Απόβραδο στη μακρινή Σεούλ, σχεδόν ξημέρωμα στην Ευρώπη, ο τελικός των 100 μέτρων έχει τραβήξει εκατομμύρια μάτια πάνω του. Ο καναδός σπρίντερ με τα άγρια μάτια δεν κοιτάζει πλάι του.

Είναι σίγουρος ότι ούτε ο Καρλ Λιούις, ούτε ο Λίνφορντ Κρίστι, ούτε ο Κάλβιν Σμιθ μπορούν να τον νικήσουν, την τύχη φοβάται και την κακή του μοίρα. Ο ήχος του πιστολιού σπάει τη σιωπή. Οι αθλητές τινάζονται σαν ελατήρια. Η «κούρσα του αιώνα» σε λίγα δευτερόλεπτα γίνεται παρελθόν. Σε πολύ λίγα δευτερόλεπτα, μόνο σε 9 και 79 δέκατα, όσο ο Μπεν Τζόνσον χρειάστηκε για να σπάσει το φράγμα της αιωνιότητας. Ο Big Ben δεν πατάει στη γη. Ξέρει ότι αυτό που έκανε εκείνο το βράδυ θα μείνει στην Ιστορία. Αποθεώνεται, πανηγυρίζει, ρίχνει μια απαξιωτική ματιά στους αντιπάλους του που ακόμα ψάχνουν να δουν τι είχε ο Μπεν και δεν είχαν αυτοί και πάει για ύπνο. Για τις επόμενες δυο μέρες ζει το όνειρό του. Εχει ψηλώσει, έχει ομορφύνει, έχει θεοποιηθεί. Γίνεται πρωτοσέλιδο, γίνεται ερωτεύσιμος, γίνεται μύθος. Και εκεί στον ύπνο του το όνειρο ξαφνικά γίνεται εφιάλτης. Τα δείγματα του ντόπινγκ κοντρόλ δείχνουν ότι τα ούρα του δεν έχουν μόνο τα προβλεπόμενα από τον νόμο στοιχεία, έχουν και κάποια ουσία που τη λένε ναδρολόνη και σε απογειώνει. Ο Μπεν προσγειώνεται. Προσγειώνεται στον Καναδά, διωγμένος σαν σκυλί από τη λαμπερή πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας. Το μετάλλιο το παραδίδει στον Καρλ Λιούις και ο ίδιος παραδίδεται στη χλεύη. Αρχίζουν οι παιδικές δικαιολογίες: Δεν γνωρίζω τίποτα, έχει γίνει λάθος και κάποιος φίλος του Λιούις μου έριξε κάτι στο ποτό και άλλα ευτράπελα που προκαλούν τον οίκτο για αυτόν που παραλίγο να φτάσει την ταχύτητα του φωτός, αλλά το σκοτάδι ήταν πιο γρήγορο… Λοιδορείται, εξευτελίζεται, σύρεται σε ανακρίσεις και ταπεινώνεται. Παραδέχεται την ανομία του και παίρνει τον δρόμο της λήθης. Ο Καρλ Λιούις χρυσώνεται και ακολουθούν οι επόμενοι. Οι κακές γλώσσες είπαν πως από τους 8 σπρίντερ οι… εννιά ήταν ντοπέ• πιάστηκε μόνο ο πρώτος. Ισως να είχαν δίκιο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Σεούλ ήταν εξωπραγματικών επιδόσεων για τα ανθρώπινα μέτρα. Δέκα αθλητές συλλαμβάνονται να έχουν κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών, πολύ περισσότεροι διαφεύγουν τη σύλληψη. Ο Μπεν Τζόνσον το είχε καταγγείλει, αλλά ποιος ακούει τον κλέφτη όταν φωνάζει για κλέφτες; Ο προπονητής του Τζόνσον Τσάρλι Φράνσις είχε πετάξει το καρφί του: «Μήπως η Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ δεν έκανε ρεκόρ πενήντα χρόνια μπροστά από την εποχή της;». Το έκανε, αλλά δεν την έπιασαν! Ισως να είχε δίκιο ο μυώδης Καναδός που φώναξε ότι δεν ήταν ο μόνος, όμως το σύστημα αυτόν αποκάλυψε.

Οταν πριν από την εκκίνηση ο Μπεν Τζόνσον κοιτούσε δεξιά και αριστερά, την εφήμερη δόξα αναζητούσε και τη διαρκή αφάνεια, κι όταν τερμάτισε με υψωμένη γροθιά, ο ενθουσιασμός του δεν τον άφησε να δει πως και οι δυο τους τον είχαν προσπεράσει. Πίστεψε για μια στιγμή ότι νίκησε και την τύχη, αλλά και την Ιστορία υποχρέωσε να του υποκλιθεί. Και οι δυο τον βρήκαν λίγες ώρες μετά και του είπαν μια παροιμία: Ο Θεός έδωσε φτερά στο μερμήγκι για να το τιμωρήσει… Και ο Μπεν, χωρίς φτερά πια, γύρισε στην ταπεινή φωλιά του.