Συνάντησα προχθές τον Χρήστο Νικολόπουλο. Εναν από τους σημαντικότερους λαϊκούς συνθέτες τής μετά τον Τσιτσάνη εποχής. Ηταν πολύ στενοχωρημένος. Μου είπε: «Δεν υπάρχει πλέον δουλειά. Κάποτε με παρακαλούσαν να αναλάβω το πρόγραμμα κάποιου νυχτερινού κέντρου ενώ εφέτος – τώρα, τις γιορτές – δούλεψα μόνο οχτώ νύχτες! Και από συναυλίες, μηδέν. Οι δήμοι που τις οργάνωναν δεν έχουν φράγκο. Και τα χρήματα που παίρνουμε από δίσκους τελειώσανε κι αυτά. Μας κλέβουν τα τραγούδια από το Διαδίκτυο, χωρίς να πληρώνουν, τα δισκοπωλεία κατέβασαν ρολά και η ΑΕΠΙ τρέχει και δεν φτάνει για να εισπράξει μερικά ψίχουλα από τη δημόσια εκτέλεση των έργων μας…».

Εχει δίκιο. Ετσι είναι τα πράγματα, ακριβώς. Και χειρότερα, θα πρόσθετα. Γιατί το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού έθεσε σε δημόσια διαβούλευση σχέδιο νόμου που αφορά τους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων, με το οποίο δεν συμφωνούν οι δημιουργοί. Το τονίζει και η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αννα Νταλάρα σε ερώτησή της προς τον Παύλο Γερουλάνο.

Να, τι λέει: «(…) Τι σχεδιάζει το υπουργείο για την κατοχύρωση των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων και την προστασία της πνευματικής δημιουργίας σε μια περίοδο που αυτή πλήττεται (αφανισμός δισκογραφίας, αθρόα διακίνηση κειμένων, μουσικών έργων, φωτογραφιών κ.λπ. μέσω Διαδικτύου); Υπάρχει πρόβλεψη για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των δημιουργών στα νέα μέσα μετάδοσης πνευματικών έργων (Διαδίκτυο) κ.λπ.; Προβληματίζει το υπουργείο το γεγονός ότι την ώρα που γίνεται προσπάθεια για απλοποίηση των διαδικασιών και αντιμετώπιση της πολυνομίας και επίκειται, παράλληλα, αίτημα από την Ευρωπαϊκή Ενωση για ενσωμάτωση αντίστοιχης ευρωπαϊκής οδηγίας, προωθείται εσπευσμένα αλλαγή της κείμενης νομοθεσίας;».

Η κείμενη νομοθεσία είναι ο Νόμος 2121/1993 που έχει σχεδόν την καθολική αποδοχή των ελλήνων δημιουργών. Ποιος ο λόγος λοιπόν να αλλάξει; Δεν το καταλαβαίνω. Οπως δεν το καταλαβαίνουν και όλοι οι συνθέτες και στιχουργοί. Οι οποίοι διαμαρτύρονται ευλόγως. Διότι στο υπό δημόσια διαβούλευση σχέδιο νόμου προβλέπεται να υπάρχει ένας μόνο φορέας συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων, στον οποίο θα μετέχουν – αν είναι δυνατόν! – εκτός από τους δημιουργούς, οι εστιάτορες, οι ξενοδόχοι και οι ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων! Δηλαδή, εκείνοι που πρέπει να πληρώνουν δικαιώματα για τη χρήση προϊόντων λόγου και μουσικής θα αποφασίζουν, μαζί με τους δημιουργούς, πόσα χρήματα πρέπει να τους δίνουν!

Σημειώνω ότι οι κεντράρχες, οι ξενοδόχοι κ.λπ. αρνούνται και τώρα, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, να πληρώνουν δικαιώματα για τα τραγούδια που παίζουν, με επιχείρημα την κακή οικονομική κατάσταση της χώρας και τη μείωση των εισπράξεών τους! Πάντως, σε συνάντηση που είχαν προχθές 12 δημιουργοί με τον υπουργό έμειναν με την εντύπωση ότι ο Π. Γερουλάνος δεν έχει αποφασίσει ακόμη για πολλά ζητήματα που θίγει το επίμαχο σχέδιο νόμου. Και μακάρι να βρεθεί γρήγορα δίκαιη λύση.

Τελευταία Νέα