Φιλέλλην ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης αναγγέλλει το Μνημόνιον τοις Ελλησι. Εξεικονίζεται σύννους, αλλά προσεκτικός, για να μη σκανδαλίσει τον Ρωμαίο ανθύπατο που όλο σκαλίζει και μηνά στην ρώμη. Η μοβ γραβάτα μόνον δείχνει τη θλίψιν.

Μια φωτογραφία, λοιπόν, που απευθύνεται στο διεθνές κοινό επικαλούμενη στερεοτυπικές εικόνες μιας Ελλάδας γραφικής, φολκλορικής. Υπονοεί μια ματιά τουριστική και φιλελληνική. Με τα μάτια αυτού του ξένου κοινού, καλείται και το ελληνικό να δει και να ακούσει το διάγγελμα του Μνημονίου. Αυτή η φιλελληνική ματιά χαρακτηρίζει τα έργα και τις ημέρες της κρίσης. Ο ΓΑΠ, προσδιορίζοντας τον εαυτό του ως εκ της Διασποράς, εννοιολογεί εκ νέου τον πατριώτη και τον φιλέλληνα.

Ο φιλελληνισμός στην αυτο-οριενταλιστική του εκδοχή συναντιέται εδώ και με τον λόγο των διανοουμένων. Φιλελληνική και η σκιαμαχία με τα κείμενα των γερμανικών ΜΜΕ. Γιατί και ο ανθελληνισμός είναι ανεστραμμένος φιλελληνισμός. Αλλωστε φιλελληνική ήταν και η ελληνική γραμμή άμυνας: «εμείς που τόσα προσφέραμε στον κόσμο…» απέναντι στο «εσείς που τόσο λίγο μοιάζετε στους προγόνους σας».

Ο Αντώνης Λιάκος είναι καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Τελευταία Νέα