Αναζήτηση
Μια άλλη ανάγνωση της υπόθεσης με το νυχτερινό κέντρο της Χαλκιδικής που βρίσκεται στην επικαιρότητα αυτές τις ημέρες: δεν έγινε τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από αυτό που προβλέπει ο νόμος. Δηλαδή τηρήθηκαν απολύτως και κατά γράμμα όσα προβλέπουν οι συναφείς διατάξεις. Υπερβολή; Καθόλου.
Σύμφωνα με τον νόμο, όταν σε μια επιχείρηση διαπιστώνονται φορολογικές παραβάσεις το ΣΔΟΕ μπορεί να επιβάλει 48ωρο λουκέτο. Αυτό ακριβώς έγινε. Πήγαν οι ελεγκτές του Σώματος, εντόπισαν την παράβαση και επέβαλαν την προβλεπόμενη ποινή. Αυτό ορίζει ο νόμος, αυτό έκαναν.
Γιατί ο ιδιοκτήτης στον οποίο επιβλήθηκε η ποινή άνοιξε το μαγαζί παρά την απαγόρευση; Απλούστατα, γιατί ο ίδιος νόμος δεν λέει να μην το ανοίξει. Ή, πιο σωστά, δεν υπάρχει σαφής διάταξη που να ορίζει ότι όποιος ανοίξει επιχείρηση που σφράγισε το ΣΔΟΕ θα έχει μια συγκεκριμένη –και, πολύ περισσότερο, αποτρεπτική –ποινή.
Και αν το κάνει, όπως έγινε εν προκειμένω; Απλώς εφαρμόζεται η υφιστάμενη νομοθεσία περί παραβίασης των σφραγίδων. Και κατ’ εφαρμογήν της η Αστυνομία συνέλαβε τον «υπεύθυνο» και τον παρέπεμψε στο Αυτόφωρο. Αυτό δεν λέει ο νόμος; Αυτό έγινε. Πού είναι, λοιπόν, το πρόβλημα;
Για όσους δεν κατάλαβαν: το πρόβλημα είναι σε αυτό που στην νεοελληνική νομοθεσία ονομάζεται «παραθυράκι».
Με την απόφαση του ΣΔΟΕ για 48ωρο κλείσιμο του καταστήματος επιβλήθηκε η ποινή που προβλέπεται από τον νόμο. Με την παραβίαση της απόφασης κλεισίματος επίσης επιβλήθηκε η αυτόφωρη παραπομπή σε δίκη, όπως προβλέπεται από τον νόμο. Απλώς, πρόκειται για… άλλο νόμο.
Ο ένας νόμος αφορά το μείζον αδίκημα της φοροδιαφυγής, ενώ ο άλλος την παραβίαση του σφραγίσματος. Οι ποινές που προβλέπει ο δεύτερος νόμος δεν αντιστοιχούν στη σοβαρότητα του αδικήματος που τιμωρείται για τον πρώτο. Και, επιπλέον, δεν τιμωρήθηκε ο πραγματικός παραβάτης αλλά κάποιος άλλος στη θέση του.
Ο επιχειρηματίας της Χαλκιδικής έστειλε στο Αυτόφωρο ένα μέλος της οικογενείας του, επιβλήθηκε μία ποινή με αναστολή και έληξε το θέμα. Η εξαγορά της ποινής προφανώς κοστίζει λιγότερο από όσα κέρδισε παραβιάζοντας την απόφαση του ΣΔΟΕ. Κουκιά μετρημένα για όποιον είναι στην πιάτσα ή έχει έναν καλό δικηγόρο.
Ολα αυτά δεν συνιστούν καμία πρωτοτυπία –αντίθετα είναι μια πολύ συνηθισμένη κατάσταση. Απλώς στη Χαλκιδική έτυχε να πάρει το θέμα δημοσιότητα. Δεν συμβαίνει και κάθε μέρα.
Ας μην κρυβόμαστε, λοιπόν, πίσω από τη Χαλκιδική μας. Οσο τα παραθυράκια της νομοθεσίας μένουν ανοικτά αυτή η κατάσταση θα διαιωνίζεται. Δεν θα ισχύουν οι νόμοι κατ’ εφαρμογήν των νόμων. Ή, όπως θα έλεγε ο γάλλος κληρικός Ανρί Μαρέ: «Πάντα θα υπάρχει ένας νόμος που θα δικαιολογεί την παραβίαση ενός άλλου».
