ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΡΑ τότε (25 Μαρτίου 1957) στη Ρώμη πέσανε οι υπογραφές για την ΕΟΚ.

Χθες (25 Μαρτίου 2010), 53 χρόνια από την πρώτη συμφωνία, στις Βρυξέλλες, η Ένωση τα κατάφερε να μη σπάσει, να κρατήσει τα μπόσικα και το ευρώ στα πόδια του.

Και αυτό γιατί το «ελληνικό πρόβλημα» αποδεικνύεται τελικά ζήτημα συνοχής για όλους. Χρειάσθηκε όμως:

Η Μέρκελ να κάνει πίσω ένα βήμα και κάτι, ύστερα από όσα άκουσε από τους σοσιαλιστές στη Βουλή.

Ο Σαρκοζί να δείχνει ότι η Δεξιά στη Γαλλία μπορεί και ακούει τον λαό στους δρόμους. Τον τόνο, όμως, στις αγορές για μας φαίνεται να τον δίνει αυτήν τη φορά ο Τρισέ, με την απόφασή του για τα ελληνικά ομόλογα.

Και κάπως έτσι αρχίζει να γράφεται η επόμενη μέρα για το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας που, πολιτικά τουλάχιστον, η ευρωζώνη αποφασίζει ότι είναι και δική της υπόθεση, αφού αποδέχεται ανοικτά ότι η επίθεση από τους κερδοσκόπους αφορά τη δική της συνοχή, έστω και αν το μέτωπο άνοιξε στην Ελλάδα.

Το θέμα τώρα είναι η επιστροφή στα δικά μας, στα καθημερινά του φορολογούμενου, της αγοράς, του καταναλωτή. Οι τελευταίες αλλαγές στο φορολογικό νομοσχέδιο δείχνουν ότι το οικονομικό επιτελείο ακούει.

Μπορεί να ανέβηκε το αφορολόγητο για τις αποζημιώσεις στις απολύσεις, αλλά υπάρχουν ακόμα γκρίζες ζώνες για στεγαστικά, τεκμήρια εισοδήματος, αφορολόγητο (για φοιτητές, ανέργους και χαμηλόμισθους).

Αυτό που προέχει, όμως, είναι η πραγματική οικονομία και η ψυχολογία της αγοράς.

Και γι΄ αυτά δεν έχει περισσέψει χρόνος. Ούτε πολιτική.

ΥΓ: Από το έλλειμμα.

Τελευταία Νέα