Αναζήτηση
Για τους εραστές του κινηματογράφου δεν υπάρχει πιο μυθικό στούντιο από αυτό της Τσινετσιτά. Σε λίγο στη θέση του θα βρίσκεται ένα… λούνα παρκ.
Εκεί γυρίστηκε η «Κλεοπάτρα», εκεί ο «Μπεν Χουρ», εκεί γύρισε ο Φεντερίκο Φελίνι όλα τα μυθικά αριστουργήματά του (αφιέρωσε μάλιστα μια ολόκληρη ταινία στην Τσινετσιτά, το «Και το πλοίο φεύγει» του 1982), εκεί γυρίστηκαν ακόμα και οι «Συμμορίες της Νέας Υόρκης» του Μάρτιν Σκορσέζε, όπως και η δημοφιλέστατη τηλεοπτική σειρά «Ρώμη».
Τώρα που ο θρύλος των ρωμαϊκών στούντιο της Τσινετσιτά, που γέννησε ταινίες και σταρ διεθνούς βεληνεκούς, πνέει τα λοίσθια, οι Ιταλοί επιστρέφουν στην ιστορία της: τα εκατό στρέμματα της Τσινετσιτά στήθηκαν και χτίστηκαν το 1937 έπειτα από εντολή του Μπενίτο Μουσολίνι, καθαρά για λόγους κυβερνητικής προπαγάνδας, υπό το γενικό σύνθημα «Το σινεμά είναι το πιο ισχυρό όπλο».
Οι σύμμαχοι βομβάρδισαν τα στούντιο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου και, στη συνέχεια, οι ιταλοί κινηματογραφιστές, ελεύθεροι πλέον να μιλήσουν για τα πάντα, έβαλαν μπρος το νεορεαλιστικό κίνημα, γυρίζοντας ταινίες στα απομεινάρια του στούντιο (αλλά και ολόκληρης της Ιταλίας), βοηθώντας σιγά σιγά στην ανοικοδόμησή του.
Σήμερα ένα άλλο δράμα, ακόμη πιο ρεαλιστικό, συνεχίζεται: οι εργαζόμενοι της εταιρείας εδώ και ένα μήνα περίπου έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος του στούντιο. Κάποιοι εξ αυτών κάνουν απεργία πείνας. «Και ο Τζιάνι Αλεμάνο, ο δήμαρχος της Ρώμης, προσπαθεί να καλύψει όπως όπως το γεγονός. Δεν έχει κάνει μέχρι τώρα ούτε μια ανακοίνωση ενώ τα τηλέφωνά του παραμένουν κλειστά στους εκπροσώπους του ξένου Τύπου που τον αναζητούν για μια δήλωση» μου αποκρίνεται στο τηλέφωνο ο καλός φίλος και συνάδελφος Πιερκάρλο Φέστα, αρχισυντάκτης της έγκυρης ιστοσελίδας www.film.it.
Γιατί όμως απεργούν οι εργαζόμενοι στο στούντιο; Ολα ξεκινούν από μια υποτιθέμενη μελέτη που θέλει να μετατρέψει την Τσινετσιτά σε… λούνα παρκ. Από αυτά τα μεγάλα, ξέρετε, τα ευρωπαϊκά. Ανάμεσα στις παιχνιδιάρικες ατραξιόν – όλες σινεφιλικού ενδιαφέροντος – θα φιγουράρουν διάφορα πολυτελή ξενοδοχεία αλλά και spa, σε μια επένδυση κόστους περίπου 70 εκατομμυρίων ευρώ. Κανένας από τους υπευθύνους δεν έχει διαψεύσει τα σχέδια για «ανοικοδόμηση».
«Πρόκειται για τον διαμελισμό της Τσινετσιτά, της γνωστότερης ευρωπαϊκής κινηματογραφικής βιομηχανίας, που στη δεκαετία του ’50 όλοι αποκαλούσαν το Χόλιγουντ του Τίβερη» ακούγεται από τους εργαζομένους. «Εδώ είναι ο χώρος από όπου πέρασαν οι θρύλοι του ιταλικού και του παγκόσμιου σινεμά. Από εδώ πέρασε ο Τσάρλτον Ιστον, από εδώ και ο Παζολίνι. Τώρα όλα θα χαθούν» λένε και ζητούν την παρέμβαση του ιταλικού Δημοσίου.
Σκεφτείτε πως για να τραβήξουν τη προσοχή του κόσμου, οι τεχνικοί των στούντιο οργάνωσαν… ψεύτικη χιονόπτωση έξω από το Κολοσσαίο.
Στο μεταξύ, οι πιο φημισμένοι κινηματογραφιστές της χώρας (ανάμεσά τους ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ο Ετορε Σκόλα και ο Τζιουζέπε Τορνατότε) έχουν ήδη βάλει τις υπογραφές τους σε μια ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της χώρας – με την υποστήριξη του Κώστα Γαβρά, του Βρετανού Κεν Λόουτς, των Γάλλων Μπερτράν Ταβερνιέ και Κλοντ Λελούς αλλά και της Βανέσα Ρεντγκρέιβ.
«Οχι στη τσιμεντοποίηση!» είναι ένα από τα συνθήματα που επικρατούν και τα βιντεάκια στο Youtube όλο και πληθαίνουν. Το ζήτημα όμως είναι και πολιτιστικό αλλά και ιδιωτικό: τα στούντιο δεν ανήκουν πια στο κράτος. Δεν είναι καν στούντιο: είναι εταιρεία με την ονομασία «Cinecitta Studios Spa» – το ποσοστό που αντιστοιχεί στην πολιτεία δεν ξεπερνάει το 20%. Αβεβαιότητα και εδώ. Το μόνο βέβαιο είναι πως πάλι την πληρώνει ο πολιτισμός. Και πως η πυρκαγιά εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα εκείνων που στοχεύουν στην – «παράπλευρη» – απώλειά του.
