Ανάμεσα σε όσα ακούστηκαν γύρω από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ ήταν και το «προσκλητήριό» του για επενδύσεις στην Ελλάδα. Είναι η άλλη όψη της γνωστής εικόνας με τους οικονομικούς παράγοντες που περνούν κάθε τόσο την είσοδο του Μεγάρου Μαξίμου και συζητούν με τον Αντώνη Σαμαρά επενδυτικά σχέδια.

Ολα αυτά στην καλύτερη περίπτωση είναι φιλότιμες προσπάθειες άνευ αποτελέσματος και στη χειρότερη επικοινωνιακά τερτίπια. Είτε έτσι είτε αλλιώς, επενδύσεις ούτε έφεραν ούτε πρόκειται να φέρουν. Κανένας δεν επενδύει επειδή ήπιε καφέ στο πρωθυπουργικό γραφείο ούτε επειδή άκουσε τον Πρωθυπουργό να μιλάει για «επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα» σε ένα βαρετό δείπνο με επιχειρηματίες.

Για να βάλει κάποιος τα λεφτά του σε μια χώρα ώστε να κερδίσει από αυτό –και μαζί να κερδίσει και η οικονομία της χώρας –πρέπει να συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις.

Πρώτα από όλα, σταθερό περιβάλλον με κανόνες, όπως για παράδειγμα πάγιοι και ευκρινείς φορολογικοί κανόνες. Ποιος θα επενδύσει στην Ελλάδα όταν δεν ξέρει ποιες θα είναι οι φορολογικές υποχρεώσεις του τον άλλο χρόνο; Και αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, ασκούν φορολογική πολιτική ανάλογα με τις τρέχουσες ταμειακές ανάγκες τους, και πάντως φορολογικό σύστημα η χώρα δεν έχει…

Δεύτερον, διοίκηση ικανή να διεκπεραιώνει υποθέσεις κατά τρόπο που θα καθιστά το κράτος σύμμαχο και όχι δυνάστη του επιχειρηματία. Γιατί να επενδύσει κάποιος σε μια χώρα στην οποία κανένας δεν είναι σε θέση να βεβαιώσει σε πόσο χρόνο θα κλείσει ένας φάκελος;

Τρίτον, διαφάνεια που θα προστατεύει τον υποψήφιο επενδυτή από τη διαφθορά. Αν χρειάζεται να έχει το χέρι στην τσέπη σε κάθε επαφή με την κρατική γραφειοκρατία για να κάνει τη δουλειά του ή αν πρόκειται να βάλει συνέταιρο τον οποιονδήποτε πολιτικό παράγοντα, γιατί να συνδέσει με την Ελλάδα τα επιχειρηματικά του ενδιαφέροντα;

Τέταρτον, υποδομές, οι οποίες δεν αρκεί απλώς να υπάρχουν, πρέπει ανά πάσα στιγμή να λειτουργούν κιόλας. Η Ελλάδα δεν υστερεί σε αυτόν τον τομέα, αλλά αν κάθε τόσο δρόμοι, λιμάνια, επικοινωνίες, δημόσιες υπηρεσίες παραλύουν ή αποκλείονται για διάφορους λόγους, κανένας δεν πρόκειται να τις εμπιστευθεί και να ρισκάρει τα κεφάλαιά του.

Κατά συνέπεια, η συμβολή του Πρωθυπουργού στην προσέλκυση επενδύσεων δεν είναι η συμμετοχή του σε προγράμματα δημοσίων σχέσεων εντός και εκτός της χώρας. Είναι η εξασφάλιση αυτών των προϋποθέσεων. Αν το πετύχει, οι επενδύσεις θα έλθουν μόνες τους. Διαφορετικά, οι επενδυτές κάθε φορά που θα εξετάζουν την περίπτωση της Ελλάδας θα καταλήγουν σε αυτό που έλεγε ο αμερικανός επιχειρηματίας Ντόναλντ Τραμπ: «Οι καλύτερες επενδύσεις είναι αυτές που δεν έκανες».

Τελευταία Νέα