Αναζήτηση
Το θέατρο πάει αντίθετα στο ρεύμα ανασφάλειας που δημιουργεί η κρίση. Ακόμη και με τον φόβο της άδειας αίθουσας (πολύ συχνό φαινόμενο τελευταία), ανεβαίνουν φέτος εκατοντάδες παραστάσεις. Και δεν μένουν εκεί. Χώροι που έβαλαν πέρσι λουκέτο φρεσκάρονται και ανοίγουν ξανά στο κοινό – σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη – ενώ εγκαινιάζονται και πολλοί νέοι.
«Η τέχνη είναι στήριγμα σε τέτοιες εποχές» λέει στα «ΝΕΑ» ο ηθοποιός Βασίλης Βλάχος, ο οποίος ρισκάρει εγκαινιάζοντας έναν νέο χώρο, την Αλεξάνδρεια, στην Πλατεία Αμερικής. Στο νεοκλασικό κτίριο του ’30, όπου έζησε έως τις αρχές του 1950 ο συγγραφέας Μ. Καραγάτσης, ετοιμάζει «μια πολιτιστική όαση για την υποβαθμισμένη σήμερα περιοχή όπου κάποτε ευδοκιμούσαν το ήθος και η ευγένεια».
Το σαλόνι μετατρέπεται σε χώρο 90 θεατών, όπου ανεβαίνει στις 22 Νοεμβρίου το έργο του Κίμωνα Ρηγόπουλου «Πλάτες μέσα στα σκουπίδια», ενώ παράλληλα θα φιλοξενηθούν εκδηλώσεις, από εκθέσεις έως προβολές.
Ακόμη ένας νέος θεατρικός χώρος άνοιξε και στο Γκάζι, το θέατρο Αβατον. Οπως σημειώνουν οι υπεύθυνοι (Δικαία Πικιού, Γιώργος Κατινάς), «στόχος είναι η ανάδειξη νέων ελληνικών έργων», όπως «Κάποιος μιλάει μόνος του κρατώντας ένα ποτήρι γάλα» του Ευθύμη Φιλίππου, «Βασανίζομαι» του Αντώνη Τσιπιανίτη κ.ά.
Τις πόρτες της ανοίγει στο Μεταξουργείο και η Ενδορφίνη, το πρώην εστιατόριο El Bandoneon. «Κινητήρια δύναμη είναι η διάθεση να πειραματιστούμε» λέει η ομάδα Ενδορφίνη. Εκεί ανεβαίνουν: «Και δεν έχει ξημερώσει ακόμα» του Κώστα Γιαννακίδη και «Ο διάδρομος» της Ευσταθίας.
Μια «Χελώνα» στο Γκάζι απέκτησαν ο Σταμάτης Κραουνάκης και η Λίνα Νικολακοπούλου ενώ στον ανακαινισμένο κινηματογράφο Ατλαντίς στεγάζεται «Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας» του Οσκαρ Ουάιλντ σε μιούζικαλ. Η μουσική σκηνή – μπαρ Faust στην οδό Καλαμιώτου αποκτά θεατρική σκηνή 85 θεατών όπου ανεβαίνει η παράσταση «Sunset Limited» με τον Γιάννη Βούρο και τον Αλέκο Συσσοβίτη.
Νέα πνοή έδωσε ο Νίκος Διαμαντής στο Απλό Θέατρο του Αντώνη Αντύπα, όπου είχε μπει λουκέτο πριν από μερικούς μήνες. Στο φρεσκοβαμμένο κτίριο μετακόμισε το θέατρο Σημείο με το «Μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη» του Μπέργκμαν. «Η κρίση δεν ευνοεί τέτοιες κινήσεις, από οικονομικής άποψης αλλά ευνοεί την αλληλεγγύη, τη συμμετοχικότητα, τη δημιουργία» λέει στα «ΝΕΑ» ο σκηνοθέτης.
