Εδώ και 50 χρόνια, οι μπότες Dr Μartens (Ντοκ Μάρτενς) έχουν συνδεθεί με διαδηλωτές και ροκάδες. Τα φορούσαν ο Άλεξ στο «Κουρδιστό Πορτοκάλι», οι Sex Ρistols, οι Cure, οι Clash. Στις αρχές της δεκαετίας έφυγαν από τη μόδα, καθώς οι νέοι τα αντικατέστησαν με τα αθλητικά. Όμως τώρα το σύμβολο αυτό της αντιμόδας είναι ξανά στη μόδα.
Και απέκτησε και νάζι! Η σειρά Guitar Ηero της Dr Μartens φέρει δερμάτινες κιθάρες από λουστρίνι, μερικές απ΄ αυτές ροζ! Η εταιρεία προτείνει νέα στυλ, διάφορα έντονα χρώματα, δέρματα λουστρίνια και συνεργασίες με σχεδιαστές όπως ο Ιάπωνας Γιότζι Γιαμαμότο. Τα φορούν ο Τζον Γκαλιάνο, η Κέιτ Μος, ο Τζόνι Ντεπ. Ο τελευταίος φέρεται μάλιστα ότι παρήγγειλε Ντοκ Μάρτενς ως δώρα για τους μικρούς προσκεκλημένους στο φετινό πάρτι των γενεθλίων της κόρης του.
Δίπλωμα ευρεσιτεχνίας
Τα Ντοκ Μάρτενς επινοήθηκαν το 1946 σ΄ ένα γκαράζ κοντά στο Μόναχο. Ο Γερμανός γιατρός Κlaus Μaertens είχε τραυματιστεί στο πόδι κάνοντας σκι στις αυστριακές Άλπεις. Υπέφερε και αποφάσισε να αφιερώσει την περίοδο της ανάρρωσής του στη δημιουργία ενός παπουτσιού που θα ανακούφιζε τον πόνο του. Μαζί με τον φίλο του μηχανικό Χέρμπερτ Φουνκ, σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν λάστιχα που είχε στο γκαράζ του για να φτιάξουν τη σόλα. Ήταν υπερβολικά βαριά και την ελάφρυναν δημιουργώντας κοιλότητες στο εσωτερικό της. Έτσι γεννήθηκε το πρώτο παπούτσι με μαξιλαράκια αέρα. Επρόκειτο για ένα μικρό κόσμημα της ορθοπεδικής που πολύ γρήγορα γοήτευσε την τρίτη ηλικία στη Γερμανία, κυρίως τις κυρίες. Η επιτυχία ήταν τέτοια ώστε κατατέθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
Η φήμη των Dr Μaertens έφτασε στ΄ αυτιά ενός Άγγλου βιομηχάνου, του Μπιλ Γκριγκς, ο οποίος αγόρασε, το 1959, την ευρεσιτεχνία και εξάγγλισε την ονομασία της μάρκας: τέλος τα Μaertens, ζήτω τα Μartens. Τέλος και οι ηλικιωμένοι ως πελατεία. Ο Γκριγκς ήθελε να υποδέσει τους εργάτες και τροποποίησε το αρχικό μοντέλο. Η σόλα απέκτησε αυλάκια (ώστε να υπολογίζεται και η φθορά της), το δέρμα έγινε πιο ανθεκτικό, όλα τα υλικά υποβλήθηκαν σε επεξεργασία για να γίνουν αδιάβροχα στα λάδια, τα λίπη, τους λεκέδες. Τα εξώρραφα έγιναν κίτρινα, στο χρώμα ασφαλείας των βιομηχανικών χώρων. Και την 1η Απριλίου 1960 βγήκε από το εργοστάσιο του Ουόλαστον το μυθικό «1460», το αποκαλούμενο Φορτίν Σίξτι: ένα μποτάκι με οκτώ τρύπες στο χρώμα του κερασιού, το οποίο φόρεσαν οι Βρετανοί αστυνομικοί, πυροσβέστες και ταχυδρόμοι και έγινε ανάρπαστο στα εργοστάσια.
Οι αντιφασίστες
Δέκα χρόνια αργότερα, τα «Ντοκς» είχαν καταλάβει τους δρόμους. Τα υιοθέτησαν οι «σκίνχεντς» των 70s: «Προσοχή, οι σκιν των αρχών, οι αντιφασίστες», διευκρινίζει στη «Λιμπερασιόν» ο Σεμπαστιάν Ντιφέ, διευθυντής μάρκετινγκ της GΡG Company, που διανέμει τα παπούτσια αυτά στη Γαλλία. «Είναι παπούτσι των ειρηνιστών. Υπάρχει σε όλα τα κινήματα, πανκ, ροκ, ποπ, γκραντζ, ελέκτρο… Και στα πόδια όλων αυτών που έχουν κάτι να διεκδικήσουν».
Όμως στο τέλος της δεκαετίας του 1990, η νεολαία είχε αρχίσει να προτιμά τα ελαφρά αθλητικά παπούτσια. Το φαινόμενο ήταν παγκόσμιο και η Dr Μartens φλέρταρε με τη χρεοκοπία. Από το 2003, το αφεντικό της εταιρείας, ο Ντέιβιντ Σάντενς, αποφάσισε να κατασκευάζει τις μπότες στη Ασία. Στο Ουόλαστον παράγονται πλέον μόνο 1.500
ζευγάρια την εβδομάδα – το μοντέλο «Μade in Εngland», το οποίο βγαίνει σε δέρμα εξαιρετικής ποιότητας και είναι 30% ακριβότερο. Πέρσι, η μάρκα κατέγραψε διψήφια άνοδο των πωλήσεών της, κατά 12%.