Επί της βενετσιάνικης οθόνης επικρατεί άκρα σιωπή. Απέξω όμως ένα σύνθημα κυκλοφορεί: Ψιτ, αγόρια, η Κάσια Σμούτνιακ! Η εκ Πολωνίας οικοδέσποινα στην τελετή απονομής του Χρυσού Λέοντα (Σάββατο βράδυ) που έχει στοιχειώσει τον αρσενικό πληθυσμό.

Δύο τα προβλήματα της Μόστρα. Εκτός από τις μετριο-κακές ταινίες. Ο καιρός και το Τορόντο. Τουτέστιν χαμηλές θερμοκρασίες από τη μια και όπου φύγει φύγει από την άλλη… Οι μισοί διαπιστευμένοι επαγγελματίες (από διανομείς μέχρι δημοσιογράφους) την κοπάνησαν κατά Καναδά μεριά. Εκεί όπου τις ίδιες μέρες λαμβάνει χώρα το πλουσιότατο και πληθωρικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντo. Ciao Ragazzi!

Οι άλλοι μισοί που παραμένουν ακλόνητοι στις επάλξεις είδαν τις κανιβαλικές επιδόσεις του Τακέσι Κιτάνο στο τελευταίο του «παραλήρημα», όπου κόβονται κεφάλια, πόδια, χέρια, δάχτυλα, εντόσθια, τα πάντα. Κόβονται όχι μόνο με μαχαίρια και μπαλτάδες αλλά και με τα δόντια. Ενα είναι σίγουρο. Η καλύτερη ταινία για δίαιτα. Αντιθέτως, ο Γάλλος Ολιβιέ Ασαγιάς στην ταινία του με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Apres Mai» (Μετά τον Μάη) προωθεί την πολιτική ιστορία του με την παρουσία και την περιφορά εκλεκτών κοριτσιών. Sex και revolution (επανάσταση) έλκονται. Τουλάχιστον κινηματογραφικά.

Από αμερικανούς αστέρες το φεστιβάλ πρέπει να περιμένει μέχρι την Πέμπτη για τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και την ταινία του «The company we keep», στην οποία λέγεται ότι κάνει αυτοκριτική.

Καλύτερες επιδόσεις σχετικά είχαμε από το «Iceman» του Ισραηλινού Αριελ Βρόμεν. Με σενάριο που αναφέρεται σε περιστατικά ενός αληθινού πληρωμένου δολοφόνου με το όνομα Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι. Με έναν εξαιρετικό Μάικλ Σάνον στον βασικό ρόλο και τη Γουινόνα Ράιντερ να υποδύεται την όμορφη και αφελή σύζυγό του, η οποία, υποτίθεται, δεν ήξερε τίποτα για την κρυφή ζωή του άνδρα της.

Αν θέλουμε, την πιστεύουμε. Η Γουινόνα Ράιντερ – σήμερα 40 αλλά δεν της φαίνεται – δεν θέλει να την πιστέψει. «Μα πώς είναι δυνατόν να μην ήξερε τίποτα! Και όλα αυτά τα χρήματα που έρρεαν στο σπίτι της! Κάτι ήξερε».