Δύο από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα, δύο από τους κορυφαίους συγγραφείς του 20ού αιώνα και βασικούς εκφραστές του Μεγάλου Ερωτήματος για το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από τη μορφή του «θεάτρου του παραλόγου»: «Ο επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ και οι «Ευτυχισμένες μέρες» του Σάμουελ Μπέκετ. Θα σμίξουν αρμονικά το χειμώνα στις δύο σκηνές του «Απλού Θεάτρου». Σκηνοθετημένα από τον Αντώνη Αντύπα.

«Ο επιστάτης» που θα παίζεται στην Νέα Σκηνή από το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου, ένα έργο όπου οι σχέσεις των τριών προσώπων του καθορίζονται από το αιώνιο παιχνίδι εξουσίας, κατοχής και επιβολής και που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1960 εκτινάσσοντας τον Πίντερ στο διεθνές στερέωμα και στην Ελλάδα το 1965- 66 από τον Κάρολο Κουν στο «Θέατρο Τέχνης», θα ανεβεί στη μετάφραση του Κώστα Σταματίου και με σκηνικά και κοστούμια Μαγιούς Τρικεριώτη, μουσική Ελένης Καραΐνδρου και φωτισμούς Ανδρέα Σινάνου. Με τον Δημήτρη Καταλειφό, στυλοβάτη τα τελευταία χρόνια του «Απλού Θεάτρου» στον ρόλο του Ντέιβις, Αστον τον Δημοσθένη Παπαδόπουλο και Μικ τον Χάρη Φραγκούλη.

Ο άλλος στυλοβάτης του «Απλού», η Ράνια Οικονομίδου, θα ερμηνεύσει τη Γουίνι, ένα δραματικό πρόσωπο που κατορθώνει να δαμάσει τη μελαγχολία και να διασκεδάσει τη φθορά χάρη σε μια σοφή και λυτρωτική αισιοδοξία, με Γουίλι πλάι της τον Κώστα Γαλανάκη, στις «Ευτυχισμένες μέρες».

Εργο που πρωτοπαίχτηκε το 1961 και στην Ελλάδα από την Χριστίνα Τσίγκου το 1966 – 67 και που τώρα θα παρουσιαστεί από τα μέσα Ιανουαρίου στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου στη μετάφραση του Διονύση Καψάλη, με σκηνικά και κοστούμια Γιώργου Πάτσα, μουσική Ελένης Καραΐνδρου και φωτισμούς Ανδρέα Σινάνου.