Πλούσια παρακαταθήκη στη μουσική παράδοση της Κρήτης άφησε ο Σπύρος Σηφογιωργάκης, ένας από τους σημαντικότερους λυράρηδες του νησιού που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει περισσότερους από 45 μικρούς και 10 μεγάλους δίσκους. Είχε συμμετοχή και στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο, σε ταινίες όπως «Η νεράιδα και το παλικάρι» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και «Ευτυχώς χωρίς δουλειά» με τον Γιάννη Γκιωνάκη.
Ο Σπύρος Σηφογιωργάκης – γνωστός και ως «φάρος της κρητικής μουσικής» -, γεννημένος το 1930 στο χωριό Αγαλιανός της επαρχίας Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου, φέρεται να απέκτησε την πρώτη του λύρα δίνοντας την αμοιβή του από εργασία του στο αλώνισμα. Αρχισε, δε, να παίρνει μαθήματα στη λύρα σε ηλικία 18 ετών δίπλα στον Αλέκο Καραβίτη.
Στο Ρέθυμνο, το 1952, γνώρισε τον περίφημο κατασκευαστή μουσικών οργάνων Μανόλη Σταγάκη και απέκτησε την πρώτη πραγματική του λύρα που τον συνόδευσε ώς το τέλος.
Οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης στην Αθήνα, όπου πήγε για τη στρατιωτική του θητεία, τον απομάκρυναν αρκετό καιρό από το αγαπημένο του όργανο. Αν και τότε γνώρισε και τον Σίμωνα Καρρά στην εκπομπή του στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών. Οταν επέστρεψε στην Κρήτη, στις Μοίρες, αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη του αγάπη, τη μουσική, επάγγελμά του.
Ανταμείφθηκε γι’ αυτή του την απόφαση αφού απέσπασε μια σειρά από τιμητικές διακρίσεις και βραβεία. Το πρώτο του βραβείο το πήρε στο Ελσίνκι της Φινλανδίας, στο 1ο Φεστιβάλ Νέων, όπου πήγε παρέα με τον Γιάννη Μαρκογιαννάκη. Ακολούθησε περιοδεία στην Ανατολική Ευρώπη και ταξίδι στην Αμερική, όπου ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο «Ο Φάρος» (εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να παίζεται!) και παρέλαβε βραβείο από τον πρόεδρο Χάρι Τρούμαν.
Τα τελευταία χρόνια, με τη φήμη του δεξιοτέχνη λυράρη να τον ακολουθεί, έμενε με τη γυναίκα και τα παιδιά του στο χωριό Βώρροι του Ηρακλείου Κρήτης, όπου έμελλε να αφήσει και την τελευταία του πνοή.
