Θύμα της…

… κυβερνητικής κακοδιαχείρισης της οικονομίας και των διεθνών κυρώσεων για το πυρηνικό του πρόγραμμα, το Ιράν έχει τώρα να αντιμετωπίσει και τον ανεξέλεγκτο πληθωρισμό. Ρωτήστε τον Αλι, έναν μικροπωλητή φρούτων στην πρωτεύουσα. Τα σταφύλια του είναι κατακόκκινα, τα σύκα του λαχταριστά, αλλά ελάχιστοι περαστικοί σταματούν για να αγοράσουν. «Ποιος στο Ιράν μπορεί να αγοράσει έναν ανανά με 15 δολάρια;», διερωτάται. «Κανείς». Ο Αλι πάντως δεν διαμαρτύρεται γιατί βγάζει τα προς το ζην από την άλλη του απασχόληση, την κερδοσκοπία. «Τα δολάρια που αγόρασα μου αποφέρουν κέρδος».

Η επιβολή…

… νέων διεθνών κυρώσεων με στόχο τον περιορισμό των πετρελαϊκών εξαγωγών της χώρας, που αποτελούν και την κύρια πηγή εσόδων της, απειλεί να επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση της οικονομίας. Το ριάλ έχει χάσει τον τελευταίο χρόνο 50% της αξίας του έναντι των άλλων νομισμάτων. Και οι τιμές των καταναλωτικών αγαθών καλπάζουν. Επισήμως, αυξάνονται με ετήσιο ρυθμό 25%, αλλά οι οικονομολόγοι λένε ότι οι αυξήσεις είναι ακόμη μεγαλύτερες. Στις συνθήκες αυτές, κερδίζει έδαφος η κερδοσκοπία. Οι νικητές εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες για να αποκομίσουν γρήγορα κέρδη με την κερδοσκοπία στα νομίσματα, ενώ οι χαμένοι βλέπουν τις αποταμιεύσεις τους να εξατμίζονται.

Με μια πρώτη…

… ματιά, η Τεχεράνη είναι πάντα η ανθηρή μητρόπολη που ήταν, όπου το 2011 πουλήθηκαν περισσότερες Πόρσε από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Μέσης Ανατολής. Τα φανάρια δουλεύουν κανονικά, τα πάρκα συντηρούνται, τα σουπερμάρκετ διαθέτουν εισαγόμενα προϊόντα και οι άστεγοι αποτελούν σπάνιο θέαμα. Ωστόσο η μείωση των εξαγωγών πετρελαίου, η πτώση των συναλλαγματικών αποθεμάτων και η κακή οικονομική πολιτική του Προέδρου Αχμαντινετζάντ έχουν προκαλέσει ασφυξία σε πολίτες, επιχειρήσεις, τράπεζες και κρατικά ιδρύματα. Ανθρωποι όπως ο Αλι σπεύδουν να ανταλλάξουν τα ριάλ τους με δολάρια και άλλα ξένα νομίσματα. Αλλοι, πιο επιτήδειοι, τοποθετούν τα χρήματά τους σε γη, διαμερίσματα, έργα τέχνης ή αυτοκίνητα, των οποίων η αξία ανεβαίνει όσο το ριάλ πέφτει. Για τους απλούς πολίτες, όμως, η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη. Από τότε που σταμάτησαν οι κρατικές επιδοτήσεις, το 2010, η τιμή του ψωμιού έχει 16πλασιαστεί.

«Είναι σαν…

… να προσπαθώ να κολυμπήσω σε καταρράκτη», λέει ο 50χρονος Νταριούς Ναμαζί, ιδιοκτήτης βιβλιοπωλείου. Για χρόνια συγκέντρωνε χρήματα για να αγοράσει ένα διαμέρισμα. Και τώρα βλέπει τις αποταμιεύσεις του να έχουν μειωθεί στο μισό λόγω του πληθωρισμού. Από το 2005 και μετά, όταν τα έσοδα από τις εξαγωγές πετρελαίου έσπασαν όλα τα ρεκόρ, η κυβέρνηση Αχμαντινετζάντ άρχισε να εισάγει με μαζικό τρόπο προϊόντα από το εξωτερικό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν εργοστάσια και να γίνουν απολύσεις. Το γεγονός αυτό κατέστησε ακόμη πιο ευάλωτο το Ιράν στις διεθνείς κυρώσεις. Ακόμη και οι κρατικές δουλειές δεν αποτελούν πλέον εγγύηση. Αξιωματούχος των Ισλαμικών Επαναστατικών Φρουρών παραδέχθηκε την περασμένη εβδομάδα ότι η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει να πληρώσει τους μισθούς των στρατιωτών. Οι περισσότεροι ρίχνουν την ευθύνη στη Δύση. Πολλοί οικονομολόγοι όμως βεβαιώνουν ότι ακόμη και χωρίς τις κυρώσεις, το Ιράν θα είχε μεγάλα προβλήματα.

n Ο Ρούσσος Βρανάς απουσιάζει για προσωπικούς λόγους