Αναζήτηση
Διάβασα και εγώ τη συνέντευξη του Ακη «είμαι μια σκέτη θλίψη από μόνος μου» Τσοχατζόπουλου στην εφημερίδα του Χατζηνικολάου και αν με εντυπωσίασε κάτι είναι η επιμονή του να προσπαθεί να πείσει για το αντίθετο του προφανούς. Δεν θα ασχοληθώ περισσότερο με τα όσα λέει και ιδίως για τα περί «Ιφιγένειας». Προτιμώ να αναφερθώ σε αυτή την είδηση που ήρθε από την Ελβετία και αναφέρει ότι του μπλόκαραν 8,3 εκατ. ευρώ. Το ακριβές είναι ότι δεν μπλόκαραν χρήματα του ιδίου. Οπως με ενημέρωσαν εγκύρως, σε μια πολυεπίπεδη έρευνα των ελβετικών Αρχών που έχουν πρεσαριστεί άσχημα από τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς, και με τη σειρά τους πρέσαραν (οι Αρχές) τις τράπεζές τους για το μαύρο χρήμα, εντοπίστηκαν λογαριασμοί δύο ελληνικής καταγωγής χρηματιστών της Ελβετίας από τους οποίους διοχετεύονταν κεφάλαια στον λογαριασμό του συγκρατούμενου του Ακη, Γιώργου Σαχπατζίδη (δεξιά στη μεγάλη φωτογραφία, ενώ οδεύει προς τη φυλακή). Τα χρήματα αυτά είναι σε ελβετικά φράγκα περίπου 10 εκατομμύρια.
Η έρευνα που γίνεται τώρα προσπαθεί να εντοπίσει γιατί οι δύο χρηματιστές (είναι αδέλφια, γνωρίζω τα ονόματά τους αλλά δεν έχει την παραμικρή σημασία να τα αναφέρω, γιατί είναι επαγγελματίες) διοχέτευαν χρήματα στον λογαριασμό του Σαχπατζίδη και αν αυτά τα χρήματα προορίζονταν για τον Ακη «είμαι μια σκέτη θλίψη…» κ.λπ., κ.λπ. ή είχαν άλλους αποδέκτες.
Υπενθυμίζω εδώ ότι ο εν λόγω Σαχπατζίδης που εγκαταβιώνει πλέον στον Κορυδαλλό είχε αναμειχθεί και μάλιστα ενεργά στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου (για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να μην ξεχνούν οι παλαιότεροι).
Κοινός μας φίλος (με τον Ακη, όχι με τον άλλον –ούτε που τον γνωρίζω κατ’ όψιν) με διαβεβαίωνε τις προάλλες ότι «ο Ακης δεν έχει λεφτά». Οτι είναι θύμα του περιβάλλοντός του. Δεν τον πίστεψα και του το είπα –και έχουμε τσακωθεί πολλές φορές στο παρελθόν επί του συγκεκριμένου. Μου διηγήθηκε, λοιπόν, ότι ήταν σε τόσο άθλια οικονομική κατάσταση ο Ακης ώστε εκλιπαρούσε τον Σμπώκο (μικρή φωτογραφία), έμπιστό του στο υπουργείο Αμυνας, να του δώσει μερικά χρήματα για τα τρέχοντα (φως, νερό, τηλέφωνα, ενοίκια). Βεβαίως κάτι τέτοιο προκύπτει και από τις σημειώσεις του Ακη αλλά και πάλι ήμουν δύσπιστος. Μου ανέφερε, λοιπόν, ότι, επειδή ο Σμπώκος τον απέφευγε (ή τον είχε βαρεθεί να του ζητάει, αδιάφορο), ο Ακης στηνόταν έξω από το σπίτι του άλλου στην Κηφισιά και παραφύλαγε πότε θα βγει για να του ζητήσει λεφτά!!!
Σε μια περίπτωση – κατά τον φίλο μου –τον άρπαξε από τον λαιμό (!) και ο άλλος αναγκάστηκε και του έδωσε 20.000 ευρώ και σε μια άλλη περίπτωση (χωρίς να τον πιάσει από το λαιμό…) 40.000 ευρώ! Κάτι τέτοια περιστατικά κάνουν τον φίλο μου να αναρωτιέται «πού είναι τα εκατομμύρια;». Ελα ντε, πού είναι…
Το πήρε πάνω του ο Φώτης
Η έκτακτη σαββατιάτικη σύσκεψη του σκερτσόζου και τόσο κεφάτου «Τρίο Μπελκάντο» που μας κυβερνά, η οποία έβαλε «φωτιά στα τόπια» (και παραλίγο να μας χαλάσει το πρώτο πραγματικά ηλιόλουστο ανοιξιάτικο Σάββατο με βόλτες και καφέδες στις πλατείες), έδωσε μεν λύση στο θέμα των απολύσεων στο Δημόσιο, αλλά πρέπει να αναφέρω ότι αυτό δεν θα ήταν εφικτό αν δεν υπήρχε η γενική αίσθηση στη ΔΗΜΑΡ ότι το «πράγμα παρατράβηξε».
Εκτίμησαν δηλαδή –μεταφέρω εδώ την άποψη βουλευτή του κόμματος –ότι εξαιτίας της επίμονης του υπουργού Αντώνη «μη μου πειράζετε τους επιόρκους» Μανιτάκη στα νεφελώδη συνταγματικά και νομικά κωλύματα, ότι η υπόθεση έβαινε σε πολιτικό βατερλώ για τη ΔΗΜΑΡ. Ετσι, ο πρόεδρος Φώτης παραμέρισε τον υπουργό του και πήρε εκείνος το βάρος της διαπραγμάτευσης.
Κατά τα λοιπά δεν μπορώ να μη μεταφέρω εδώ, την άποψη του προέδρου Βαγγέλη, όπως αυτή εκφράστηκε στη σύσκεψη και την οποία και εμένα μου είχε αναφέρει προ ημερών. Οτι δηλαδή «μείναμε στο σκηνικό της κρίσης κατά λάθος. Η τρόικα θα έπρεπε να είχε φύγει την επομένη ημέρα που ήρθε» –τόσο απλά ήταν τα πράγματα.
Αλλά…
Συμπάθειες
Το αριστερό αγόρι Αλέξης το είπε καθαρά στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος –πιο καθαρά δεν γινόταν. Η πρόταση του για συνεργασία, όταν (όταν λέμε…) κερδίσει τις εκλογές απευθύνεται «σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, και σε όλους τους δημοκράτες που είναι πρόθυμοι να αγωνιστούν για την απαλλαγή της χώρας από τα Μνημόνια».
Δεδομένης της άρνησης του ΚΚΕ –της κάθετης άρνησης, επισημαίνω –να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ (και τώρα επί Κουτσούμπα που είναι πιο σκληρός και από την πέτρα και το αμόνι –το είπα πάλι το επαναστατικό –δεν την βλέπω ούτε με κιάλια τη συνεργασία), δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για να σχηματίσει κυβέρνηση. Για την ακρίβεια, υπάρχει η εξής μία, ο πρόεδρος Πάνος. Οπως δε μου εξήγησε προχθές μια φίλη μου και φίλη του (του προέδρου Πάνου, διευκρινίζω), «μιλάνε συχνά με τον Τσίπρα. Και όπως μου έχει πει, υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση και αλληλοσεβασμός»!
Το περίμενα!
«Ούτε με σφαίρες»!
Το άλλο που περίμενα είναι ακριβώς η άρνηση του Καραμανλή να αναλάβει εκ νέου την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Η ατάκα του «ούτε με σφαίρες», η οποία υποτίθεται ότι μεταφέρθηκε από συνεργάτες του στην εφημερίδα «6 Μέρες», είναι μια κλασική αντίδραση ενός… εξουθενωμένου από τη βαρεμάρα ατόμου. Κατά τα λοιπά, από τις όντως ενδιαφέρουσες εξομολογήσεις του στην εφημερίδα απομονώνω ότι ούτε ο ίδιος πιστεύει τα βλακώδη σενάρια περί σχεδίου δολοφονίας του. Παρά τις προσπάθειες ορισμένων να συντηρήσουν για ευνόητους λόγους το θέμα.
Λιγάκι δύσκολο
Τα όσα λέει ο… εξουθενωμένος για τον Παπανδρέου δεν θα τα σχολιάσω –θεωρώ λογικό να προσπαθεί να φτιάξει τις άμυνές του για το ποιος κατέστρεψε τη χώρα. Προτιμώ να ασχοληθώ με τον ίδιο τον global Γιώργο, ο οποίος εξακολουθεί να περιοδεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την τελευταία φορά τον είδαν στο Ορεγκον, μια από τις δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, που βρέχεται από τον Ειρηνικό και έχει πρωτεύουσα το Σάλεμ (τι λέω ο άνθρωπος…).
Μεσοβδόμαδα, θα έρθει Ευρώπη, έχει κάτι συναντήσεις, δεν μου είπαν ακριβώς πού. Οπως δεν μου είπαν, όσο κι αν επέμεινα, αν αύριο θα τους κάνει τη χάρη να εμφανιστεί την Προανακριτική. Δεν διακινδυνεύω πρόβλεψη, αλλά μάλλον δύσκολο μου φαίνεται. Εως απίθανο, μπορώ να πω.
