Αναζήτηση
Παρά την υπερβολή των εκφράσεών του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι το βασικό ζητούμενο σήμερα για τη χώρα είναι να φύγει από τα Μνημόνια.
Καμία σοβαρή ευρωπαϊκή δημοκρατία δεν μπορεί να διοικείται από έναν περιπλανώμενο θίασο ανίδεων και επικίνδυνων επιθεωρητών που ονομάζεται «τρόικα».
Κι αυτό το έχουμε καταλάβει όλοι –όχι μόνο ο Τσίπρας…
Το πρόβλημα με τον Τσίπρα είναι ότι εδώ και τρία χρόνια δεν έχει ακόμη καταφέρει να πει πώς θα φύγουμε από τα Μνημόνια.
Θα φύγουμε από τα Μνημόνια αν αυξηθούν οι μισθοί, όπως υποσχέθηκε;
Θα φύγουμε από τα Μνημόνια αν κανείς δεν πειράξει το Δημόσιο;
Θα φύγουμε από τα Μνημόνια αν πάρουμε πίσω τον ΟΠΑΠ;
Θα φύγουμε από τα Μνημόνια αν κλείσει το εργοστάσιο στις Σκουριές;
Θα φύγουμε από τα Μνημόνια αν συνεχιστεί η πρωτοκαθεδρία της ΓΕΝΟΠ, της ΠΟΣΠΕΡΤ και της ΠΟΕ-ΟΤΑ;
Θα φύγουμε από τα Μνημόνια αν ξανανοίξει η ΕΡΤ;
Θα φύγουμε από τα Μνημόνια αν μοιράσει τις τηλεοπτικές άδειες σε φίλους του;
Απάντηση δεν υπάρχει.
Για τον απλούστατο λόγο ότι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ιδέα πώς θα φύγουμε από τα Μνημόνια.
Ως εκ τούτου συγχέουν κουτοπόνηρα τον στόχο με τη μέθοδο μήπως και μπερδέψουν μια ταλαιπωρημένη κοινωνία.
Παρακολούθησα με ενδιαφέρον τον προσυνεδριακό διάλογο του ΣΥΡΙΖΑ. Ακουσα με προσοχή την ομιλία του Τσίπρα στο Συνέδριο. Θα περιμένω ασφαλώς και τους υπόλοιπους.
Λόγια πολλά. Πληθωρισμός δασύτριχων διακηρύξεων. Πλειοδοσία μετέωρων υποσχέσεων. Αλλά πουθενά δεν βρήκα κάτι συγκεκριμένο.
Κυρίως πουθενά δεν κατάφερα να ανιχνεύσω μια στοιχειώδη απάντηση στο ερώτημα που όλοι συμφωνούμε ότι είναι θεμελιώδες: πώς θα φύγουμε από τα Μνημόνια;
Υποθέτω ότι κινούμαστε στα όρια της παγκόσμιας πολιτικής πρωτοτυπίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ίσως το μοναδικό κόμμα στον κόσμο που δεν προσφέρει κάποια συγκροτημένη απάντηση (πειστική ή όχι, αδιάφορο…) στα ερωτήματα που το ίδιο θέτει.
Τόσα χρόνια, τα ίδια λένε, θα μου πείτε. Τώρα θα ανακαλύψουν το νόημα της ζωής; Σωστό κι αυτό.
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα αξιωματική αντιπολίτευση. Και σε μια δημοκρατία, ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να διαμορφώνει και να προσφέρει εναλλακτική διέξοδο στα όσα πράττει η συμπολίτευση.
Οταν λοιπόν η αντιπολίτευση αποδεικνύεται ανίκανη να διαμορφώσει μια ρεαλιστική κι αξιόπιστη εναλλακτική λύση, τότε το πρόβλημα δεν είναι της αντιπολίτευσης. Είναι της δημοκρατίας.
Διότι έτσι το δίλημμα «Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ» δεν καταντάει τελικά παρά ένα δίλημμα ανάμεσα στην τρόικα και στα φούμαρα.
Χωρίς μεγάλες πιθανότητες να ξεφύγουμε από την τρόικα. Ή από τα φούμαρα.
