Αν η πολιτική έχει και μια παιδαγωγική πλευρά, αυτό που φαίνεται να συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στο ΠΑΣΟΚ είναι η αρνητική πλευρά της πολιτικής παιδαγωγικής.

Πρόκειται για την φημολογούμενη «αποκατάσταση καλών σχέσεων» ανάμεσα στον σημερινό πρόεδρο του κόμματος και τον προηγούμενο. Αυτή η αποκατάσταση υποκρύπτει στοιχεία που πληγώνουν την πολιτική –πρωτίστως όμως πληγώνουν το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.

Ουδείς ενδιαφέρεται αν ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Γιώργος Παπανδρέου έχουν καλές προσωπικές σχέσεις ή αν δεν μπορεί να μυρίσει ο ένας τον άλλον. Αυτό που κρίνεται στον δημόσιο χώρο είναι οι σχέσεις τους με το ΠΑΣΟΚ, με την πολιτική και με την αλήθεια των πραγμάτων.

Σε ό,τι αφορά αυτή την πλευρά, οι δύο άνδρες εμπλέκονται από καιρό σε μια σοβαρή υπόθεση: τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ. Ο ένας είναι ο εντολέας διαχειριστικού ελέγχου και ο άλλος ο ελεγχόμενος.

Ο Βενιζέλος έδωσε εντολή να ερευνηθούν τα οικονομικά του κόμματος στην περίοδο Παπανδρέου. Δεν τον υποχρέωσε κανείς να το κάνει. Υπήρξε προσωπική του απόφαση και προφανώς είχε τους λόγους του. Μάλιστα, για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, ανέθεσε τον έλεγχο σε έξι(!) καθ’ όλα έγκυρες ελληνικές και διεθνείς εταιρείες.

Μέχρι στιγμής δεν ξέρουμε τι ακριβώς προέκυψε από τον έλεγχο. Ανεπισήμως έγινε γνωστό ότι ο Βενιζέλος παρέλαβε το κομματικό ταμείο με έλλειμμα πάνω από 110 εκατομμύρια ευρώ και καταχρεωμένο στις τράπεζες. Διανθισμένο με πληροφορίες που ξεκινούσαν από πανάκριβα γυμναστήρια και έφταναν μέχρι πανάκριβα ταξίδια. Η οργισμένη αντίδραση Παπανδρέου γι’ αυτό το θέμα κατέληξε σε μια τουλάχιστον συνάντηση με τον διάδοχό του. Εκτοτε οι δύο πλευρές παίζουν σαν τη γάτα με το ποντίκι.

Είναι δυνατόν, όμως, όσο αυτό το θέμα μένει ανοικτό, να «αποκαθιστούν τις σχέσεις τους» σαν να ήταν μια μικροπαρεξήγηση που λύθηκε; Ποιο μήνυμα θα στείλουν εφόσον, όπως σχεδιάζεται, ανεβούν μαζί στο βήμα στην εκδήλωση για την ιδρυτική επέτειο του ΠΑΣΟΚ –σαν να μη συμβαίνει τίποτε;

Εδώ δεν υπάρχουν πολλά ενδεχόμενα. Είτε ο Παπανδρέου ξόδευε «αμέριμνα», όποτε τι είδους σχέσεις μπορεί να αποκαταστήσει μαζί του ο Βενιζέλος; Είτε ο Βενιζέλος επέτρεψε στο περιβάλλον του να κατασκευάζει συκοφαντίες, όποτε τι είδους σχέσεις να αποκαταστήσει μαζί του ο Παπανδρέου;

Πιο απλά: είτε υπάρχει πρόβλημα διαχείρισης είτε δεν υπάρχει. Η απάντηση βρίσκεται στις εκθέσεις των ελεγκτών. Οσο μένουν στο συρτάρι, οι αγάπες Παπανδρέου – Βενιζέλου μπορεί να εξυπηρετούν τρέχουσες ενδοκομματικές ισορροπίες αλλά βλάπτουν και τον έναν και τον άλλον και υπονομεύουν το ΠΑΣΟΚ. Γιατί τελικά αναδεικνύουν κάτι που έλεγε ο Τζον Κένεθ Γκάλμπρεϊθ: «Τίποτε δεν είναι τόσο θαυμαστό στην πολιτική όσο η φτωχή μνήμη».