όχι για τύπους που ψάχνουν για αρπαχτές λόγω της κρίσης –σε μια χώρα που δεν του προσφέρει σταθερό περιβάλλον, ήτοι: πάγιο φορολογικό σύστημα, σύγχρονη διοίκηση, διαφάνεια και υποδομές.

Αν ο Σαμαράς ρίξει το βάρος του στη δημιουργία αυτών των προϋποθέσεων, θα έλθουν και οι επενδύσεις. Χωρίς αυτά μπορεί να πάθουν τα νεύρα του από τους πολλούς καφέδες, αλλά επενδυτές δεν θα βρεθούν. Αντίθετα, θα φεύγουν, όπως συμβαίνει διαρκώς τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και ύστερα από καφέ στο Μέγαρο Μαξίμου.

Αρα η προσωπική εμπλοκή του Πρωθυπουργού σε αυτή την υπόθεση, εκτός από χαμένος χρόνος, είναι και λάθος στόχος. Με την έννοια πως όταν λέμε «επενδυτής» δεν πρέπει να εννοούμε αποκλειστικά και μόνο τους ξένους μεγαλοκεφαλαιούχους που σε τελευταία ανάλυση έχουν και άλλες επιλογές πέριξ της Ελλάδας, αν θέλουν να επενδύσουν στην περιοχή.

Επενδυτής είναι και ο μέσος Ελληνας που έχει στην άκρη ένα μικρό κεφάλαιο για να κτίσει σπίτι –αλλά δεν το κάνει, επειδή δεν ξέρει πόσους φόρους θα πληρώνει. Επενδυτής είναι και αυτός που θέλει να ανοίξει μια μικρή επιχείρηση –αλλά δεν το κάνει, επειδή ξέρει ότι το κράτος θα τον γδάρει. Επενδυτής είναι και αυτός που έχει μια επιχείρηση που του αποφέρει κέρδος –και αντί ο Στουρνάρας να τον συγχαρεί και να τον επιβραβεύσει για να συνεχίσει, του παίρνει τα μισά κέρδη δίκην τιμωρίας.

Αυτοί και άλλοι αντίστοιχοι θα μπορούσαν να κινήσουν την οικονομία και να ανοίξουν θέσεις εργασίας –στα μέτρα τους και στη δική τους κλίμακα. Και είναι πολλοί. Αλλά δεν τους κάλεσαν ποτέ για καφέ στο Μαξίμου. Τους καλούν μόνο στην Εφορία.

Συνεπώς η μέθοδος «καφές με τον Πρωθυπουργό» δεν οδηγεί πουθενά. Ή, όπως έλεγε ο αυστριακός οικονομολόγος Πέτερ Ντράκερ: «Δεν υπάρχει τίποτε πιο μη αποδοτικό από το να κάνεις αποδοτικά αυτό που δεν χρειάζεται να γίνει».

Τελευταία Νέα