Μετά τη Μηλίνα ο δρόμος ακολουθεί την ακτογραμμή του Παγασητικού
Κόλπου, με τους πολλούς κατάφυτους κολπίσκους
Στο νησάκι Αλατάς, που βρίσκεται απέναντι από τη Μηλίνα, το μοναστήρι των Αγίων Σαράντα τραβά την προσοχή. Σε λίγο ένα ακόμα μικρότερο νησάκι εμφανίζεται δεξιά σας, η Πρασούδα όπου υπάρχει επίσης ένα μοναστήρι, της Ζωοδόχου Πηγής .

Νοτιότερα η βλάστηση αρχίζει να αραιώνει αλλά οι μικροί όρμοι συνεχίζουν να αυξάνονται με εντυπωσιακό ρυθμό. Ο Μαραθιάς και κυρίως ο όρμος της Τζάστενης με τον μικρό του οικισμό είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά σημεία της διαδρομής από τη Μηλίνα προς το Τρίκερι.

Μετά τον όρμο της Τζάστενης, μόνο νότια μπορείτε να κατευθυνθείτε. Ο μοναδικός δρόμος της περιοχής διασχίζει ένα τοπίο που σύντομα αγριεύει καθώς διασχίζει τους πρόποδες του Τισαίου όρους (644 μ.).

Εκεί όπου σβήνει το Πήλιο και το Τισαίο όρος ορθώνεται, το Τρίκερι , αν και βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου έχει χαρακτήρα νησιωτικό. Τα λευκά σπίτια, τα αρχοντικά και τα δαιδαλώδη καλντερίμια που οργώνουν τον οικισμό θυμίζουν έντονα αιγαιοπελαγίτικο χωριό.

Περπατώντας στα στενά του θα συναντήσετε την εκκλησία της Αγίας Τριάδας του 18ου αι. η οποίαείναι τρίκλιτη βασιλική με εξαιρετικές τοιχογραφίες και εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο, το οποίο είναι παρόμοιο με αυτό του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης. Στην εκκλησία φιλοξενείται και τμήμα από τον θρόνο που προοριζόταν για τον Ναπολέοντα κατά την επίσκεψή του στην Ισπανία, τον οποίο αγόρασαν οι καραβοκύρηδες και τον αφιέρωσαν στην Παναγιά. Εάν είναι κλειστή, τηλεφωνήστε στην Κοινότητα και συνήθως κάποιος θα σας ανοίξει. Ανάμεσα στα καλντερίμια θα συναντήσετε τα παλιά αρχοντικά των καπεταναίων. Του δημάρχου Νάσιου, το οποίο όμως σήμερα είναι σε κακή κατάσταση, του Βογιατζή, που εδώ και 30 χρόνια ανήκει σε ένα ζευγάρι Γερμανών που μένουν μόνιμα στο Τρίκερι, αλλά και του Βρυνιώτη- Φουρτούνα που έχει θέα στη θάλασσα. Μετά το Τρίκερι θα φθάσετε στο νοτιότερο άκρο της χερσονήσου, στο ψαροχώρι της Αγίας Κυριακής. Το λιμανάκι με τα ψαροκάικα, το καρνάγιο, αλλά και οι ψαροταβέρνες της, έχουν κάνει φημισμένο τον μικρό οικισμό της Αγίας Κυριακής σε όλη την περιοχή της Μαγνησίας αλλά και της Βόρειας Εύβοιας.