Λένε πως στη σημερινή εποχή δεν υπάρχουν ήρωες. Πως οι ήρωες πέθαναν το ’21, το ’40… Διαφωνώ! Το να γίνεις ήρωας στην Ελλάδα του 2011 είναι πάρα πολύ απλό. Αρκεί να εκμεταλλευτείς την κατάλληλη ευκαιρία. Ένα παράδειγμα: πριν από έναν χρόνο παρουσίασα την κλήρωση του ΛΟΤΤΟ. Πρόκειται για μια απλή διαδικασία κι άλλωστε οι τηλεθεατές της συγκεκριμένης εκπομπής νοιάζονται αποκλειστικά για το αν θα γίνουν εκατομμυριούχοι, αγνοώντας παρουσιαστές.

Κι όμως… τη στιγμή που πατούσα το κουμπί θα μπορούσα να γράψω ιστορία ως εξής: Θα έπαιρνα ένα σοβαρό, βαθυστόχαστο, θλιμμένο ύφος και θα έλεγα με τρεμάμενη φωνή: «Αρνούμαι! Είμαι ένας πνευματικός άνθρωπος! Δεν πρόκειται να συμμετάσχω σε αυτή την κοροϊδία! Δεν πρόκειται να δώσω φρούδες ελπίδες στον Ελληνα που πεινάει και βλέπει τους πολιτικούς και τα λοιπά λαμόγια να τρώνε με χρυσά κουτάλια!»

Ή κάτι σχετικό τέλος πάντων…

Σκεφτείτε τι θα ακολουθούσε. Πανελλήνια αποθέωση και η ευγενική φυσιογνωμία μου θα κοσμούσε κάθε μπλογκ που σέβεται τον εαυτό του. Δεν θα προλάβαινα να δίνω συνεντεύξεις και τα βιντεάκια με την ένδοξη πράξη μου θα κέρδιζαν αμέτρητα views στο YouTube. Ολοι θα μιλούσαν για τον ήρωα που θυσιάστηκε για τον έρμο τον ελληνικό λαό. Δεν θα είχα ρισκάρει τίποτα, φυσικά. Ακλλά πλέον θα ήμουν κάθε μέρα στα τηλεπαράθυρα τονίζοντας: «Δεν έκανα και τίποτα το σπουδαίο» καθώς και «Δεν είμαι ήρωας. Ηρωας είναι ο μεροκαματιάρης των 600 ευρώ».

Ισως βέβαια να έχανα την αξιοπρέπειά μου λόγω της μπούρδας που θα έλεγα. Πφφφ… ποιος νοιάζεται για αξιοπρέπειες; Εδώ θα φτιάχνονταν προς τιμήν μου γκρουπ στο facebook.

Τελευταία Νέα