«Κάνουμε σαν να μην κατοικούμε όλοι σε αυτόν τον πλανήτη. Σαν να μην πρέπει να μας απασχολούν τα προβλήματα εκτός των δικών μας συνόρων. Δεν συνειδητοποιούμε ότι όλοι αποτελούμε την ανθρωπότητα και ότι εκείνο που επηρεάζει τον διπλανό μας θα επηρεάσει αργότερα κι εμάς», λέει στα «ΝΕΑ» ο Αργεντινός Γκουστάβο Ρούσο, εκφράζοντας τον φόβο του ότι όσα συμβαίνουν σε μια μικρή χώρα μπορεί ξαφνικά να επεκταθούν διεθνώς. Κουβέντες ενός διεθνούς φήμης χορευτή που έρχεται για να μας αποκαλύψει τα μυστικά της αποπλάνησης στο «Tango Seduccion», μία από τις παραστάσεις στο εφετινό πρόγραμμα (των σχεδόν είκοσι παραγωγών) του θεάτρου Badminton.

Κοινωνικά ευαισθητοποιημένος, ο 42χρονος χορευτής και χορογράφος, ο οποίος στήνει σε ρυθμό τάνγκο μια εντυπωσιακή μιλόνγκα στις 28 Νοεμβρίου, πασχίζει, όπως λέει, έστω και με μια φιγούρα ερωτική να στρέψει την προσοχή του κοινού παραπέρα. «Οι περισσότεροι δεν προβληματιζόμαστε με το AIDS, τους πολέμους, τον αναλφαβητισμό. Θεωρούμε ίσως ότι με το να μην τα σκεφτόμαστε θα τα ξορκίσουμε. Αν ενημερωθούμε και κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, τότε θα κάνουμε τη διαφορά», λέει στα «ΝΕΑ» λίγες ημέρες πριν από την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS (1η Δεκεμβρίου). Εξάλλου, διαθέτει μέρος των εσόδων της παράστασής του για τους σκοπούς της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Κέντρο Ζωής.

Το πιο σημαντικό είναι, όπως λέει, το να αποδεχτούμε το πρόβλημα. Για τον ίδιο αυτό βρίσκεται πέρα από την κοινωνική και οικονομική κρίση. Προβληματίζεται με όσα έχει ακούσει για την Ελλάδα. «Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην κοινωνία είναι η απάθεια. Η έλλειψη της συνείδησης και της συνειδητοποίησης. Το σύστημα φταίει, καθώς δεν μας επιτρέπει να συνειδητοποιούμε τι είναι σημαντικό στη ζωή».

Κάπου εδώ έρχεται ο χορός, κατά τον γεννημένο στο Μπουένος Αϊρες Γκουστάβο Ρούσο, για να μας οδηγήσει στα σωστά μονοπάτια. «Θα μπορούσε το τάνγκο να βοηθήσει τον κόσμο να επιστρέψει στα απαραίτητα και στα σημαντικά».

Πέρασαν δύο δεκαετίες από την ημέρα που καταπιάστηκε επαγγελματικά με το αργεντίνικο τάνγκο. Ηταν φυσική εξέλιξη, λέει, καθώς ο χορός αυτός είναι κομμάτι της ιστορίας της γενέτειράς του. «Ερωτεύτηκα ακαριαία το τάνγκο. Εγινε κομμάτι του εαυτού μου. Το τάνγκο είναι εξάρτηση».

Από το 1992 έως το 1999 συμμετείχε στη δημοφιλή παράσταση «Tango Passion» στο Μπρόντγουεϊ. Με τις κινήσεις του έχουν «αποπλανηθεί», στη συνέχεια, θεατές σε όλον τον κόσμο, από την Κορέα και τα Αραβικά Εμιράτα έως την Αυστρία και τη Βουλγαρία.

«Το τάνγκο είναι επικοινωνία. Σου διδάσκει πώς να δουλεύεις ως ομάδα», λέει. Το 2000 παρουσίασε στο κοινό το «Tango Seduccion». Είναι η πρώτη δουλειά του ως χορογράφου και σκηνοθέτη, με την οποία περιοδεύει έως και σήμερα. Σε αυτή συνδυάζει κινήσεις από το παραδοσιακό τάνγκο, τον μοντέρνο χορό και το κλασικό μπαλέτο, ενώ «αφηγείται» μικρές, γεμάτες πάθος, ιστορίες.

Τελευταία Νέα