Η σημερινή κατάσταση στην Αίγυπτο μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο αν την δει κανείς αποστασιοποιημένα. Η χώρα έχει, στην πραγματικότητα, βιώσει τρεις επαναστάσεις στα τελευταία δυόμισι χρόνια. Μόνο αν συνδυάσει κανείς τα αιτήματα όλων των εξεγέρσεων, θα μπορέσει να αντιληφθεί τι ζητά τελικά ο αιγυπτιακός λαός.

Αρχικά, οι Αιγύπτιοι ανέτρεψαν το στρατιωτικό καθεστώς του Χόσνι Μουμπάρακ και έβαλαν στη θέση του τον, επίσης στρατιωτικό, Μοχάμεντ Χουσεΐν Ταντάουι. Υστερα από 30 χρόνια κυριαρχίας του Μουμπάρακ και σχεδόν 30 δισεκατομμύρια δολάρια αμερικανικής ενίσχυσης, περίπου το ένα τρίτο των Αιγυπτίων δεν ήξερε γραφή και ανάγνωση. Οι νέοι, κυρίως μη ισλαμιστές, επαναστάτησαν αφού δεν άντεχαν να ζουν σε ένα κράτος χωρίς καμιά προοπτική για το μέλλον.

Στη συνέχεια, οι στρατηγοί που αντικατέστησαν τον Μουμπάρακ αποδείχθηκαν ανίκανοι να διαχειριστούν τη χώρα και ο λαός ψήφισε μαζικά στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 τον Μοχάμεντ Μόρσι των Αδελφών Μουσουλμάνων.

Η τρίτη κατά σειρά επανάσταση έγινε στις 30 Ιουνίου. Ο Μόρσι μέσα σε έναν χρόνο έδειξε να ενδιαφέρεται περισσότερο να εδραιώσει την παρουσία του κόμματός του σε κυβερνητικά πόστα παρά να διοικήσει τη χώρα. Η οικονομία κατέρρεε και ο τουρισμός είχε δεχθεί ισχυρό πλήγμα. Η Αίγυπτος βρέθηκε σε αδιέξοδο και ο λαός βγήκε στον δρόμο, σχεδόν παρακαλώντας τον Στρατό να επέμβει.

Η χώρα δεν χρειάζεται ούτε το διαβρωμένο κρατικό σύστημα του Μουμπάρακ ούτε ανίκανους στρατιωτικούς ηγέτες ούτε το αδιέξοδο μιας θεοκρατικής διακυβέρνησης. Αντίθετα, επιδίωξη είναι να «γεννηθεί» μια Αίγυπτος κυρίαρχη στον αραβικό κόσμο, με οργάνωση, σεβασμό στη θρησκευτική διαφορετικότητα και προοπτική για ανάπτυξη.

Σίγουρα δεν είναι ιδανικό να ανατρέπεται ο Μόρσι από τον Στρατό και όχι από εκλογές. Ομως, ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και θα πρέπει η προσπάθεια να επικεντρωθεί στη διαχείριση του μέλλοντος.

Εύλογα όλοι ανησυχούν πως και πάλι ο Στρατός δεν θα εγκαταλείψει την εξουσία. Αυτό δεν θα πρέπει να αποτελέσει δικαιολογία για να σταματήσει η βοήθεια προς την Αίγυπτο. Αλλωστε, τρεις φορές τα τελευταία χρόνια οι Αιγύπτιοι φάνηκαν ικανοί να διακόψουν τη λανθασμένη πορεία της κυβέρνησής τους. Η σωστή επιλογή για τις ΗΠΑ και τον Πρόεδρο Ομπάμα είναι τώρα να στηρίξουν οικονομικά αυτή τη νέα προσπάθεια. Γιατί η παρούσα κυβέρνηση αποτελείται από πρόσωπα ικανά και με διεθνή εμπειρία, ειδικά στους τομείς των οικονομικών και των εξωτερικών. Στόχος της είναι η σύνταξη ενός δίκαιου Συντάγματος και ο εξορθολογισμός των δημοσιονομικών.

Σίγουρα δεν είναι εύκολος ο δρόμος για τη δημοκρατία και τον σεβασμό της πλειοψηφίας. Αλλά αποτελεί μοναδική λύση η στήριξη από τις ΗΠΑ των ορθών οικονομικών αποφάσεων που θα οδηγούν με ασφάλεια σε πολυκομματικές εκλογές, χωρίς τις οποίες το μέλλον της χώρας μοιάζει αβέβαιο.