Αναζήτηση
ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ
2008; ΠΛΗΘΩΡΑ ΛΟΓΩΝ ΑΡΘΡΩΘΗΚΕ. ΛΟΓΟΙ
ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΟΙ, ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΙ, ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΤΙΚΟΙ,
ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟΙ, ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΙ,
«ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ». ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗΣ
ΓΕΝΙΚΕΥΣΗΣ. ΤΟΝ ΟΜΙΛΟΥΝΤΑ
ΜΟΝΟ ΑΝΤΑΝΑΚΛΟΥΣΑΝ ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΤΟ
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥΣ. ΕΝΑ
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΚΕΛΕΤΟΣ,
ΕΚΘΕΜΑ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟ ΣΩΜΑ ΣΕ ΚΑΘΕ
ΕΠΑΙΤΕΙΑΚΗ ΑΝΑΜΟΧΛΕΥΣΗ
Κ άθε επετειακός εορτασμός κυοφορεί την ακύρωση του γεγονότος. Κάθε επετειακή γιορτή είναι μαζί και γιορτή θανάτου. Μηχανισμός ακύρωσης του νοήματος.
Και ποιος κατέχει το νόημα; Ποιος δικαιούται διά να ομιλεί; Να ομιλεί χωρίς να ξανα-δολοφονεί; Μα, το ίδιο το υποκείμενο της ομιλίας. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον Δεκέμβριο, νοούμενο ως συλλογικό υποκείμενο μέσα στις αντιφάσεις, τις αντιθέσεις και τα γλιστρήματα του λόγου και των πράξεών του. Αυτό όμως το υποκείμενο, που κρατά για λογαριασμό του το μυστικό του Δεκεμβρίου, λείπει απελπιστικά από τις αναλύσεις, τους λόγους, τις τοποθετήσεις. Όλα μοιάζουν να γίνονται ερήμην του. Τον καπηλεύονται, τον παραχαράζουν, τον οικειοποιούνται. Ήδη νεκρός ή, το χειρότερο. νεκροζώντανος. Τον μεταμορφώνουν είτε σε πειθαρχημένο κατοικίδιο ζώο, είτε σε άγριο θηρίο.
Άνευρο κανίς του καναπέ ή μοχθηρό και αιμοδιψές λυσσασμένο σκυλί. Ο Δεκέμβριος, ένας άγνωστος νεκρός.
Αυτό το βιβλίο-λεύκωμα έρχεται να καλύψει ένα κενό. Απαθανατίζει και περισώζει από τις καταστροφές των λόγων και της μνήμης κείμενα, σκηνές, στένσιλ, ζωγραφισμένους τοίχους, συνθήματα, γκράφιτι, στιγμιότυπα από πορείες και καταλήψεις.
Ίχνη μιας πόλης που έζησε την ιστορία μιας άλλης πόλης.
Οι λέξεις δεν είναι ποτέ αθώες. Βαφτίστηκε ο Δεκέμβριος. Παράδοξα και αιρετικά βαφτίσια, με νονούς να ερίζουν και να διχάζονται για το όνομά του. «Εξέγερση», «χαβαλές», «το τίποτα», «οι μπαχαλάκηδες», «οι υποκινούμενοι», «οι ανώριμοι νέοι», «οι αναρχο-τίποτα», «καταστροφείς της τάξης και της ησυχίας μας», «επικίνδυνοι ταραξίες» και πάει λέγοντας. Λαϊκή εξέγερση, λαϊκή αφύπνιση. Εγερτήριο. Αν ορίσεις κάτι σαν πραγματικό, γίνεται πραγματικό στις συνέπειές του.
Το βιβλίο παρακάμπτει τους θανατηφόρους αφορισμούς, δίνει τον λόγο στον ίδιο τον Δεκέμβριο. Πολύτιμο υλικό για σκέψη, στοχασμό και διατύπωση ερωτηματικών. Γιατί τα ερωτήματα είναι εν τέλει αυτά που μας λείπουν και όχι οι απαντήσεις. Από αυτές έχουμε κορεσθεί. Σαν τα κατοχικά, πληθωριστικά, χρήματα, έχουν πάψει να έχουν την παραμικρή αξία.
